Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος
Σάββατο πρωί, μετά από ένα πρωινό, αποφάσισα να κατέβω στο κέντρο και να κάνω ένα μεγάλο περίπατο στην παραλία. Ο καιρός ηλιόλουστος και ζεστός.
Βγήκα στο μπαλκόνι πρώτα να απολαύσω το καιρό, χάθηκα, απολάμβανα το εξαιρετικό πρωινό. Αποφάσισα να καθαρίσω το μυαλό μου σήμερα, δεν είχα κάποιες υποχρεώσεις και έτσι είπα να αρπάξω την ευκαιρία.
Είχα καλέσει το ταξί στις 12:00 να είναι κάτω από το σπίτι, επί της οδού Αρτάκη 12. Στις δώδεκα παρά δέκα είχα ήδη κατέβει κάτω, κοιτούσα αμέριμνος στην περιοχή, χωρίς να εστιάζω κάπου συγκεκριμένα, ο καιρός ήταν απολαυστικός.
Είχα χαθεί, και δεν είχα αντιληφθεί πως απέναντι από εμένα, στην απέναντι πλευρά του δρόμου ήταν δύο όμορφες κοπέλες σε ένα πορτοκαλί αυτοκίνητο, Opel Tigra. Μου χαμογελούσαν και φλέρταραν χωρίς όμως εγώ να τις αντιληφθώ.
Κάποια στιγμή, όταν ”ξύπνησα” και τις κατάλαβα χαμογέλασα και εγώ. Η οδηγός καθισμένη πίσω από το τιμόνι, μαγνητίζει το βλέμμα. Έχει καστανό μαλλί με ξανθιές ανταύγειες, το οποίο πέφτει διακριτικά στα πλαϊνά, ενώ φοράει στιλάτα γυαλιά ηλίου με καφέ ανοιχτό χρώμα και μεγάλους, στρογγυλούς φακούς που δίνουν μια αίσθηση μυστηρίου και αυτοπεποίθησης. Το βλέμμα της χαριτωμένο, μοιράζεται ένα μυστικό χαμόγελο μαζί μου.
Η συνοδηγός έχει μακριά και ίσια μαλλιά που πλαισιώνουν ένα φωτεινό, ανοιχτόχρωμο πρόσωπο. Η στάση της είναι χαλαρή, ενώ το ζεστό της χαμόγελο ακτινοβολεί φιλικότητα και γοητεία. Το βλέμμα της στοχεύει προς το μέρος μου.
Χάθηκα στην ομορφιά τους, ξαφνικά τις βλέπω να μου κάνουν νόημα με τα χέρια τους δείχνοντας προς το μέρος μου. Είχε έρθει το ταξί και σταμάτησε μπροστά μου, άνοιξε το παράθυρο και με ρωτούσε αν το είχα καλέσει εγώ.
Με είχαν συνεπάρει οι όμορφες παρουσίες, και ούτε που είδα μπροστά μου το ταξί. Έσκυψα και κοίταξα τον οδηγό, δεν ακούς άνθρωπέ μου; Συγνώμη δες σας κατάλαβα. Τόση ώρα σας ρωτάω αν με καλέσατε εσείς, και εσύ αγναντεύεις τις κοπέλες απέναντι.
Εκτείνει την ώρα κοιτάω απέναντι, μου κάνουν νόημα να πάω μαζί τους, κοιτάω το ταξί, στιγμιαία χωρίς δεύτερη σκέψη απαντώ στον οδηγό πως δεν τον κάλεσα εγώ. Νευρίασε ο οδηγός, άρχισε τις βωμολοχίες και έφυγε σπινάροντας.
Προχωράω απέναντι προ το μέρος των κοριτσιών, γειά σου όμορφε, γεια σας κορίτσια. Μια, που ήμουν αφηρημένος και μια που με αποσυντονίσατε. Άφησα το ταξί να φύγει, τελικά εσύ το είχες καλέσει; Ναι εγώ, αλλά με την κίνησή σας του είπα ότι δεν τον κάλεσα εγώ.
Και προς τα που θέλεις να πας; Αφού εμείς ευθυνόμαστε για αυτό τι θα έλεγες να έρθεις μαζί μας;
Εγώ ήθελα να κατέβω παραλία και να περπατήσω, έχει εξαιρετικό καιρό, δεν έχω να κάνω κάτι σήμερα και είπα να το εκμεταλλευτώ.
Ωραία, απαντάει η οδηγός, τότε μπες μέσα να σε πάμε εμείς.
Εσείς τι θα κάνετε μετά; Αν θέλετε έρχεστε μαζί για περπάτημα και μετά κερνάω καφέ.
Ωραία, έλα μέσα, λέει η συνοδηγός, χτυπώντας παλαμάκια και χαμογελώντας και αφού βγαίνει από το αυτοκίνητο για να κάτσει στο πίσω κάθισμα και εγώ να πάω στην θέση του συνοδηγού.
***
Ξεκινάμε για το κέντρο, το αυτοκίνητο αποπνέει την φρεσκάδα και την ζωντάνια των δυο κοριτσιών, έχει δε, ποτίσει από τα αρώματα της Αμάντας και της Ελεονόρ. Αυτά ήταν τα ονόματά τους, μου συστήθηκαν μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο.
Λοιπόν Έκτορα, για πες μας, πως ένας τόσο όμορφος άνδρας κατεβαίνει παραλία μόνος του; Χαμογελάω, δέχτηκα με χαρά την φιλοφρόνηση. Είναι ένα θέμα που, αφού έχεις ωριμάσει, ζυγίζεις διαφορετικά τα πράγματα, ειδικά όταν έχει να κάνει με την αγάπη, πρέπει να είσαι σίγουρος για το τι θέλεις και τι αποφασίζεις.
Εσείς, πως είστε στην προσωπική σας ζωή; Επιστρέφω την φιλοφρόνηση, δύο οπτασίες να κυκλοφορούν μόνες τους, ή απλά αποφασίσατε να βγείτε μόνες;
H Αμάντα έχει αγόρι, είναι εδώ και δυο χρόνια με τον Πέτρο, το βλέπω το έργο εγώ λέει η Ελεονόρ, γελάει δυνατά η Αμάντα.
Με τον Πέτρο περνάμε θαυμάσια, έχω αφεθεί σε αυτήν την σχέση, πάμε και όπου μας βγάλει.
Ενώ η Ελεονόρ είναι μόνη, και θα χαρώ πολύ να βρει ένα αγόρι να περνάει θαυμάσια όπως εγώ.
Εσύ Ελεονόρ, πως νοιώθεις, είσαι καλά μόνη ή θέλεις να έχεις μια συντροφιά;
Κανείς δεν θέλει να είναι μόνος, αλλά όπως είπες και εσύ μια όμορφη κοπέλα πρέπει να προσέχει δυο φορές για τα θέλω των ανδρών.
Ελεονόρ, εδώ έχει θέση να σταθμεύσεις λέει η Αμάντα. Ωραία σε καλό σημείο. Λοιπόν, ευχαριστώ που φέρατε, τι θα κάνετε, θα έρθετε; Πρέπει να φύγουμε, αλλά γράψε το τηλέφωνό μου Έκτορα λέει η Ελεονόρ, αν θέλεις θα μπορούσαμε να πάμε για εκείνον τον καφέ που είπες νωρίτερα. Ευχαρίστως απαντάει ο Έκτορας, οπότε θα χαρώ να κεράσω τον καφέ.
Γειά σου Έκτορα, ακούγεται η Αμάντα, γειά σου λέει και η Ελεονόρ με ένα πλατύ και φωτεινό χαμόγελο, θα περιμένω τηλέφωνο, μέχρι τότε, καλό περίπατο. Με αυτόν τον αποχαιρετισμό έφυγαν τα κορίτσια με το αυτοκίνητο.
Έμεινα ξανά στην ”αφασία μου”, χάρηκα όμως με όλη αυτήν την περιπέτεια. Συνέχισα τον περίπατό μου και σκεφτόμουν το τι είχε συμβεί, χαμογέλασα. Την επόμενη εβδομάδα θα τηλεφωνήσω να πάω για εκείνον τον καφέ με την Ελεονόρ.
