Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Πόσο παράλογα ομιλητική είναι απόψε η σιωπή
Ένας μικρόκοσμος γύρω μου αποφάσισε να γλεντήσει
και δεν είναι καν βράδυ Σαββάτου
Τα χάδια που κρύφτηκαν στα βρώμικα τα ρούχα
αγκαλιάζονται και αναστενάζουν
είναι σχεδόν επώδυνο ν΄ακούω τους αναστεναγμούς τους
Τα φιλιά που έκρυψες στις γωνιές του δωματίου
παίζουν κρυφτό και με ζαλίζουν
Οι όρκοι που στόλισες στους τοίχους
έστησαν διαγωνισμό ποιος είναι ο πιο σημαντικός
κατέληξαν να μαλώνουν
Οι θυσίες που σου ξέφυγαν
και κρύφτηκαν στο πατάρι
κατέλαβαν το μπαλκόνι και δε μπορώ να βγω
ν΄απολαύσω το ολόγιομο Φεγγάρι
Τα ταξίδια ψυχής που σου χάρισα πείσμωσαν
ξάπλωσαν στον ξενώνα
κλαίνε και λερώνουν τα σεντόνια
μα δε δίνω σημασία
Απόψε το μόνο άξιο λόγου
είμαι μόνη και απλώς παρακολουθώ …
Ομιλίες Σιωπής!
* Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα, Επιμελήτρια εκδόσεων
Διαχειρίστρια του blog των Εκδόσεων Γλαύκα
