Γράφει η *Χριστίνα Σιμοπούλου.
Της Ψυχής και του Φωτός
Ποιο φως γεννάει το βλέμμα σου,
και λάμπει τόσο πέρα,
που μοιάζει κύμα μυστικό
στο φως και στον αγέρα;
Στο πέλαγο το ανοιχτό
δυο ψυχές ταξιδεύουν,
σαν ήλιοι που ενώνονται
και τη ζωή χορεύουν.
Σε είδα πριν να γεννηθώ
μες στ’ όνειρό μου εντός μου,
κι ήταν γραφτό το φως σου αυτό
να γίνει ο ουρανός μου.
Κι ήρθες εσύ σαν άνοιξη,
σαν πρωινό λουλούδι,
να δείξεις πώς γεννιέται φως
από μικρό τραγούδι.
Αγάπη, εσύ με γέννησες,
με φως με ανασταίνεις,
κι όποιος στ’ αλήθεια αγαπά
ποτέ του δεν πεθαίνει.
© Christi Simo – 2025
