Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Είμαι μόνο ένα θραύσμα της σπασμένης ψυχής μου που ράγισε όταν το πορσελάνινο φλιτζάνι έφυγε από το χέρι μου, πέφτοντας και θρυμματίζοντας σε κομμάτια.
Όπως ένας καλλιτέχνης αφιερώνει το χρόνο και το κόπο του να δημιουργήσει κάτι τόσο όμορφο… τόσο πολύτιμο, τόσο τέλειο και μοναδικό χωρίς ελαττώματα… και έρχεται ένας ερασιτέχνης, ένας εντελώς ανίκανος άνθρωπος να καταστρέψει το αριστούργημα από την καθαρή ζήλια και το φθόνο του.
Και σε αυτό το σημείο ο κόσμος της ομορφιάς… ο κόσμος της τέχνης γίνεται εντελώς διαφορετικός. Γίνεται φτηνό και αδύνατο να αναπαραγάγει ο καλλιτέχνης μη έχοντας το ίδιο πάθος και την αφοσίωση που είχε αρχικά. Το αριστούργημα, πληγωμένο και βασανισμένο όπως εγώ… έπειτα από ένα κακό χειρισμό της μη εκτιμητικής φύσης των ζηλωτών και καταστροφικών ανθρώπων που υποτίθεται σε αγαπούν αλλά σε αντίθεση σε ζηλεύουν, σε μοχθούν.
Μια θλιβερή εμπειρία… όπως πέρασα… ένας πόνος όπως νιωθω αυτή την ώρα. Όλα τα κομμάτια μου, θρυμματισμένα, αδύνατο να τα μαζέψω. Και αν τολμήσω δεν θα είμαι ποτέ το πρωτότυπο όπως με γέννησε η μάνα μου η καλλιτέχνιδα στην γέννα, ούτε το αριστούργημα του καλλιτέχνη αν κάνει δοκιμή να μαζέψει τα κομμάτια… να τοποθετήσει πίσω στο γλυπτό η στο πίνακα να αντανακλά η ομορφιά του.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
