Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος
Έντονος προβληματισμός επικρατεί στους κόλπους της ελληνικής σχολικής κοινότητας του Μονάχου, με αφορμή την ασαφή και αβέβαιη κατάσταση σχετικά με τη μετεγκατάσταση των σχολικών μονάδων στο νέο κτίριο στην οδό Max-Diamand-straße 7.
Κατά τη διάρκεια ενημερωτικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στο πρώτο γυμνάσιο Μονάχου, με τον συντονιστή εκπαίδευσης Μονάχου κύριο Αθανασίου, συζητήθηκαν οι καθυστερήσεις και οι ελλείψεις που παρατηρούνται στις διαδικασίες.
Ωστόσο, η αβεβαιότητα που μεταδόθηκε στους γονείς ενίσχυσε τα ήδη έντονα αισθήματα ανασφάλειας, ενώ διαπιστώθηκε έλλειψη σαφούς χρονοδιαγράμματος για την ολοκλήρωση των απαραίτητων υποδομών. Παράλληλα, ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τη συνέπεια του Υπουργείου και των αρμόδιων φορέων στην τήρηση των συμφωνιών για το νέο κτίριο.
Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων υπογραμμίζει ότι η συνεργασία με τον κύριο Αθανασίου υπήρξε ελλιπής, τόσο σε επίπεδο επικοινωνίας όσο και συντονισμού. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των γονέων να υπάρξει διάλογος και να δοθούν απαντήσεις, δεν υπήρξε ουσιαστική ανταπόκριση από την πλευρά του. Η στάση αυτή ερμηνεύεται από πολλούς ως ένδειξη υποτίμησης των ανησυχιών της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Σύλλογος ζητά άμεση ενεργοποίηση της πολιτείας, αλλά και προσωπική παρέμβαση του Γενικού Προξένου της Ελλάδας στο Μόναχο. Ειδικότερα, ζητείται να διασφαλιστεί η ομαλή συνέχιση της διοικητικής λειτουργίας της μονάδας εκπαίδευσης μετά τη λήξη της θητείας της παρούσας διοίκησης στις 30 Ιουνίου 2025. Ο στόχος είναι να μη δημιουργηθεί θεσμικό κενό κατά την κρίσιμη περίοδο της μετεγκατάστασης και της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.
Η εκπαιδευτική κοινότητα τονίζει πως μόνο μέσω ειλικρινούς συνεργασίας, ουσιαστικής ενημέρωσης και προσωπικής προσήλωσης από την πλευρά των υπεύθυνων μπορεί να επιτευχθεί η ομαλή μετάβαση στο νέο κτίριο. Η διακοπή ή καθυστέρηση στη λειτουργία των σχολικών μονάδων θα έχει άμεσες και αρνητικές συνέπειες στην εκπαιδευτική καθημερινότητα εκατοντάδων μαθητών.
Ο χρόνος πλέον πιέζει. Η ευθύνη όλων είναι τεράστια και η ανάγκη για συντονισμένη δράση πιο επιτακτική από ποτέ.
