Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Από πάντα
περίμενα ένα ταξίδι ψυχής
μέσα στον ωκεανό της απραξίας
να ταράξω τα νερά
ν΄αποδείξω τη γυναικεία ικανότητα
στο πηδάλιο, στα πανιά.
Πυξίδα η ανάγκη γι΄αναγνώριση
και το πέισμα
που απαρνήθηκε κάθε χαρά.
Ταξίδι ζωής
αναγκάζοντας τις Σειρήνες
να γευτούν μια αλησμόνητη ήττα
τις Νυρηίδες
να υποκλιθούν με σεβασμό.
Έτοιμη από τη στιγμή
που το φιλί του πατέρα
ξεκουράστηκε στ΄αχτένιστα νεανικά μαλλιά
ψιθυρίζοντας μια ευχή για ταξίδια μακρινά.
Ήμουν ευτυχισμένη
σαν κουρσάρος εξερευνητής
έτοιμος ν΄ανακαλύψει το θαύμα της ζωής.
Ίσως γιατί τότε δεν ήξερα…
Δεν ήταν ο Ποσειδώνας ο άρχοντας μου
ούτε ο κύρης και βασιλιάς μου.
Αφέντης των επτά θαλασσών
των κρυφών φιλιών
των χαραγμένων αναστεναγμών
ήσουν πάντα και μόνο… εσύ !
Από πάντα
το ταξίδι της ζωής
είχε έναν προορισμό,
μια αγκαλιά… στην αγκαλιά σου…
* Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα, Επιμελήτρια εκδόσεων
Διαχειρίστρια του blog των Εκδόσεων Γλαύκα
