Γράφει ο *Τάκης Φάβιος
Είναι χιλιοειπωμένο πως η τέχνη έχει σαν εφαλτήριο την ερωτική μας φλέβα. Σε όποια ποιητική σχολή κι αν αναφερθούμε θα διαπιστώσουμε πως το υποστύλωμα της έμπνευσης της είναι οι ερωτικές προσλαμβάνουσες.
Ο έρωτας είναι επαναστατικό γεγονός κι αυτό είναι ειπωμένο
Γιατί όμως ο δημιουργός διαρρηγνύει τον ιστό της κοινωνικής πραγματικότητας με το ερωτικό του βέλος;
Νομίζω γιατί ο έρως είναι καθαρή ενέργεια, αφού με αυτόν η καρδιά πάλλεται και το ποιητικό σώμα υπερβαίνει τα όρια του αναπόφευκτου φυσικού θανάτου.
Από τη στιγμή που η τέχνη μετατόπισε τον θεοκρατικό ορίζοντα της προς τον ανθρωποκεντρισμό (ρομαντισμός),το ερωτικό ένστικτο, αυτός ο δαίμονας ,μα και Θεός της γενετήσιας ορμής, έδωσε τα πιο λαμπρά και εμπνευσμένα έργα.
Προσωπικά δεν μου είναι βολετό να μιλώ για την ποιητική μου ταυτότητα, μα πρέπει να αποδεχθώ και να υποστηρίξω λογοτεχνικά πως κυριαρχούμαι από την ερωτική υπόσταση της ύπαρξης.
Η εκ βαθέων αποκάλυψη της ερωτικής ποιητικής μου φύσης, είναι ένα αρχαίο καράβι, που με οδηγεί, άλλοτε στην αγκαλιά της Πηνελόπης μου, κι άλλοτε στ’ανταριασμένα κύματα ενός ωκεανού ανεκπλήρωτων και ματαιωμένων πόθων.
Ίσως ίσως και σε μια Ακρα Λευκάδα, όπου η Σαπφώ έδωσε τέλος στην ποιητική ερωτική της ανταρσία !
Kλείνω με μιαν αποκαλυπτική δήλωση του Σίγκμουντ Φρόυντ,που με υπερβαίνει.
“Οπου με οδήγησαν οι για το ερωτικό υποσυνείδητο θεωρίες μου, είδα με θαυμασμό πως ένας ποιητής είχε φτάσει πρώτος”
*Ο Τάκης Φάβιος είναι αρθρογράφος, λογοτέχνης, ποιητής, τραγουδιστής, συνθέτης και δάσκαλος φωνητικής. Ακολουθείστε τον και στην σελίδα του στο Facebook
