Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Απόλυτος ξεπεσμός
Ένα στιλέτο καρφωμένο στην καρδιά
Μια ματωμένη διακήρυξη πολέμου
Μια ματωμένη διακήρυξη πολέμου
Είναι αβάσταχτο,
να παραδεχτείς πως ακόμη του ανήκεις.
Ένας σημαδεμένος λαβύρινθος πια τα μυστικά,
που μεθάς για να ξεχάσεις.
Άκου…
ακόμη ηχεί το νανούρισμα της αποπλάνησης
Θυμάσαι πόσο πρόθυμα το είχες χορέψει για χάρη του;
Θυμάσαι πόσο πρόθυμα το είχες χορέψει για χάρη του;
Μικροί γελοίοι πόλεμοι
για το κορμί που πρόδωσε την ψυχή
και ο ήρωας του πολέμου,
ένας φιλάργυρος ‘μικρός νάνος’
με ξύλινα τακούνια,
που τα τρώει το σαράκι.
που τα τρώει το σαράκι.
Μικρές εκστρατείες σαδισμού
πάνω στα κορμιά που λατρεύτηκαν,
σε κάθε γωνιά του γκρεμού
και στην άκρη του βράχου,
ο επίλογος του τρελού
που κάποτε σε κοίταζε
που κάποτε σε κοίταζε
μεθυσμένος από το άρωμά σου.
Απόλυτος ξεπεσμός, ο πόλεμος αυτός
Άμαχος πληθυσμός
κάθε φιλί
που έπαιζε κρυφτό με την ηδονή,
κάθε χάδι
που υπέγραφε με την αγάπη ανακωχή.
Μη μου ζητήσεις ανταλλαγή αιχμαλώτων
Είναι όλοι τους νεκροί.
*Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα
