Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Η γύμνια της αλήθειας
Και γυμνώθηκα να μάθεις τα μυστικά μου, να μάθεις το παρελθόν μου και το παρόν μου. Δεν ήθελα να μένω άλλο με κλειστά παράθυρα στο σκοτάδι… να κρύβομαι από το κόσμο χωρίς να πω δυο λογια.
Ήθελα να φανώ στον ήλιο την ώρα που οι ακτίνες του φωτός στροβιλίζονταν πάνω μου χωρίς σκοτεινές σκιές να κρύβουν το αληθινό πρόσωπο μου. Ήθελα να βγω στην επιφάνεια και να εξομολογηθώ την αγάπη μου για σένα. Όμως εσύ δεν ήσουν έτοιμος να ακούσεις και έτσι τα σ αγαπώ μου τα πήρε το μαύρο φεγγάρι σαν μια τσέπη σιωπής και τα αποθήκευσε εκεί. Και τώρα μια παράξενη ησυχία επικρατεί ανάμεσα μας.
Ακούγοντας την εσωτερική σκέψη μου χωρίς να αποσπάσω την προσοχή μου από οποιανδήποτε θόρυβο που μπορεί να προκαλέσεις. Αρπάζω το πλησιέστερο περιτύλιγμα που μπορώ να βρω και το τυλίγω γύρω μου. Δεν έπρεπε να σου είχα απογυμνώσει την ψυχή και το σώμα μου. Σε αφήνω πίσω μου, είσαι ένα σκοτάδι… μέχρι να βρω κάποιον που θα φωτίσει το κόσμο μου ξανά με αγάπη.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
