Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Σιωπηλός παρατηρητής
– μα όχι αδιάφορος –
αγκαλιάζω σφιχτά τον κίνδυνο της απώλειας.
Πανέτοιμη από πάντα
για να γίνω μάρτυρας θυσίας
ν΄αναγνωρίσω το πτώμα
να υπογράψω την παραλαβή του.
Ένα ταξίδι στις τρικυμίες
του θυμού, της αγανάκτησης, της αδικίας,
που αποφασισμένος να το κάνεις,
μ΄άφησες πίσω…
Κανένας ταχυδρόμος δεν θα χτυπήσει τη θύρα
Κανένα γράμμα ή μήνυμα δεν θα σταλεί
Καμία απάντηση σε κλήση δεν θ΄ακουστεί
Έρημη και μόνη θα σταθώ εδώ
στην προκυμαία της ψυχής μου
περιμένοντας το μήνυμα του Ποσειδώνα.
Μόνιμη συντροφιά τα ψαροπούλια
που αποφάσισαν να μου τραγουδήσουν
τον ύμνο ενός ήρωα που θυσίασε τα πάντα… πριν χαθεί…
Δεν θα σε ντύσω ήρωα
Δεν θέλω
Δεν είσαι ο ήρωας μου
είσαι μονάχα ο χτύπος της καρδιάς μου
που κάθε στιγμή απομακρύνεται
και εγώ τρέμω ολάκερη μην και σε χάσω…
Θεέ μου, άκου τα ψαροπούλια
Το τραγούδι του ήρωα… μόλις έγινε μοιρολόι…
* Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα, Επιμελήτρια εκδόσεων
Διαχειρίστρια του blog των Εκδόσεων Γλαύκα
