Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Πως ανυπομονώ να ακούσω το ξεκλείδωμα της καρδιάς μου… που μέσα στο χειμώνα, σ ένα μοναχικό τόπο, ήταν εγκλωβισμένο.
Μόνη να πλέω στις σκέψεις μου καθώς περπατούσα αργά στην άμμο.
Η άμμος, τραχιά κάτω από τα πόδια μου.
Το παγωμένο νερό του ωκεανού να κυλάει στην ακτή.
Είδα την ελπίδα να ανατέλλει την αυγή, φέρνοντας χαρά και ζωντάνια στη ζωή μου και πάλι.
Συνήλθα.
Ήταν το κλειδί να ανοίξω την καρδιά μου
και να αφήσω τη δύναμη και την ανθεκτικότητα
να εισέλθουν μέσα μου… …
να μπορώ να ελέγχω όλες τις πτυχές της ζωής μου και των άλλων. Ξεκλείδωσε η πόρτα.
Έφυγε η παγωνιά.
Άνοιξε η καρδιά μου.
Όλο το καλοκαίρι, δικό μου.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
