ΔιασποράΚοινωνία Κόσμος

Κάτι πρέπει να κάνουμε αδέρφια.

Ημέρες σαν και την προχθεσινή έρχεται η ώρα της περισυλλογής για το τι φταίει και έχει έρθει η πατρίδα σε αυτό το σημείο.

Κατά την γνώμη μου εκείνο που φταίει πρώτιστα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Και δεν υπάρχει περίπτωση να βγει η πατρίδα από το τέλμα αν δεν την βγάλουμε εμείς οι ίδιοι.

Το 1821 υπήρχε η σπίθα στην καρδιά και έγινε φωτιά. Τώρα υπάρχει άραγε;

Δείτε στο παρακάτω βίντεο κάποιες σκέψεις μου εντελώς ανθρώπινες και αυθόρμητα καταγεγραμμένες και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Πρέπει να κάνουμε κάτι.

Σχετικές αναρτήσεις

Ο ευτελισμός της ελληνικής διασποράς του Μονάχου για το σχολικό κτίριο.

Χρήστος Μουρτζούκος

Η φωνή του Μπελέρη στον Απόδημο παλμό.

Χρήστος Μουρτζούκος

Γυναικοκτονίες. Μια πληγή που πονάει.

Δημήτρης Λίτσας