Γράφει η *Μαίρη Μάκρα
ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ – (Με Οδηγό τα Ελληνικά Αρχέτυπα)
(Αποπνευματοποίηση = προσκόλληση στην ύλη)
Ο μύθος: Η Ψυχή ήταν μια γοητευτική πριγκίπισσα. Η θεά Αφροδίτη ζήλεψε τόσο την ομορφιά της, που παρακίνησε τον γιό της Έρωτα να την αποπλανήσει. Τον ανάγκασε, όμως, πρώτα να μεταμορφωθεί σε άνδρα χυδαίο και διεστραμμένο, για να μη γνωρίσει η πριγκίπισσα Ψυχή την ομορφιά του έρωτα κοντά του.
Ο χυδαίος Έρωτας έκλεισε την Ψυχή σε ένα παλάτι και την επισκεπτόταν κάθε νύχτα. Της απαγόρευε να τον κοιτάξει στο φως, γιατί φοβόταν πως θα φύγει μακριά του αντικρύζοντας την αποτρόπαιη όψη του.
Μέσα στο βαθύ σκοτάδι μεθούσε τις αισθήσεις της μόνο με την επαφή. Η Ψυχή έχανε κάθε σκέψη κοντά του και μόνο η φαντασία της οργίαζε για να την πείθει, ότι αυτός είναι ο έρωτας: Μόνο οι αισθήσεις δεμένες με την λαγνεία. Η παραίτηση από το φως της αλήθειας. Και ζούσε, απολαμβάνοντας μόνο τις στιγμές που το κορμί της μεθούσε.
Ώσπου μια μέρα ο χρόνος σταμάτησε. Πνίγηκε η χαρά. Επικράτησε η οδύνη. Κατατρόμαξε η Ψυχή. Θέλοντας να δει τί συμβαίνει, άναψε έναν δαυλό. Στο φως του κοίταξε τον κοιμισμένο δίπλα της Έρωτα και η ψυχή της γέμισε πανικό. Η φρικαλέα όψη του διέλυσε την ομίχλη της φαντασίας και είδε πως ήταν σκλάβα μιας αυταπάτης. Αυτός ο Έρωτας ήταν φρικτός!
“Όχι, μην ξεγελιέσαι! Δεν είναι αυτή η πραγματική μορφή του έρωτα”, της είπε η θεά Ήρα, όταν η πριγκίπισσα πήγε κοντά της για να ζητήσει την βοήθειά της. Και η Ήρα της υποσχέθηκε να ξανασυναντήσει τον Έρωτα στην ουράνια μορφή του.
“Πρώτα όμως θα περάσεις από τρείς δοκιμασίες και μόνο αν τα καταφέρεις θ΄ ανταμειφθείς”, τόνισε η θεά.
Η πριγκίπισσα δέχτηκε και τα κατάφερε!
– Γνώρισε τον Πόνο και τον νίκησε!
– Δοκιμάστηκε η Υπομονή της και άντεξε!
– Πρόσφερε και Θυσία, που ήταν το να αφιερώσει τον εαυτό της και κάθε της προσπάθεια στην ευημερία των άλλων!
Κι αφού πέρασε αυτές τις τρεις δοκιμασίες, οι θεοί του Ολύμπου έστειλαν κοντά της τον πραγματικό ΄Ερωτα.
Ήταν όμορφος σαν Ολύμπιος θεός. Ήταν η ένωση του Ουρανού και της Γης. Και τότε συγκεντρώθηκαν οι Ολύμπιοι για να γιορτάσουν το μεγάλο γεγονός: Την ένωση του Έρωτα με την Ψυχή!”
Αυτά μας εξιστόρησε ο Λατίνος συγγραφέας Απουλήιος, γράφοντας αυτόν τον μύθο.
Κι εγώ, ο αδύναμος άνθρωπος της Γης, συνθέτω μέσα από την ψυχή μου μία προσευχή:
“Σε παρακαλώ, Θεέ μου, αξίωσέ με
να κατακτήσω το μεγαλείο του Έρωτα
μέσα στη δική μου ψυχή!
Αναζητώ την δημιουργική δύναμή του.
Την ουράνια χαρά του.
Την αστείρευτη ομορφιά του.
Την θεϊκή του πνοή!
Δέχομαι να πονέσω,
να υπομένω
και να θυσιαστώ!
Αρκεί να ανέλθω
σ΄εκείνα τα ύψη
που εκείνος μεγαλουργεί!
Γένοιτο!”
ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ:
ΠΟΝΟΣ: Μέσα από τον ψυχικό πόνο που βιώνει ο άνθρωπος σε κάθε συγκρουσιακή ως και τραυματική σχέση, “καίγονται” μέσα του πολλά -αν όχι όλα- από τα αρνητικά του στοιχεία. Ο πόνος είναι το “εσωτερικό καμίνι” που μέσα του καίγονται, λιώνουν και μεταλλάσσονται σε κάτι ανώτερο, όλα όσα εμποδίζουν την εξέλιξή μας. Η εσωτερική αυτή διαδικασία ονομάζεται από τον Καρλ Γκ. Γιούνγκ, “Ψυχική Αλχημεία” και μας οδηγεί με βεβαιότητα στην προσωπική μας βελτίωση.
Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα αρνητικό στοιχείο, που είναι η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ. Είναι σίγουρο ότι θα φέρει δυσάρεστες ως οδυνηρές συνέπειες στη ζωή μας, αν στην κάθε μας σχέση κοιτάμε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον, τον “εαυτούλη μας” και αδιαφορούμε για το καλό ή το δίκιο του άλλου( συντρόφου). Την ώρα, λοιπόν, που βιώνουμε κάποιας μορφής ψυχικό πόνο μέσα στη σχέση, ας κάνουμε πρώτα αυτοκριτική. Το να φορτώνουμε τα σφάλματα στον σύντροφο, μπορεί να εκτονώνει τον θυμό μας, αλλά ποτέ δεν μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, ούτε αποδεικνύει ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
ΥΠΟΜΟΝΗ: Η υπομονή είναι το “κλειδί” της δημιουργίας. Τίποτε δεν γίνεται την ώρα που εμείς το θέλουμε. Όλα υπόκεινται στον Νόμο της Διαδικασίας. Ας μην καταστρέφουμε με την ανυπομονησία μας αυτό που πάει να δημιουργηθεί. Και για να μετουσιωθεί ο “Έρωτας” σε “Αγάπη”, ας κάνουμε “Υπομονή”. Μόνο έτσι θα δώσουμε χρόνο στη σχέση την ερωτική, που βασίζεται μόνο στην σαρκική έλξη, στην ηδονή, στη λαγνεία και στον πόθο(=η σκοτεινή μορφή του Έρωτα, στον μύθο μας) να μεστώσει και να γίνει σχέση αγάπης, αλληλοσεβασμού και αλληλοϋποστήριξης(= η ουράνια μορφή του έρωτα στον μύθο μας)
ΘΥΣΙΑ: Την ώρα της “Θυσίας” γίνεται αναμέτρηση ανάμεσα στην πνευματική μας και στην υλιστική μας υπόσταση. Για να κερδίσεις κάτι ανώτερο, ως αξία, κάτι πρέπει να “πληρώσεις”, να θυσιάσεις. Είναι το λεγόμενο “τίμημα”. Ακόμα και μέσα στην προσπάθεια της μάθησης, της εκπαίδευσης, πληρώνει ο μαθητής το τίμημα της κούρασης!
Και μέσα στη διαδικασία της βαθύτερης γνωριμίας και ένωσης με το αγαπημένο άτομο, καλούμαστε να πληρώσουμε το τίμημα της σύγκρουσης, που είναι αναπόφευκτη σε κάθε αρχή σχέσης. Γι΄αυτό δεν διαλύουμε την κάθε σχέση μόλις κάτι δεν πάει καλά. Περιμένουμε να γίνουν οι απαραίτητες ζυμώσεις, μεταξύ μας, που σίγουρα θα μας πονέσουν, αλλά θα φωτίσουν το τί μας ενώνει και τί μας χωρίζει με το άλλο πρόσωπο. Μόνο τότε και με κατασταλαγμένη τη γνώση, αποφασίζουμε: Μαζί ή Χώρια; Και φυσικά, σε αυτή τη διαδικασία, πρώτη θέση έχει πάντα η αυτοκριτική.
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ: Ο Έρωτας, ως Συμπαντική Δύναμη, έλκει τα άτομα και τα φέρνει κοντά για να αρχίσει η ανταλλαγή-μεταξύ τους- και η γονιμοποίηση των ξεχωριστών στοιχείων που φέρει ο καθένας.
Αρχικά οι σύντροφοι θα συγκρουστούν (=ανταλλαγή στοιχείων), θα ακολουθήσει η διαφοροποίηση (= ο ένας επηρεάζει και αλλάζει τον άλλο) που προετοιμάζει το έδαφος για την αλλαγή στην μορφή και ποιότητα της σχέσης. Μπορεί να επακολουθήσει ο χωρισμός των συντρόφων, μπορεί και η απόλυτη ένωση, μέσω της αγάπης, που έχει καλλιεργηθεί μέσα από τη διαδικασία ζυμώσεων, τις οποίες περιγράψαμε. Αυτό που θα καταστρέψει ό,τι καλό πάει να γίνει, είναι η Ιδιοτέλεια, ο Εγωισμός, το Πείσμα, η Ανοησία.
Ας μην ξεχνάμε, ότι ο Έρωτας, ως ελκτική δύναμη, δεν φέρνει κοντά μόνο άτομα, αλλά και τον άνθρωπο με σπουδαίες ιδέες για την δημιουργία κάποιου έργου ή και με την ίδια τη χαρά της ζωής.
ΦΙΛΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ: Φίλη και φίλε, αν αισθάνεσαι μέσα σου κάτι σαν κενό ή κάποιας μορφής ανικανοποίητο, αναρωτήσου: Μήπως λείπει ο έρωτας από τη ζωή σου; Όχι η σεξουαλική ζωή και ικανοποίηση του ενστίκτου, αλλά ο Έρωτας για κάτι, που θα το επιλέξεις και θα το καλλιεργήσεις ( ή θα το υπηρετήσεις) με αγάπη, χωρίς να υπολογίζεις το κέρδος από αυτό. Μπορεί να είναι μία ιδέα, ένα χάρισμα που διαθέτεις( π.χ. ένα ταλέντο) ένας σκοπός ή μία επιδίωξη. Δώσε προτεραιότητα στην αυτογνωσία, ώστε να βρεις τί είναι αυτό που θα έκανες μόνο γιατί το αγαπάς και όχι επειδή πρέπει ή επειδή θα σε καταξιώσει ή επειδή έτσι συνηθίζεται. Να το κάνεις μόνο γιατί το αγαπάς! Έτσι θα ζήσεις όπως σου αξίζει και θα γεμίσει η ύπαρξή σου με την αληθινή χαρά που δίνει στον άνθρωπο η ενέργεια του “Ερωτα”, ως συμπαντική δύναμη.
Από την μέθοδο: “ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ ΜΕ ΟΔΗΓΟ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΡΧΕΤΥΠΑ” – της Μαίρης Μάκρα.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
