Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Είμαι συντετριμμένη και παρόλο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ολόκληρη ως άνθρωπος. Εκτός τούτο, συνεχίζω να είμαι μόνη σε αυτόν τον κόσμο του πόνου και της ταλαιπωρίας που επιλέγω να ζω με τις ατέλειες μου.
Έχω ακόμα στιγμές χαράς και ελπίδας… ειρήνης, αγνότητας και αυτό αγάπης γιατί αξιοπρεπές κατάφερα τα πάντα μόνη μου.
Κλείνω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφήνω πίσω ό,τι είναι αρνητικό στο μυαλό μου… Νιώθω το φως και την ηρεμία να με περιβάλλουν με πίκρα αλλά και με ομορφιά. Εισήλθα ολόκληρη σε αυτή τη ζωή από τη μήτρα της μητέρας μου νομίζοντας ότι θα ζούσα σε ένα τέλειο κόσμο. Καθώς μεγάλωνα και ωρίμαζα, συνειδητοποίησα ότι αν και ο κόσμος ήταν ένας τόπος αγάπης και ομορφιάς, ήταν επίσης ένας τόπος μίσους και ασχήμιας.
Ο άνθρωπος αγαπά την ομορφιά αλλά την ζηλεύει κιόλας. Θα φτάσει σε ακραία μέτρα να το καταστρέψει ώστε να μην γίνει ποτέ απειλή για αυτόν.
Ο άνθρωπος παραδίδεται στα λάθος πράγματα, θρυμματίζοντας τα όνειρα σου και τα δικά μου μόνο και μόνο να διασκεδάσει και να ξεχωρίσει ως ο μόνος που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στη ζωή για τον εαυτό του.
Κοιτάζοντας με, μπορεί να νομίζεις ότι είμαι ένα τσαλακωμένο χαρτί, μια τεράστια ρωγμή, ένα κειμήλιο που ήταν μέρος μιας οικογενειακής ιστορίας που δεν είχε δει ποτέ κανείς και που ο χρόνος είχε φέρει κάποια φθορά… Μπορεί να είμαι ακόμα ένας κήπος λουλουδιών κορεσμένος και κατόπιν ξεραμένος από την ξηρασία των τελευταίων χρόνων. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η αξία μου ως σύνολο έχει μειωθεί με οποιονδήποτε τρόπο. Στην πραγματικότητα, έχει γίνει πιο ανεκτίμητη με τον καιρό. Είμαι μοναδική στους τρόπους μου, στη σύνθεση μου, στο μυαλό μου, στην καρδιά μου και στο σώμα μου όπως είναι κάθε δημιούργημα της φύσης… κάθε άνθρωπος… μια ειδική έκδοση.
Προτιμώ να είναι το παρουσιαστικό μου αληθινό… φυσικό που αφηγείται μια ιστορία βασισμένη επάνω σε γεγονότα, τόσο σε εκπληρωμένα όσο και σε ανεκπλήρωτα όνειρα, σε αγώνες, σε νίκες και σε ήττες, στην αγάπη και στο μίσος… Και τώρα βρίσκομαι ανάμεσα σε δυο κόσμους… της ουτοπίας και της ψεύτικης ελπίδας.
Ψάχνω ένα γαλήνιο μέσο να ηρεμήσω.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
