Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Έκλεψα μια ματιά
Έκλεψα μια ματιά…
εκείνη τη μικρή… την απείθαρχη ματιά
το μυστικό των δυο ματιών σου
που με ντροπή
το άφησες να πετάξει για λίγο ελεύθερο
που με πείσμα
αποφάσισες να το δέσεις με λόγια βαριά
που με θυμό
το έπνιξες για να μην αντιμιλήσει
να μη δείξει… να μην αποκαλύψει
την αλήθεια που έχει φυλακιστεί στα σωθικά
Έκλεψα… ναι… εκείνη την υπέροχη ματιά
που ντύθηκε αδιαφορία με δυο προσωπεία
έγινα κλέφτρα μα δεν το μετάνιωσα
πήρα την ελπίδα αγκαλιά
χόρεψα ένα ζεϊμπέκικο με τη χαρά
άνοιξα πανιά
και τελικά κρύφτηκα σ΄αόρατη αγκαλιά
Θυμωμένος Εραστής …εγωιστής
μα εγώ τώρα κρατώ σφιχτά εκείνην …την κλεμμένη ματιά
την ανάσα που με κρατά στα ζωντανά
τη χαραυγή που με φυλάει στα σκοτεινά
τη λάβα που με καίει κάθε στιγμή στα γήινα… στα θεϊκά
Έκλεψα μια ματιά…
το σύμβολο της ενοχής σου
την απόδειξη της παράδοσης σου
το τεκμήριο της αδιαμφισβήτητης υποταγής σου
Πίστεψε με… τη λάτρεψα
χωρίς να θέλω τη ‘διάβασα’
πήρα το μήνυμα της ψυχής σου
έμεινα ακίνητη… υπάκουη στη θέληση σου
Έγινα κλέφτρα μιας ματιάς γιατί σ΄αγάπησα
Θα γίνω αυτόχειρας-φονιάς γιατί δεν άντεξα
*Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα
Ακολουθήστε μας και στο Google news