Γράφει ο *Δήμητρης Τσινικόπουλος
Ο Όσκαρ Ουάιλντ δεν χρειάζεται ιδιαιτερες συστάσεις.. χρειάζεται όμως , ίσως, να διαβάσουμε τα λόγια του για το πρόσωπο του Χριστού… τα λόγια ενός αγνωστικιστή, ενός μετανιωμένου αμαρτωλού… μέσα από τη φυλακή:
“Ο Χριστός κατάλαβε τη λέπρα του λεπρού, το σκοτάδι του τυφλού, την άγρια δυστυχία εκείνων που ζουν για την απόλαυση, την παράξενη φτώχεια του πλούσιου..
Ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα της ενότητας των ξεχωριστών φύλων… αγαπούσε τους απαίδευτους…
Ήταν ο πρώτος που είπε στους ανθρώπους πως θα έπρεπε να ζήσουν μια ζωή, σαν τη ζωή των λουλουδιών..
Πήρε τα παιδιά σαν πρότυπο για το τι θα έπρεπε να γίνουν οι άνθρωποι… Τόνισε ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα στη ζωή των άλλων και στη δική σου ζωή.
Πάσχιζε να γίνει το μάτι για τον τυφλό, το αυτί για τον κουφό, η κραυγή στα χείλη εκείνων που η γλώσσα τους ήταν ανήμπορη..
Ο Χριστός είχε τη δύναμη όχι μόνο να λέει όμορφα πράγματα αυτός ο ίδιος, μα να κάνει και τους άλλους να του λένε όμορφα πράγματα. Είδε πως η αγάπη είναι το πρώτο μυστικό του κόσμου ..κι ότι μονάχα με την αγάπη μπορούσε κανείς να πλησιάσει την καρδιά ενός λεπρού η τα πόδια του Θεού.
Όταν λέει:
Συγχώρεσε τους εχθρούς σου δεν το λέει για χάρη του εχθρού, μα για χάρη εκείνου που θα συγχωρήσει και γιατί η αγάπη είναι πιο όμορφη από το μίσος.. αυτή είναι η γοητεία του Χριστού..
Ο Χριστός βρίσκεται δίπλα στους ποιητές… Μα κι ολόκληρη η ζωή του είναι το πιο υπέροχο ποίημα.”
*Ο Δημήτρης Τσινικόπουλος είναι Λογοτέχνης και επίτιμος δικηγόρος Δ.Σ.Θ. και ζει στη Θεσσαλονίκη.
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
