Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Η δική μου ανάσα
Ανάσα…
Μια μόνο ανάσα…
Ένα δώρο ελεημοσύνης
Μια κλεφτή ανάσα και ας είναι η τελευταία
Μια ανάσα για μια δήλωση ανυπακοής
Όσο και αν ο φόβος μούδιασε το κορμί μου
και η αγωνία έφραξε τη φωνή μου
η δήλωση της ασήμαντης επανάστασης μου
θα γίνει μ΄ αυτήν ακριβώς την τελευταία ανάσα,
την ανάσα της ελεημοσύνης σας.
Είναι η ανάσα μιας ζητιάνας που δε λύγισε
που μέχρι το τέλος δηλώνει πως δε θα υποταχθεί,
δε θα παραδοθεί, θα συνεχίσει να ψηφίζει
πως το δικαίωμα της ελευθερίας και του έρωτα
που ανήκει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Μέχρι την ώρα
που οι δεσμοφύλακες θα κλειδώσουν την ψυχή
θα ματώσουν τη φωνή
θα υπογράψουν τη θανατική ποινή.
Το δώρο μιας εικονικής δημοκρατίας
σε μια κοινωνία που ξεγελάστηκε
και φόρεσε το πιο άνανδρο προσωπείο.
Μια ανάσα…
Ο μεγαλύτερος εχθρός σας
Ο πιο δυνατός αντίπαλός σας
Η τιμή μου… που θα είναι η δική μου!
* Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα, Επιμελήτρια εκδόσεων
Διαχειρίστρια του blog των Εκδόσεων Γλαύκα
