*Κριτική της Αμαλία Κέντρου
Η ΑΠΟΨΗ μου διαβάζοντας τα
Δακρυσμένα σ’ αγαπώ ( μικρές διηγήσεις)
Συγγραφέας : Μαρία Σταυρίδου
Εκδόσεις ΓΛΑΥΚΑ
Πολλά τα δακρυσμένα σ’ αγαπώ μαζεμένα σ’ ένα βιβλίο. Ένα πολύχρωμο μπουκέτο ποτισμένο με δάκρυα σε διάφορες μορφές.
Πολλές φορές μοιάζουν με μονολόγους, άλλες με εξομολογήσεις και μερικές φορές με αφηγήσεις ψυχής.
Διαβάζοντας το βιβλίο αυτό έμαθα πως η μετάνοια δεν είναι η λύση σε κάθε πρόβλημα, πως ένα τελευταίο τσιγάρο μπορεί να κάνει την ανατροπή και να μην δώσει την ευκαιρία στον δικό σου άνθρωπο να εξομολογηθεί.
Η συγγραφέας έχει γράψει τις ιστορίες αγάπης στον πρώτο ενικό, βάζοντας τον εαυτό της πάντα στο κέντρο. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να κάνει τον κάθε αναγνώστη ήρωα στις σελίδες του βιβλίου.
Η κ. Σταυρίδου τοποθετεί την ηρωίδα γυναίκα σε διάφορες ηλικίες και περιόδους ζωής να περπατάει και να κραυγάζει σαν πληγωμένο αγρίμι, σε δρόμους παντελώς άγνωστους, διαγράφοντας από την μνήμη της τα πάντα εκτός από τον έρωτα.
Μας χαρίζει εσωτερικές φωνές γυναικών που με δικούς τους κανόνες ζωής δίνουν διαφορετικό νόημα στην αγάπη σαν πράξη και σαν έννοια. Οι ιστορίες αγάπης της κ. Σταυρίδου δεν είναι όλες ρόδινες, ευτυχισμένες, ρομαντικές και όμορφες. Είναι όμως όλες τους βαθιά ανθρώπινες, σοφές, ευαίσθητες που συγκινούν και συγχρόνως διδάσκουν.
Διαβάζοντας το βιβλίο ” Δακρυσμένα σ’αγαπω ” της Μαρίας Σταυρίδου θυμήθηκα κάτι που έχει πει ο Αμερικανός συγγραφέας Γουίλιαμ Φώκνερ:
” Ίσως να είχαν δίκιο που έβαλαν την αγάπη στα βιβλία. Ίσως επειδή δεν θα μπορούσε να ζει πουθενά αλλού.”
Καλοτάξιδο εύχομαι Μαρία μου. Να αγγίξει πολλές ευαίσθητες καρδιές, όπως άγγιξε και εμένα. Καλή επιτυχία στον όμορφο δρόμο της συγγραφής και καλές γιορτές.
*Αμαλία Κέντρου
Αρθρογράφος – Λογοτέχνιδα
