Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Καθώς κάθομαι εδώ με τις τυχαίες σκέψεις και τα συναισθήματά μου, προσπαθώ να καταλάβω τι θα κάνω με τον εαυτό μου στη ζωή μου τώρα που δεν είμαστε μαζί.
Καθώς ατενίζω τον απέραντο ωκεανό ακούγοντας την απαλή μουσική των κυμάτων, βλέπω μια σκιά στην απέναντι όχθη. Είναι τόσο μακρινή αλλά τόσο κοντά. Αναρωτιέμαι αν είναι η φαντασία μου ή η κρυφή επιθυμία της καρδιάς μου να σε ξαναδώ.
Κάτι που προσπαθώ να ξεκαθαρίσω και να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα.
Ξέρω ότι αισθάνομαι κουρασμένη από όλα τα συναισθήματα και το άγχος που έχει προκαλέσει όλη αυτή η διαδικασία, και αυτός ήταν ο κύριος λόγος για την απόφασή μου να έρθω εδώ και να επαναφορτιστώ. Θα μείνω εδώ μακριά σου να χαλαρώσω χωρίς να αγχωθώ.
Θα απολαύσω το ποτό μου σκέφτοντας λογικά. Θα κλείσω τα μάτια μου με την ελπίδα να με πιάσει ένας ελαφρός ύπνος. Και όταν ξυπνήσω όλα θα είναι ξεκάθαρα. Θα έχεις φύγει για πάντα από τη ζωή μου, και όλα αυτά τα αποκυήματα της φαντασίας μου για σένα θα έχουν εξαφανιστεί.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
