Γράφει ο *Αλέξιος Ντόνας.
Ως πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Ιδρύματος Ελληνισμού, σας απευθύνω αυτή την επιστολή με αίσθημα ευθύνης και αγωνίας για το μέλλον της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης στην Ευρώπη.
Η παρούσα κατάσταση δεν μας επιτρέπει να εφησυχάζουμε. Η ελληνόγλωσση παιδεία, ένας από τους πιο σημαντικούς δεσμούς των Ελλήνων του εξωτερικού με την πατρίδα, βρίσκεται σε κίνδυνο. Το πρόβλημα απλώνεται σε όλη την Ευρώπη.
Στη Γερμανία για παράδειγμα, μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές κοινότητες της διασποράς, η κρίση είναι πιο έντονη από ποτέ. Πολλά Τμήματα Ελληνικής Γλώσσας (ΤΕΓ) θα παραμείνουν κλειστά ή θα υπολειτουργήσουν λόγω σοβαρών ελλείψεων σε εκπαιδευτικούς. Η μείωση στον αριθμό των διαθέσιμων εκπαιδευτικών είναι κάθε χρόνο μεγαλύτερη και οι συνέπειες είναι πλέον εμφανείς.
Αυτά δεν είναι απλώς στατιστικά δεδομένα. Πίσω από τους αριθμούς βρίσκονται παιδιά που δε θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν τη μητρική τους γλώσσα και κατά συνέπεια να αποκτήσουν άρρητους δεσμούς με την πατρίδα τους.
Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις διαφόρων φορέων γονέων για διάλογο, η ανταπόκριση από τους αρμόδιους είναι ανύπαρκτη ή στην καλύτερη περίπτωση, οι απαντήσεις περιορίζονται στο να αποτυπώνουν τον περιορισμένο αριθμό εκπαιδευτικών που δηλώνουν ενδιαφέρον για απόσπαση στο εξωτερικό, χωρίς να εστιάζουν στην ουσιαστική εξεύρεση λύσης του προβλήματος.
Ο απόδημος ελληνισμός δεν ζητά προνόμια, ζητά το αυτονόητο: την υποστήριξη της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης που δικαιούται και έχει συνταγματικά κατοχυρωθεί.
Η πρόσφατη εξαγγελία ενός στρατηγικού σχεδίου έξι σημείων για τον απόδημο ελληνισμό από την κυβέρνηση γέννησε ελπίδες, αλλά ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Παιδείας μιλάει ξεκάθαρα μια διαφορετική γλώσσα.
Μπορεί να δόθηκε το δικαίωμα της ψήφου, αρχικά για τις Ευρωεκλογές, στους Έλληνες ομογενείς ανά τον κόσμο, τι νόημα όμως έχει αυτό αν πάψει το ενδιαφέρον των ομογενών για την πατρίδα. Αν οι επόμενες γενιές Ελλήνων της Ευρώπης δεν έχουν πρόσβαση στην εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας, θα επέλθει τελικά πλήρης αφομοίωση από τις χώρες φιλοξενίας και το ελληνικό στοιχείο θα φθίνει συνεχώς μέχρι εξαλείψεως.
Μόλις το 0,47% του προϋπολογισμού του Υπουργείου Παιδείας προορίζεται για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση των απόδημων.
Αυτή η επένδυση δεν είναι απλώς οικονομική, είναι επένδυση στο μέλλον της πατρίδας μας, στις νέες γενιές Ελλήνων που μεγαλώνουν μακριά από την Ελλάδα αλλά νιώθουν την Ελλάδα μέσα τους. Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Ευρώπη σβήνει συστηματικά και με συνέπεια από το 2011. Χρειάζεται μια σαφής πολιτική βούληση και πράξεις που να δείχνουν ότι η Ελλάδα δεν ξεχνά τα παιδιά της όπου κι αν βρίσκονται.
Άμεση αύξηση της χρηματοδότησης στο 1% του Υπουργείου Παιδείας για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση στο εξωτερικό, με αναπροσαρμογή των επιδομάτων των εκπαιδευτικών στο εξωτερικό. Σταδιακή αύξηση ως το 3% τα επόμενα χρόνια.
Καλώ την ελληνική πολιτεία να αναγνωρίσει τη σημασία αυτής της κρίσης και να αναλάβει άμεσα δράση. Η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Ευρώπη στηρίζει την ταυτότητά μας ως Έλληνες του εξωτερικού. Η αδράνεια δεν είναι επιλογή. Η Ελλάδα οφείλει να σταθεί στο ύψος της ιστορίας και να επενδύσει στην εκπαίδευση των απόδημων Ελλήνων. Όχι μόνο ως συνταγματική υποχρέωση, αλλά σαν ευκαιρία να ενδυναμώσει την παρουσία της διεθνώς. Ο απόδημος Ελληνισμός είναι η ήπια ισχύς της Ελλάδας, μία ανεκμετάλλευτη δύναμη που μπορεί να αναδείξει τη χώρα μας, σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, σε κάθε γωνιά της Ευρώπης.
Με εκτίμηση,
Αλέξιος Ντόνας Πρόεδρος,
Ευρωπαϊκό Ίδρυμα Ελληνισμού
Κάντε εγγραφή στο ενημερωτικό μας δελτίο.
