Το όνομα Ερατώ προέρχεται από το έρεσθαι και τις λέξεις: έρως και εραστής. Κατά τον Ησίοδο και όπως αναφέρει στη «Θεογονία» του, η Ερατώ ήταν κόρη του Δία και της Τιτανίδος Μνημοσύνης.
Απεικονίζεται κρατώντας μια λύρα.Τη ζωγράφιζαν επίσης καθιστή, να φορά ροδοστέφανο (στεφάνι από τριαντάφυλλα), με τη λύρα και το τόξο του έρωτα στα χέρια και την επιγραφή «Έρατώ Ψάλτριαν».
Ο Απολλώνιος ο Ρόδιος ξεκινά το τρίτο κεφάλαιο του τέταρτου μέρους στα Αργοναυτικά λέγοντας:
«Και τώρα Μούσα Ερατώ, έλα κοντά μας και πες μας πώς ο Ιάσονας έφερε το χρυσόμαλλο Δέρας από τον ερωτά του στη Μήδεια, γιατί έχεις τις χάρες της Κύπριας Αφροδίτης και φέρνεις τη μαγεία στα ανύπαντρα κορίτσια».
Η Ερατώ, συμβολίζει τον έρωτα από τον οποίον εμφορείται εκείνη η ψυχή, η οποία έχει καταστεί πτερωτή: Με αυτή την έννοια η Ερατώ έκφυσει πτερών- δίνει φτερά, άλλα και τη διαλεκτική επιστήμη, όπως προαναφέρθηκε, είναι, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο θριγκός (η μετόπη-προμετοπήδα) των επιστημών, στην ερωτική ψυχή.
Ο Βιργίλιος στην «Αινειάδα» του επικαλείται την Ερατώ, της οποίας την βοήθεια ζητά για να πει την ιστορία του.
Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί επικαλείται τη Μούσα της ερωτικής ποίησης για να εισαγάγει τον αναγνώστη στο πολεμικό θέμα των βιβλίων του…
Μια πιθανή απάντηση είναι το ότι στους άγριους πολέμους που θα ακολουθήσουν το υπόβαθρο είναι ερωτικό (φθάνοντας ο Αινείας στον τόπο που ήταν προορισμένος για τους Τρώες προσεγγίζει το βασιλιά Λατίνο ο οποίος παρακινημένος από τους χρησμούς προτείνει στον Αινεία ως σύζυγο την κόρη του Λαβινία. Η Λαβινία ως το κέντρο της ερωτικής διεκδίκησης από τον Αινεία, προσδίδει στην πολεμική σύγκρουση των Τρώων με τους ντόπιους μια αφετηρία ερωτική.
Conca, Sebastiano – Urania and Erato
πηγή: arxaiaellinika.home.blog