Γράφει η *Μαρία Σταυρίδου
Η τελευταία μου ευχή
Έναν γρήγορο θάνατο… αυτό θέλω για σένα
Μια ανάσα, που θα μου χαριστεί πριν παραδοθεί
Η αγωνία της, να προλάβει να ενωθεί
Ο φόβος της, μην τύχει και χαθεί
Ένα χάδι του αγέρα, που συνωμοτεί εναντίον σου
Το τελευταίο καταραμένο φιλί των χειλιών
Η δήλωση μεταμέλειας, που δεν υπήρξες μόνο δικός μου
Το δώρο του ένοχου σπασμού
Μια απρόσμενη τιμωρία, που δεν θα λησμονηθεί
που θ΄αποτυπωθεί στην ψυχή και στο κορμί.
Έναν γρήγορο θάνατο… αυτό θέλω για σένα
Ένας εραστής που έσβησε την πιο ιερή στιγμή
Ένας καταδικασμένος χορευτής,
ανάμεσα στους νεκρούς κύκνους της ζωής
και στη γωνιά,
η μοίρα να φοράει το σάβανο πανευτυχής.
Η πιο αφύσικη ευχή…
Η τελευταία ανάσα πριν η κόλαση εμφανιστεί
πριν ο Άρχοντας στείλει τελάλη πως τέλειωσε η διαδρομή.
Έναν γρήγορο θάνατο… αυτό θέλω για σένα
Την έκπληξη
όταν τα χείλη θ΄ανθίζουν πάνω μου, πριν το φως εξαφανιστεί
όταν η καρδιά θα χτυπάει σαν τύμπανο πολέμου, χωρίς νικητή
όταν η ματιά θα΄χει θολώσει και τα χέρια σου θα με κρατάνε
σαν το τελευταίο σωσίβιο της αναπνοής.
Η τελευταία μου ευχή…
Έναν γρήγορο θάνατο για σένα, που ορίζεις τη ζωή
και για μένα που ορίζω την ψυχή,
για τον Έρωτα που μας πάντρεψε …πριν αποκοιμηθεί
για τον θάνατο… που θα μας ξαναπαντρέψει τη χαραυγή…
* Η Μαρία Σταυρίδου είναι Αρθρογράφος Λογοτέχνιδα
