Γράφει η *Μάρω Πατριανάκου
Ποιος είναι ο λόγος που γράφεις;
Για το απλό γεγονός ότι μου απαγόρευσαν να μιλήσω…
Ποιος σου το απαγόρευσε;
Το σπίτι μου, οι γονείς μου, ο σύζυγος μου, η διοίκηση ή το κράτος για να μπορέσω να ακουστώ. Κάθε φορά με έκαναν να σωπάσω. Δεν μπορούσα καν να μιλήσω για τις ελπίδες και τα όνειρά μου.
Αυτός είναι ο λόγος που άρχισες να γράφεις;
Ναι, έπρεπε να αναπνεύσω. Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να απελευθερωθώ σπάζοντας όλες τις αλυσίδες. Σκέφτηκα πολύ σκληρά. Συνειδητοποίησα ότι απαρατήρητα ήδη κρατούσα μικρές σημειώσεις ή εξέφραζα τα συναισθήματα μου.
Κατά καιρούς τα έκανα λίγο παραμορφωμένα για να τα κάνω πιο ενδιαφέροντα. Και τότε ήταν που συνειδητοποίησα ότι η ερασιτεχνική μου γραφή με εξέφραζε με τρόπους που θα μπορούσα να κάνω ακόμα και αν είχα τη δυνατότητα να μιλήσω ελεύθερα σε κάποιο βαθμό και σε συγκεκριμένους ανθρώπους. Θα μπορούσα να γράψω για τα όνειρα των απελπισμένων ονειροπόλων, για τους καθημερινούς αγώνες, για τα κέρδη και τις απώλειες… δεν θα χρειαζόταν να είναι πάντα για τα χρήματα.
Θα μπορούσε να είναι για κειμήλια, φωτογραφίες και ανθρώπους.
Και πες μου αγαπητέ ποιητή, σε ανταμείβει η ποίηση;
Είναι το πάθος μου. Με απελευθερώνει. Με εμπνέει. Με συμπληρώνει όταν νιώθω ότι δεν με καταλαβαίνουν. Με κάνει ευτυχισμένο όταν βλέπω τους αναγνώστες μου να απολαμβάνουν τα γραπτά μου και να μου το λένε.
Η ποίηση, είτε μια λέξη είτε δύο… είτε σύντομη είτε μεγάλη, σε ανεβάζει ψηλά σαν ένα χαρούμενο τραγούδι ή ένα καλό συναίσθημα στην ψυχή σου ως υπενθύμιση ότι είσαι ένας όμορφος άνθρωπος.
*Η Μάρω Πατριανάκου ζει στις Η.Π.Α. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα, που απλά εκφράζει όσα αισθάνεται χωρίς προκαταλήψεις… που την συγκινούν της ζωής τα σενάρια.
