Ο Μωυσής είχε αρχικά σκληρό και δύστροπο χαρακτήρα, προκαλώντας καθημερινά προβλήματα, μέχρι που το αφεντικό του, σε απόγνωση, τον πέταξε στον δρόμο. Βρήκε καταφύγιο σε μια συμμορία ληστών, όπου, χάρη στη μεγάλη σωματική του δύναμη, επιβλήθηκε και έγινε αρχηγός.
Κάποτε, κυνηγημένος για τα πολλά εγκλήματά του, κατέφυγε βαθιά στην έρημο, όπου ζούσαν γνωστοί ασκητές. Η συναναστροφή με τους αγίους τον οδήγησε σε βαθμιαία ήρεμη αλλαγή. Η Χάρη του Θεού επενέβη στη ζωή του, μαλάκωσε η καρδιά του, μετανόησε αληθινά και ζήτησε λύτρωση. Η μεταμόρφωσή του ήταν ριζική· σύντομα έφθασε στα μέτρα των μεγάλων Πατέρων της ερήμου και, μετά το βάπτισμα, έλαβε και την Ιεροσύνη.
Στην ηλικία των 75 ετών έφυγε από τη ζωή με μαρτυρικό τρόπο: ειδωλολάτρες ληστές εισέβαλαν στο σπήλαιο όπου ασκήτευε και τον σκότωσαν με μαχαίρια, επαληθεύοντας τον λόγο του Χριστού στον Απόστολο Πέτρο: «πᾶντες οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀποθανοῦνται» (Ματθ. 26,52).
Οι δύο κυριότερες αρετές του ήταν η αληθινή μετάνοια και η βαθιά ταπείνωση. Μέχρι την τελευταία του πνοή έκλαιγε για τις αμαρτίες του, θεωρώντας τον εαυτό του κατώτερο ακόμα και από την άλογη κτίση. Όπως αναφέρει ο Αρχιμ. Σωφρόνιος, η συνειδητοποίηση της αμαρτίας είναι ανεκτίμητο δώρο του Ουρανού, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται η θέωση. Ο Μωυσής αξιοποίησε πλήρως αυτό το δώρο, φθάνοντας στην όραση του Θεού.
Πολλά περιστατικά από τη ζωή του μαρτυρούν την αλλαγή του τρόπου ζωής του. Ένα χαρακτηριστικό είναι η συνάντηση με τέσσερις πρώην ληστές, που προσπάθησαν να ληστέψουν την καλύβα του. Εκείνος τους συνέλαβε, τους οδήγησε στους Γέροντες και είπε: «Σε μένα δεν αρμόζει πια να τιμωρήσω άνθρωπον». Οι ληστές μετανόησαν και έγιναν μοναχοί.
Ένα άλλο γεγονός που αναδεικνύει την ταπείνωσή του συνέβη κατά την χειροτονία του σε Πρεσβύτερο. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, θέλοντας να δοκιμάσει την ταπείνωση του Μωυσή, τον έδιωξε από το σκευοφυλάκιο μετά τη θεία Λειτουργία. Εκείνος αποχώρησε αμέσως χωρίς αντίρρηση, μονολογώντας: «Καλά σού κάνανε… Αφού δεν είσαι άνθρωπος, τί γυρεύεις με τους ανθρώπους;».
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, μέσα από τον τρόπο ζωής που προσφέρει, μεταμορφώνει τους σκληρούς και αμαρτωλούς ανθρώπους σε ταπεινούς και αγίους. Οι υπερήφανοι γίνονται ταπεινοί, οι αμαρτωλοί σώφρονες, και οι ληστές και φονιάδες Όσιοι.
Σύμφωνα με τον Συναξαριστή του Αγίου Νικοδήμου, ο Όσιος Μωυσής απεβίωσε ειρηνικά.
Εορτολόγιο: Δάμων, Δάμωνας.
