Σχεδόν τρία χρόνια μετά τη φονικό δυστύχημα στα Τέμπη, που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους, η εικόνα του ελληνικού σιδηροδρομικού δικτύου παραμένει αποκαρδιωτική και τουλάχιστον εξοργιστική.
Ένας επιβάτης που ταξιδεύει αυτήν την στιγμή με τον προαστιακό συρμό από τη Θεσσαλονίκη προς τη Λάρισα (στο δρομολόγιο των 17:30) μας κατήγγειλε ότι ο συρμός αρχικά μπήκε σε λάθος γραμμή εξόδου για 3-4 χιλιόμετρα, σταμάτησε και στη συνέχεια επέστρεψε πίσω για να μπει στη σωστή γραμμή.
Όταν ένας επιβάτης ρώτησε υπάλληλο για ποιόν λόγο συνέβη αυτό, του απάντησαν ότι… «κάτι έγινε με το κλειδί και πήραμε λάθος γραμμή». Μιλάμε για ανθρωπίνως αδιανόητη κατάσταση, αν είχε έρθει αντίθετος συρμός στην ίδια γραμμή, θα είχαμε δεύτερα Τέμπη.
Παράλληλα, το ίδιο περιστατικό συνοδεύεται από μαρτυρίες ότι σε όλους τους σταθμούς της διαδρομής Θεσσαλονίκη – Λάρισα, οι σταθμοί είναι μυστηριωδώς συσκοτισμένοι και χωρίς υπαλλήλους. Ο καταγγέλλων αναφέρει συγκεκριμένα: «Μια γυναίκα περίμενε, άργησε ο συρμός και επειδή ήταν σκοτεινά φοβήθηκε καιέφυγε». Την ώρα αυτή ο συρμός βρίσκεται στον Κορινό ενώ θα έπρεπε να είναι στη Λεπτοκαρυά.
Επιπλέον, άλλη επιβάτιδα στο ίδιο δρομολόγιο μας ενημέρωσε πως το πρωί της ίδιας ημέρας, σε ταξίδι από Αθήνα προς Λάρισα, στη στάση Σκοτίνα αντί για Λεπτοκαρυά τους κατέβασαν «χωρίς να τους ενημερώσουν γιατί», με αποτέλεσμα να πάρουν ταξί στον προορισμό τους.
Ουσιαστικά, η κατάθεση είναι αποκαλυπτική:
-
Είσοδος σε λάθος γραμμή λόγω «κλειδιού».
-
Στάσεις χωρίς φως, χωρίς ανθρώπινη παρουσία, με πελάτες – επιβάτες να αισθάνονται ανασφάλεια.
-
Εξαφανίσεις συρμών από τις προβλεπόμενες στάσεις, χωρίς ενημέρωση.
Όλα αυτά έρχονται να υπενθυμίσουν ότι η τραγωδία των Τεμπών δεν λειτούργησε σαν φρένο. Η κοινωνία απαιτούσε, και συνεχίζει να απαιτεί, αποτελεσματικές αλλαγές στην υποδομή, στην ασφάλεια, στη συντήρηση. Τα στοιχεία είναι αδιάψευστα, το δυστύχημα στα Τέμπη προκλήθηκε όταν δύο τρένα βρέθηκαν στην ίδια γραμμή, λόγω ανθρώπινου λάθους αλλά και πολλών συστημικών ελλείψεων.
Με αυτό ως φόντο, η σημερινή μαρτυρία είναι ένα καμπανάκι συναγερμού, η ελληνική σιδηροδρομική μεταφορά λειτουργεί με ρήγματα. Και αυτοί που ταξιδεύουν καθημερινά είναι εκτεθειμένοι.
Αγνοούν την απουσία επαρκούς φύλαξης, τον «λάθος δρόμο» ενός τρένου, τις ατέλειες που μπορούν να στοιχίσουν ζωές. Αν δεν αλλάξει ριζικά το σύστημα, με έλεγχο, επιτήρηση, συνέπεια, τότε κάθε δρομολόγιο μπορεί να μοιάζει με ρίσκο.
Η ιστοσελίδα μας θα συνεχίσει να παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς τέτοια περιστατικά. Οι υπεύθυνοι οφείλουν απαντήσεις. Οι επιβάτες αξίζουν ασφάλεια. Οι ζωές δεν είναι στατιστικά στοιχεία.
