Ο προϋπολογισμός της χαρτοπετσέτας

Η αλήθεια; Η χώρα δεν απογειώνεται. Η χώρα σύρεται. Κι αναγκάζονται να πετάξουν κομφετί για να μην φανεί το χώμα. Λαμπεροί αριθμοί για να κρύψουν τη σκοτεινή πραγματικότητα των νοικοκυριών.

Επενδύσεις με σωληνάκι και το σωληνάκι τελειώνει

«Ρεκόρ επενδύσεων» λένε. Σωστά. Αλλά περισσότερο από 55% της επενδυτικής ανόδου 2021-2025 ήταν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Δηλαδή από ξένα λεφτά. Και λήγουν.

Και τότε η κυβέρνηση θα πρέπει να σταθεί στα δικά της πόδια· μια κυβέρνηση που εδώ και χρόνια δείχνει ότι δεν μπορεί ούτε να περπατήσει χωρίς ευρωπαϊκό απόθεμα.

Οπότε την ημέρα που θα στεγνώσει η βρύση των Βρυξελλών θα δούμε πόσο «υγιής» είναι αυτή η επενδυτική δήθεν έκρηξη. Κι έχουμε δει ήδη αρκετές «επιτυχίες» της Ελλάδας που έβγαλαν φουσκάλες μόλις τελείωσε το ευρωπαϊκό χρήμα.

Κατά κεφαλήν ΑΕΠ +15,7% από το 2019

Όμορφο γράφημα. Θα το καδράραμε κιόλας, αν δεν ζούσαμε σε αυτή τη χώρα. Γιατί η Ελλάδα παραμένει:

• στο 70% της αγοραστικής δύναμης της Ε.Ε.
• δεύτερη φτωχότερη χώρα της Ένωσης

Αν αυτό είναι «οικονομική επιτυχία»!

Μισθοί που ανεβαίνουν στα χαρτιά, αλλά τσαλακώνονται στα σούπερ μάρκετ. Ακρίβεια που τρέχει πιο γρήγορα κι από μηχανή. Και νοικοκυριά που βλέπουν το πορτοφόλι να εξαφανίζεται πριν καν μπει ο μισθός.

Χρέος που μικραίνει, επειδή μεγαλώνει το ΑΕΠ

Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται. Αλλά το πραγματικό χρέος παραμένει στα 360 δισ. ευρώ. Τι σημαίνει αυτό;

Η μείωση του χρέους δεν οφείλεται σε πετυχημένη οικονομική πολιτική. Οφείλεται στην άνοδο του ονομαστικού ΑΕΠ και στην περίοδο των χαμηλών επιτοκίων μέχρι το 2032 (που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. εξασφάλισε).

Όταν τελειώσει το πάρτι των χαμηλών επιτοκίων, τότε θα δούμε ποιος έκανε πραγματική δουλειά και ποιος έβαζε make-up στο πτώμα.

Ανεργία

Μείωση ανεργίας από 17,3% σε 8,6%. Θα ήταν θρίαμβος, αν το 50% των νέων θέσεων δεν ήταν μερικής απασχόλησης, ευέλικτης απασχόλησης, ελαστικής απασχόλησης ή, όπως θα την έλεγε ο ΥΠΟΙΚ, «εργασίας light».

Οι άνθρωποι δουλεύουν, αλλά δεν μπορούν να συντηρηθούν. Δεν έχουμε αγορά εργασίας. Έχουμε εργασιακή αοριστία χρόνου.

Και τα στοιχεία της παραγωγικότητας είναι ντροπή

• Ελλάδα: 25€/ώρα, Ε.Ε.: 46€/ώρα

Πού δημιουργήθηκαν θέσεις;

• Τουρισμός/εστίαση: +324.000
• Μεταποίηση: -260.000

Μεταξύ παραγωγής και σερβιρίσματος, η Ελλάδα επέλεξε να γίνει ο κατάλογος τουριστικής ταβέρνας της Ευρώπης.

«Η Ελλάδα βρίσκεται στις πιο ακριβές χώρες της Ε.Ε. σε βασικά προϊόντα». Τα επιτόκια για τις ΜμΕ ανεβαίνουν. Η εξάρτηση από τον τουρισμό βαθαίνει.

Η κυβέρνηση το λέει «προσαρμογή τιμών». Η κυβέρνηση βλέπει τις ανατιμήσεις και λέει «Η αγορά λειτουργεί». Ναι, λειτουργεί.

Λειτουργεί, όπως λειτουργεί κι ένα πλυντήριο σε στύψιμο.

Την ώρα που η Σουηδία μειώνει ΦΠΑ στα τρόφιμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη ζητά από τους πολίτες 12 δισ. παραπάνω από ΦΠΑ

Και για να μην υπάρξει καμία παρεξήγηση, κόβει και τα οικογενειακά επιδόματα κατά 47%.

Όπως ειπώθηκε: «Δύο διαφορετικές Ευρώπες. Η μία επενδύει στον πολίτη, η άλλη τον ξεζουμίζει». Και είναι ξεκάθαρο σε ποια ανήκουμε.

Ο προϋπολογισμός δεν είναι σχέδιο· είναι βιτρίνα. Αυτός ο προϋπολογισμός δεν είναι εργαλείο πολιτικής· είναι καλλυντικό προϊόν. Πρόχειρο make-up για να κρυφτούν δομικές αδυναμίες:

• παραγωγή που συρρικνώνεται
• κοινωνία που φτωχοποιείται
• εξάρτηση από ευρωπαϊκά χρήματα
• εσωτερική αγορά γονατισμένη από την ακρίβεια
• μισθοί χωρίς αντίκρισμα,
• ΜμΕ που στραγγαλίζονται

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται άλλον επικοινωνιακό προϋπολογισμό. Χρειάζεται κρατική στρατηγική, κοινωνικό κράτος και παραγωγική ανασυγκρότηση. Όχι «ρεκόρ» που ζουν μόνο στα δελτία Τύπου. Όχι μία κυβέρνηση που νομίζει πως αν κατεβάσεις το F-35 πάνω σε ένα excel θα γίνει ανάπτυξη.

Αν αυτός ο προϋπολογισμός είναι «ιστορικός», τότε η λέξη έχει χάσει το νόημά της.

*Η Ιωάννα Λιούτα είναι πολιτική και οικονομική αναλύτρια