Εάν, μετά τη Φινλανδία, η Σουηδία γίνει επίσης μέλος του ΝΑΤΟ, αυτό θα έχει σημαντικές στρατηγικές συνέπειες στην Ευρώπη. Δεν αποδεικνύονται υπέρ του Πούτιν.
Η Φινλανδία είναι μέλος του ΝΑΤΟ από τις 4 Απριλίου του τρέχοντος έτους, και η Σουηδία πρόκειται τώρα να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ. Οι διαπραγματεύσεις που διήρκεσαν περισσότερο από ένα χρόνο που ζήτησε ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν από τη συμμαχία είναι το αντίθετο από τη γρήγορη παραδοχή που ήθελαν οι δύο αιτούντες και οι περισσότεροι από τους άλλους συμμάχους. Εάν όμως ολοκληρωθεί η ένταξη της Σουηδίας, τότε αυτό θα έχει σημαντικές συνέπειες για τη στρατηγική κατάσταση στη Βόρεια Ευρώπη – υπέρ της Δύσης και εις βάρος της Ρωσίας.
Ξεκινά με τους δύο νέους συμμάχους να ενισχύουν στρατιωτικά το ΝΑΤΟ. Στους προηγούμενους γύρους διεύρυνσης, προσχώρησαν κυρίως μικρότερα κράτη στην Κεντρική-Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, με πιο πρόσφατα το Μαυροβούνιο και τη Βόρεια Μακεδονία. Αυτό ήταν ένα γεωπολιτικό κέρδος για το ΝΑΤΟ, γιατί απομάκρυνε αυτές τις χώρες από τη ρωσική επιρροή. Όμως, κατά κανόνα, επιδίωκαν περισσότερη ασφάλεια από όση μπορούν να παρέχουν οι ίδιοι.
Καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις.
Η Σουηδία και η Φινλανδία, από την άλλη πλευρά, διαθέτουν σύγχρονες και καλά εξοπλισμένες ένοπλες δυνάμεις. Και οι δύο χώρες υπόκεινται σε υποχρεωτική στρατιωτική θητεία και διαθέτουν ισχυρές βιομηχανίες εξοπλισμών. Ως αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ουδετερότητάς τους, δεν έχασαν ποτέ από τα μάτια τους την εθνική άμυνα όσο η Γερμανία ή άλλες δυτικές χώρες. Το φινλανδικό πυροβολικό, για παράδειγμα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Η Ουκρανία έχει δείξει πόσο σημαντικά μπορεί να είναι αυτά τα όπλα.
Από στρατηγικής άποψης, με την ένταξη των δύο χωρών, το ΝΑΤΟ θα αποκτήσει πάνω απ’ όλα αμυντική ικανότητα σε μια περιοχή που οι στρατιωτικοί του σχεδιαστές βλέπουν εδώ και χρόνια ως πιθανό πεδίο σύγκρουσης με τη Ρωσία. Τα κράτη της Βαλτικής, κάποτε μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, θεωρούνται δύσκολα να αμυνθούν επειδή δεν έχουν ενδοχώρα και συνδέονται μόνο με την υπόλοιπη περιοχή της συμμαχίας με μια στενή λωρίδα γης μεταξύ Πολωνίας και Λιθουανίας (το λεγόμενο χάσμα Suwalki). Με τη Φινλανδία και τη Σουηδία στο ΝΑΤΟ, δημιουργούνται πρόσθετες γραμμές ανεφοδιασμού μέσω του αέρα και της θάλασσας, οι οποίες είναι μικρότερες από αυτές από την Πολωνία ή τη Γερμανία.
Η Βαλτική Θάλασσα γίνεται ΝΑΤΟϊκή θάλασσα
Η Συμμαχία θα γίνει επίσης μια για πάντα η κυρίαρχη ναυτική δύναμη στην περιοχή. Με εξαίρεση τη Ρωσία, όλες οι χώρες που συνορεύουν με αυτήν θα ανήκουν στη συμμαχία και η Βαλτική Θάλασσα θα γίνει ουσιαστικά θάλασσα του ΝΑΤΟ. Σημαντικό ρόλο παίζει το σουηδικό νησί Γκότλαντ, από το οποίο μπορούν να ελεγχθούν ιδιαίτερα οι θαλάσσιες περιοχές ανοιχτά της Βαλτικής Θάλασσας. Ο πρώην στρατηγός του ΝΑΤΟ Heinrich Brauss το αποκαλεί «αβύθιστο αεροπλανοφόρο», έτσι ώστε η Σουηδία, μαζί με το φινλανδικό και το γερμανικό ναυτικό, να χρησιμοποιηθεί εναντίον του ρωσικού στόλου της Βαλτικής, που εδρεύει στο Καλίνινγκραντ.
Η ένταξη της Φινλανδίας επέκτεινε τα χερσαία σύνορα του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία κατά 1.340 χιλιόμετρα. Αυτό θα πρέπει επίσης να αυξήσει την αποτροπή, επειδή επεκτείνει σημαντικά την πιθανή πρώτη γραμμή της Ρωσίας σε περίπτωση επίθεσης σε έδαφος της Συμμαχίας. Η κόκκινη γραμμή που χαράσσει η Συμμαχία Πούτιν εκτείνεται πλέον σε όλη την Ευρώπη, από το Βόρειο Ακρωτήριο έως τη Μαύρη Θάλασσα.
Μεγαλύτερο βάρος στην Αρκτική.
Επιπλέον, σε περίπτωση πολέμου, το ΝΑΤΟ αποκτά πρόσθετες ευκαιρίες στη βόρεια πλευρά. Οι ρωσικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη χερσόνησο Κόλα συνδέονται με την υπόλοιπη Ρωσία μέσω μιας μεγάλης χερσαίας σύνδεσης που μπορεί να μπλοκαριστεί από τη Φινλανδία. Ο ρωσικός βόρειος στόλος με την έδρα του στο Severomorsk βρίσκεται στη χερσόνησο της Θάλασσας Μπάρεντς. Μεταξύ άλλων, εδώ βρίσκεται μεγάλο μέρος των στρατηγικών πυρηνικών υποβρυχίων της χώρας.
Η ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας αυξάνει επίσης το βάρος του ΝΑΤΟ στην Αρκτική. Και τα δύο κράτη είναι μέλη του Αρκτικού Συμβουλίου, στο οποίο οκτώ γειτονικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, ανταλλάσσουν ιδέες. Η σημασία της περιοχής αυξάνεται σταθερά με την κλιματική αλλαγή. Τα βόρεια περάσματα, που προσφέρουν μικρότερες θαλάσσιες διαδρομές από την Ασία προς την Ευρώπη και την Αμερική, είναι ήδη καλύτερα πλωτά. Το λιώσιμο των πολικών πάγων θα βελτιώσει επίσης την πρόσβαση στις αρκτικές πρώτες ύλες.
Ο Πούτιν είπε κάποτε ότι δεν είχε «κανένα πρόβλημα» με την ένταξη των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, έχει υποσχεθεί στρατιωτικά αντίμετρα εάν η Συμμαχία αναπτύξει στρατεύματα ή υποδομές εκεί. Ο υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ ανακοίνωσε επίσης πρόσφατα «κατάλληλα μέτρα» για τη διασφάλιση των ρωσικών συμφερόντων ασφαλείας. Ως πιθανή αντίδραση, η Μόσχα είχε ήδη αναφέρει τη στάθμευση πυρηνικών όπλων στο Καλίνινγκραντ, τα οποία, σύμφωνα με δυτικές εκτιμήσεις, πιθανότατα να βρίσκονται εκεί εδώ και πολύ καιρό.
Στην αρχή της διαδικασίας ένταξης το περασμένο καλοκαίρι, το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε ότι δεν είχε πρόθεση να επεκτείνει την παρουσία του στις δύο χώρες. «Έχουν εξαιρετικές εθνικές δυνάμεις, μπορούν να αμυνθούν», είπε ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας Μιρτσέα Γκεοάνα. Ωστόσο, και οι δύο χώρες διαπραγματεύονται με την Ουάσιγκτον για διμερείς αμυντικές συμφωνίες που θα πρέπει να δώσουν στον αμερικανικό στρατό καλύτερες ευκαιρίες να στείλει στρατεύματα.
