25η Μαρτίου 2024 και είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Πέρασαν 203 χρόνια από την ημέρα εκείνη στις 25 Μαρτίου 1821 στην Αγία Λαύρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης.
Μια επανάσταση που είχε αποφασίσει η Φιλική Εταιρεία να ξεκινήσει από την Πελοπόννησο για πέντε λόγους:
- Οι Έλληνες ήταν περισσότεροι από τους Τούρκους εκεί.
- Μεγάλο μέρος των στρατευμάτων των Τούρκων είχε μεταβεί στην Ήπειρο για να αντιμετωπίσουν την εξέγερση του Αλή Πασά.
- Το έδαφος της Πελοποννήσου ήταν ορεινό κάτι που ευνοούσε τον κλεφτοπόλεμο.
- Η απόσταση από την Πόλη ήταν μεγάλη.
- Η Φιλική Εταιρεία είχε διαδοθεί πάρα πολύ στους κληρικούς και στους πρόκριτους του Μοριά.
Στα τέλη του 1820 και στις αρχές του 1821 δύο σημαντικά στελέχη της Φιλικής Εταιρείας έφτασαν στην Πελοπόννησο με σκοπό να συνεργαστούν με τους πρόκριτους και τους αρχιερείς και να συντονίσουν τον αγώνα.
Ο Αρχιμανδρίτης Παπαφλέσσας και ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Ο μεν πρώτος όργωσε την Πελοπόννησο από χωριό σε χωριό για να μεταδώσει το μήνυμα της επανάστασης και της ελευθερίας.
Ο δεύτερος οπλαρχηγός , παλιός κλέφτης και πρώην αξιωματικός του Βρετανικού και του Γαλλικού στρατού στα Επτάνησα έφτασε στη Μάνη και ξεσήκωσε τους Έλληνες.
Οι Τούρκοι οι οποίοι είχαν θορυβηθεί από τις κινήσεις των Ελλήνων με δόλιο τρόπο συνέλαβαν στην Τριπολιτσά και φυλάκισαν μερικούς από τους αρχιερείς και τους προεστούς του Μοριά. Όσοι δεν συνελήφθησαν συμμετείχαν στην σύσκεψη που έλαβε χώρα στην Μονή της Αγίας Λαύρας στις 10 Μαρτίου 1821 όπου και αποφασίστηκε η ημερομηνία της κήρυξης της Επανάστασης.
Οι επαναστατημένοι πρόγονοι μας πρώτα ανακατέλαβαν τα Καλάβρυτα και την Βοστίτσα (Αίγιο). Και στην συνέχεια, στις 23 Μαρτίου, την Καλαμάτα και άρχισαν να πολιορκούν τα κάστρα στα οποία είχαν κλειστεί οι Τούρκοι.
Στις 25 Μαρτίου του 1821 οι Έλληνες και συγκεκριμένα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ύψωσαν την σημαία της Ελευθερίας. Τον επόμενο μήνα οι Έλληνες νίκησαν τους Τούρκους σε μια πολύ σκληρή μάχη στο Λεβίδι Αρκαδίας. Η επανάσταση εξαπλωνόταν πολύ γρήγορα. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι πια. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ο Γέρος του Μοριά ανελαβε αρχιστράτηγος των γενναίων Ελλήνων πολεμιστών. Θεώρησε κλειδί για την εδραίωση της επανάστασης την κατάληψη της Τριπολιτσάς η οποία αποτελούσε στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο της Πελοποννήσου.
Τον Ιούνιο του ίδιου έτους έφτασε στον Μοριά ο Δημήτρης Υψηλάντης αξιωματικός του Ρωσικού στρατού και αδερφός του φυλακισμένου στις Αυστριακές φυλακές Αλεξάνδρου Υψηλάντη ο οποίος είχε πρωτοστατησει στην οργάνωση της επανάστασης. Ο Δημήτρης Υψηλάντης είχε έρθει για να αναλάβει την αρχηγία της επανάστασης. Οι Πελοποννήσιοι μαζί με τους Επτανήσιους πήραν την Μονεμβασιά και το Νεόκαστρο.
Η επιμονή του Γέρου του Μοριά για την κατάληψη και τελικά άλωση της Τριπολιτσάς ήταν μια πολύ σημαντική, ίσως μια εκ των σημαντικότερων στιγμών του αγώνα που έγυραν την πλάστιγγα της νίκης υπέρ των Ελλήνων καθότι όπως προείπαμε αποτελούσε κέντρο στρατιωτικό και διοικητικό των Τούρκων στην Πελοπόννησο. Έτσι στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 τα κατάφεραν και κατέσφαξαν τους Τούρκους και μερικούς Τουρκαλβανούς που δρούσαν μαζί τους.
Αμέσως μετά από λίγους μήνες σειρά πήρε η Στερεά Ελλάδα, τα νησιά του Αιγαίου, η Ήπειρος και έτσι σε λίγο καιρό η Ελλάδα φλέγονταν στην φωτιά που άναψε η σπίθα στην καρδιά λίγων στην αρχή αλλά όλων στην συνέχεια.
Μια μάχη που έμελλε να παίξει μεγάλο ρόλο στην έκβαση της επανάστασης ήταν η ξακουστή μάχη των Δερβενακίων. Οι Τούρκοι είχαν στείλει πριν, δύο ασκέρια προς την Πελοπόννησο με σκοπό να καταπνίξουν στο αίμα την επανάσταση αλλά με την γενναία αντίσταση των Στερεωελλαδιτών είχαν αποτύχει. Το τρίτο όμως με επικεφαλής τον Δράμαλη πασά και με ένα στράτευμα που ήταν από τα μεγαλύτερα που έχουν πάθει πανωλεθρία τέτοια αποτελούμενο από 18.000 στρατιώτες πεζούς και ιππείς, πυροβόλα καμήλες, κατάφερε ενώ πρώτα είχε πυρπολήσει Μέγαρα και Θήβα να περάσει και από την Κόρινθο κι έτσι να μπει στον Μοριά ατουφέκιστος. Εκεί όμως τον περιμένει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης με 2.500 γενναίους πολεμιστές και στο πλευρό του Παπαφλέσσα, Νικηταρά και Νικήτα Φλέσσα, έχοντας πιάσει όλα τα περάσματα και τις διαβάσεις κατάφερε να σταματήσει τον Δράμαλη και να τον αναγκάσει με όσους στρατιώτες του απέμειναν να γυρίσει στην Κόρινθο για να σωθεί. Εκεί επειδή ένιωσε ταπεινωμένος, καθώς μαζί με τον Χουρσίτ πασά ήταν οι δύο καλύτεροι στρατηγοί του Σουλτάνου, μετά από λίγες μέρες αυτοκτόνησε.
Και πόσες άλλες μάχες. Τι να πρώτο θυμηθούμε; Το Μανιάκι; Το Πέτα; Μάχες, μάχες και σκοτωμοί. Κι όλοι με ένα κοινό σκοπό. Την ελευθερία του γένους. Την ελευθερία και τον διωγμό των Οθωμανών. Τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς που όμοια της δεν γνώρισε η ανθρωπότητα. Έτσι πολύ γρήγορα η ελληνική επανάσταση ενέπνευσε πολλούς Ευρωπαίους και αναγκάστηκε η Ευρώπη να λάβει γρήγορα δράση και έτσι να εδραιωθεί η νίκη των Ελλήνων.
Τι βλέπουμε μετά από όλα αυτά; Πάντα ήμασταν λίγοι. Πάντα οι πιθανότητες δεν ήταν μαζί μας. Πάντα όμως ανατρέπαμε τις προβλέψεις. Έτσι κατάφερε ο Ελληνισμός αγαπημένοι μας φίλοι να κάνει προκοπή στο βάθος των αιώνων της ιστορίας του.
Σήμερα τι έχουμε; Αφήνω τα σχόλια σε εσάς. Το σίγουρο είναι ένα. Στις εποχές που ζούμε ο ελληνισμός βρίσκεται μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις. Τι θα κάνουμε; Θα μείνουμε για πολύ καιρό ακόμα αδρανείς; Εκείνοι δεν είχαν όσα είχαμε εμείς στα χέρια μας. Και κατάφεραν για πολλούς το ακατόρθωτο.
Ζήτω η Ελλάς
Ζήτω το Μέγα Έθνος των Ελλήνων!!!
Ακολουθήστε μας και στο Google news. Διαβάστε μας για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.