Ψυχρός και αµετανόητος εµφανίζεται ο 35χρονος λοχαγός της Εθνικής Φρουράς στις καταθέσεις του για τις κατά συρροήν δολοφονίες που έχει διαπράξει.
«∆εν είναι ένα µε δύο τα θύµατα. Είναι πολύ περισσότερα» είπε χαρακτηριστικά. Οι αναζητήσεις στον «υγρό τάφο» των θυµάτων του 35χρονου αξιωµατικού αποτελούν µία δύσκολη, πρωτόγνωρη και επίπονη διαδικασία για τους ανθρώπους που συµµετέχουν σε αυτές. Οι άνδρες της ΕΜΑΚ, µέλη των ΟΥΚ, µαζί µε αξιωµατικούς της Λιµενικής και Ναυτικής Αστυνοµίας Κύπρου χρησιµοποιούν ειδικά τεχνικά µέσα για να προσεγγίσουν το φρεάτιο, το βάθος του οποίου ξεπερνά τα 130 µέτρα. Με υποβρύχιες κάµερες τελευταίας τεχνολογίας προσπαθούν να φωτίσουν πτυχές της τραγωδίας και να αποκαλύψουν τα µυστικά του βυθού του, όµως µέχρι χθες κατάφεραν να τις ρίξουν σε βάθος 50 µέτρων.
Σήµερα ευελπιστούν να καταφέρουν να φτάσουν ακόµη πιο βαθιά και οι έρευνές τους να φέρουν αποτελέσµατα. Η δράση του λοχαγού έχει προκαλέσει αναβρασµό στην Κύπρο, ενώ συνάδελφοί του και πρόσωπα από το ευρύτερο οικογενειακό και κοινωνικό του περιβάλλον δηλώνουν σοκαρισµένοι, αφού κανείς δεν είχε καταλάβει το παραµικρό. Μάλιστα, χθες ο πρόεδρος του συνδέσµου οικιακών βοηθών Κύπρου, Λούης Κουτρουκίδης, αποκάλυψε πως «υπάρχουν 22 εξαφανισµένες κοπέλες», εξαπολύοντας πυρά στην κυπριακή Αστυνοµία για την έλλειψη ανάληψης άµεσης δράσης.
Το προφίλ και οι κατηγορίες των κατ’ εξακολούθηση δολοφόνων
Serial killer: Χαρακτηρίζεται όποιος τελεί τρεις ή περισσότερες ανθρωποκτονίες σε ξεχωριστούς τόπους τέλεσης.
Κίνητρο του δράστη: Εχει µια ιδιάζουσα ψυχολογικής υφής προέλευση. Η συµπεριφορά του, καθώς και τα ευρήµατα στους τόπους τέλεσης των ανθρωποκτονιών, φανερώνουν στοιχεία σαδιστικής συµπεριφοράς και σεξουαλικής απόχρωσης – είτε φονεύει κινούµενος από γεγονότα εξωγενή ως προς αυτόν είτε -τις περισσότερες φορές- η παρόρµηση για φόνο εκπηγάζει από τον εσωτερικό κόσµο του δράστη.
Τέσσερις διαφορετικοί τύποι ως προς τα κίνητρα
Ο οραµατικός (visionary) serial killer οδηγείται να φονεύσει κατ’ εξακολούθησιν επειδή -ισχυρίζεται ότι- ακούει «φωνές» ή βλέπει «οράµατα» που τον διατάζουν να φονεύσει συγκεκριµένο πρόσωπο ή οποιοδήποτε πρόσωπο µε ορισµένα χαρακτηριστικά (λ.χ. φύλου, εξωτερικής εµφάνισης, φυλής, επαγγελµατικής ιδιότητας).
Ο ιεραπόστολος (missionary/ mission oriented) serial killer αναπτύσσει και υιοθετεί συνειδητά ως «σκοπό ζωής» να εξαφανίσει κάποια συγκεκριµένη, αναγνωρίσιµη από κάποια κοινά κοινωνικά χαρακτηριστικά, οµάδα ανθρώπων (λ.χ. πόρνες, οµοφυλόφιλους, γυναίκες µε συγκλίνοντα εξωτερικά χαρακτηριστικά, πρόσωπα ορισµένης φυλετικής προέλευσης). Επιβάλλει στον εαυτό του την «αποστολή» να απαλλάξει τον κόσµο από συγκεκριµένη κατηγορία ανθρώπων. Με την εξολόθρευση των θυµάτων πιστεύει ότι «κάνει χάρη» στην κοινωνία.
Ο ηδονιστής (hedonistic) serial killer φονεύει για τη συγκίνηση που του προκαλεί η ανθρωποκτονία. Βασική υποκατηγορία αυτού του τύπου αποτελεί ο «εκ λαγνείας» (lust) serial killer, ο οποίος δρέπει σεξουαλική ικανοποίηση από την ανθρωποκτόνο πράξη, την οποία συνδυάζει µε βιασµό και άλλες σεξουαλικές διαστροφές. Απαραίτητη γι’ αυτόν η σαρκική επαφή.
Ο επικυρίαρχος (power/control) serial killer αντλεί αυτοεπιβεβαίωση από την άσκηση απολύτου ελέγχου επί της φυσικής και ψυχικής υπόστασης του θύµατός του. ∆εν εισπράττει ικανοποίηση τόσο υλοποιώντας τις σεξουαλικές του διαστροφές επί του θύµατος όσο κυρίως από το ότι, κατά τα διάφορα στάδια του ανθρωποκτόνου σχεδίου του (από την «αλίευση» του θύµατος έως και τις ενέργειές του µετά τη θανάτωση του θύµατος), κατορθώνει να αποκτά, να διατηρεί και να επιβάλλει τον πλήρη έλεγχο επί της «τύχης» του θύµατός του. Τα παιδικά ψυχικά τραύµατα Ανθρωποκτόνοι µε τάσεις επικυριαρχίας επί των θυµάτων τους συνήθως έχουν υποστεί διαφόρων ειδών και βαθµίδων κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία και από τα βιώµατα αυτά έχουν υποστεί βαθιά ψυχικά τραύµατα. Είναι, µάλιστα, τέτοια η κρίση ταυτότητας που τους προκαλούν, ώστε µεγαλώνοντας αισθάνονται ιδιαίτερα ανίσχυροι και κοινωνικά ανεπαρκείς. Αυτή η αίσθηση ανεπάρκειας υποστηρίζεται ότι τους οδηγεί ακόµη και στο να και επιδίδονται σε τελετουργική αναπαράσταση του είδους της κακοποίησης που είχαν οι ίδιοι υποστεί. Μεταχειριζόµενοι τα θύµατά τους ως ανδρείκελα, επιδιώκουν να κάνουν το θύµα να αισθανθεί την ταπείνωση, τον πόνο και τον τρόµο που είχαν οι ίδιοι υποστεί.
ΠΗΓΗ: ethnos.gr