Μετά από ειδική επεξεργασία, το ξύλο των δένδρων μπορεί να καταστεί διαφανές και να αντικαταστήσει το γυαλί που χρησιμοποιούμε, για παράδειγμα, στα τζάμια των παραθύρων μας, πολύ αποτελεσματικά, αφού το νέο αυτό υλικό αποδεικνύεται περισσότερο ανθεκτικό, πιο ελαφρύ και ενεργειακά αποδοτικό από το συμβατικό γυαλί.
Το συμβατικό γυαλί, σε αντίθεση με το νέο αυτό υλικό, είναι αρκετά ακριβό στην παραγωγή του και αρκετά αντιοικολογικό, καθώς η παραγωγή του ετησίως σημαίνει την απελευθέρωση 25.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας.
Όσον αφορά την θερμομόνωση, το παραδοσιακό γυαλί αποδεικνύεται επίσης «ελαττωματικό», αφού, όντας καλός αγωγός της θερμότητας, της επιτρέπει να «ξεγλιστρήσει» από έναν ζεστό εσωτερικό χώρο προς τα έξω.
Τα δύο βασικά συστατικά του ξύλου είναι η λιγνίνη και η κυτταρίνη, και κανένα από τα δύο δεν είναι διαφανές, ωστόσο με την προσθήκη μιας χημικής ένωσης, του υπεροξειδίου του υδρογόνου- που χρησιμοποιείται και στην παραγωγή χαρτιού- καθίστανται διαφανείς σαν το γυαλί.
Συνήθως, η λιγνίνη και η κυτταρίνη απορροφούν και διασκορπίζουν το φως, ενώ τα χρωμοφόρα μόρια του ξύλου κάνουν το φως που απορροφάται να αποκτά το κλασικό καφέ χρώμα του ξύλου που αντιλαμβάνεται και το ανθρώπινο μάτι.
Αυτό που κάνει το υπεροξείδιο του υδρογόνου είναι να «απενεργοποιήσει» τα χρωμοφόρα μόρια, ώστε να μην μπορούν να απορροφούν το φως, παράγοντας οποιοδήποτε χρώμα.
Εάν το υλικό συμπιεστεί, στην συνέχεια, στο σημείο του να γίνει εξαιρετικά λεπτό, εμφανίζεται τελείως διαφανές, διατηρώντας παράλληλα όλη την αρχική ανθεκτικότητα του ξύλου.
Το μόνο που μένει τώρα είναι να ξεκινήσει μια μαζικότερη παραγωγή του πρωτοπόρου αυτού υλικού: Η μελέτη, πάντως, του Υπουργείου, σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια του Μέριλαντ και του Κολοράντο δημοσιεύτηκε ήδη στο επιστημονικό περιοδικό «Advanced Functional Materials».
ΠΗΓΗ: New York Post