Μια απότομη κάμψη του ανθρώπινου πληθυσμού και της ποιότητας ζωής θα μπορούσε να έρθει στη δεκαετία του 2040, σύμφωνα με την έκθεση.
Μια μελέτη MIT του 1972 προέβλεπε ότι η ταχεία οικονομική ανάπτυξη θα οδηγούσε σε κοινωνική κατάρρευση στα μέσα του 21ου αιώνα. Ένα νέο έγγραφο δείχνει ότι δυστυχώς είμαστε σωστοί στο πρόγραμμα.
Μια αξιοσημείωτη νέα μελέτη από έναν διευθυντή σε μια από τις μεγαλύτερες λογιστικές εταιρείες στον κόσμο διαπίστωσε ότι μια διάσημη, δεκαετίας προειδοποίηση από το MIT σχετικά με τον κίνδυνο κατάρρευσης του βιομηχανικού πολιτισμού φαίνεται να είναι ακριβής με βάση νέα εμπειρικά δεδομένα.
Καθώς ο κόσμος προσβλέπει σε ανάκαμψη της οικονομικής ανάπτυξης μετά την καταστροφή που προκλήθηκε από την πανδημία, η έρευνα εγείρει επείγοντα ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους απόπειρας απλώς επιστροφής στην προ-πανδημία «φυσιολογική».
Το 1972, μια ομάδα επιστημόνων του MIT συγκεντρώθηκε για να μελετήσει τους κινδύνους της πολιτιστικής κατάρρευσης. Το μοντέλο δυναμικής του συστήματος που δημοσίευσε ο Σύλλογος της Ρώμης προσδιόρισε τα επικείμενα «όρια στην ανάπτυξη» (LtG) που σήμαινε ότι ο βιομηχανικός πολιτισμός ήταν στο δρόμο να καταρρεύσει κάποια στιγμή τον 21ο αιώνα, λόγω της υπερεκμετάλλευσης των πλανητικών πόρων.
Η αμφιλεγόμενη ανάλυση του MIT δημιούργησε έντονη συζήτηση, και την εποχή εκείνη χλευάσθηκε ευρέως από ειδικούς που παραποίησαν τα ευρήματα και τις μεθόδους του. Ωστόσο, η ανάλυση έχει πλέον εκπληκτική δικαίωση από μια μελέτη που γράφτηκε από έναν ανώτερο διευθυντή του γίγαντα επαγγελματικών υπηρεσιών KPMG, μία από τις λογιστικές εταιρείες «Big Four», όπως μετράται από τα παγκόσμια έσοδα.
Όρια ανάπτυξης
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Yale Journal of Industrial Ecology τον Νοέμβριο του 2020 και είναι διαθέσιμη στον ιστότοπο της KPMG. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η τρέχουσα επιχειρησιακή, ως συνήθως, πορεία του παγκόσμιου πολιτισμού κατευθύνεται προς την τελική πτώση της οικονομικής ανάπτυξης μέσα στην επόμενη δεκαετία – και στη χειρότερη περίπτωση, θα μπορούσε να προκαλέσει κοινωνική κατάρρευση έως το 2040.
Η μελέτη αντιπροσωπεύει την πρώτη φορά που ένας κορυφαίος αναλυτής που εργάζεται σε μια γενική εταιρική παγκόσμια οντότητα έχει λάβει σοβαρά υπόψη το μοντέλο «όρια στην ανάπτυξη». Ο συγγραφέας της, Gaya Herrington, είναι επικεφαλής ανάλυσης αειφορίας και δυναμικής ανάλυσης συστήματος στο KPMG στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ωστόσο, αποφάσισε να πραγματοποιήσει την έρευνα ως προσωπικό έργο για να κατανοήσει πόσο καλά το μοντέλο MIT αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου.
Η ίδια η μελέτη δεν συνδέεται ούτε διεξάγεται για λογαριασμό της KPMG και δεν αντικατοπτρίζει απαραίτητα τις απόψεις της KPMG. Η Herrington πραγματοποίησε την έρευνα ως επέκταση της μεταπτυχιακής της διατριβής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ υπό την ιδιότητά της ως σύμβουλου στο Club of Rome Ωστόσο, αναφέρεται ότι εξηγεί το έργο της στον ιστότοπο της KPMG ως εξής:
«Δεδομένης της μη ελκυστικής προοπτικής κατάρρευσης, ήμουν περίεργος να δω ποια σενάρια ευθυγραμμίζονται στενότερα με εμπειρικά δεδομένα σήμερα. Σε τελική ανάλυση, το βιβλίο που παρουσίασε αυτό το παγκόσμιο μοντέλο ήταν μπεστ σέλερ στη δεκαετία του ’70 και μέχρι τώρα θα είχαμε αρκετές δεκαετίες εμπειρικών δεδομένων που θα έκαναν τη σύγκριση σημαντική. Αλλά με έκπληξη δεν μπόρεσα να βρω πρόσφατες προσπάθειες για αυτό. Έτσι αποφάσισα να το κάνω μόνος μου”.
Με τίτλο «Ενημέρωση στα όρια της ανάπτυξης: Συγκρίνοντας το μοντέλο World3 με εμπειρικά δεδομένα», η μελέτη επιχειρεί να αξιολογήσει πώς το μοντέλο «World3» του MIT συσσωρεύεται έναντι νέων εμπειρικών δεδομένων. Προηγούμενες μελέτες που προσπάθησαν να κάνουν αυτό διαπίστωσαν ότι τα χειρότερα σενάρια του μοντέλου αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια τις πραγματικές εξελίξεις στον κόσμο. Ωστόσο, η τελευταία μελέτη αυτού του είδους ολοκληρώθηκε το 2014.
Ο κίνδυνος κατάρρευσης
Η νέα ανάλυση του Herrington εξετάζει δεδομένα σε 10 βασικές μεταβλητές, δηλαδή πληθυσμό, ποσοστά γονιμότητας, ποσοστά θνησιμότητας, βιομηχανική παραγωγή, παραγωγή τροφίμων, υπηρεσίες, μη ανανεώσιμες πηγές, επίμονη ρύπανση, ανθρώπινη ευημερία και οικολογικό αποτύπωμα. Διαπίστωσε ότι τα πιο πρόσφατα δεδομένα ευθυγραμμίζονται στενά με δύο συγκεκριμένα σενάρια, το «BAU2» (όπως συνήθως) και το «CT» (ολοκληρωμένη τεχνολογία).
«Τα σενάρια BAU2 και CT δείχνουν διακοπή της ανάπτυξης μέσα σε μια δεκαετία περίπου από τώρα», καταλήγει η μελέτη. Και τα δύο σενάρια δείχνουν ότι η συνέχιση της δραστηριότητας ως συνήθως, δηλαδή η συνεχής ανάπτυξη, δεν είναι δυνατή. Ακόμη και όταν συνδυαστεί με πρωτοφανή τεχνολογική ανάπτυξη και υιοθέτηση, η επιχείρηση όπως συνήθως, όπως διαμορφώθηκε από την LtG, θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε μειώσεις του βιομηχανικού κεφαλαίου, της γεωργικής παραγωγής και των επιπέδων ευημερίας εντός αυτού του αιώνα. “
Ο συγγραφέας της μελέτης Gaya Herrington είπε στη Motherboard ότι στα μοντέλα MIT World3, η κατάρρευση «δεν σημαίνει ότι η ανθρωπότητα θα πάψει να υπάρχει», αλλά μάλλον ότι «η οικονομική και βιομηχανική ανάπτυξη θα σταματήσει και στη συνέχεια θα μειωθεί, κάτι που θα βλάψει την παραγωγή τροφίμων και το βιοτικό επίπεδο … Όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα, το σενάριο BAU2 δείχνει μια απότομη πτώση που θα οριστεί γύρω στο 2040. “
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ «BUSINESS-AS-USUAL» (ΠΗΓΗ: HERRINGTON, 2021
Το τέλος της ανάπτυξης;
Στο σενάριο ολοκληρωμένης τεχνολογίας (CT), η οικονομική ύφεση εξακολουθεί να ισχύει γύρω από αυτήν την ημερομηνία με μια σειρά πιθανών αρνητικών συνεπειών, αλλά αυτό δεν οδηγεί σε κοινωνική κατάρρευση.
ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ «ΠΛΗΡΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ» (ΠΗΓΗ: HERRINGTON, 2021
Δυστυχώς, το σενάριο που ταιριάζει λιγότερο με τα πιο πρόσφατα εμπειρικά δεδομένα είναι το πιο αισιόδοξο μονοπάτι γνωστό ως «SW» (σταθεροποιημένος κόσμος), στον οποίο ο πολιτισμός ακολουθεί μια βιώσιμη πορεία και βιώνει τις μικρότερες μειώσεις στην οικονομική ανάπτυξη – με βάση ένας συνδυασμός τεχνολογικής καινοτομίας και ευρείας επένδυσης στη δημόσια υγεία και την εκπαίδευση.
) ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ «ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» (ΠΗΓΗ: HERRINGTON, 2021)
Παρόλο που τόσο τα επιχειρησιακά όσο συνήθως και τα ολοκληρωμένα σενάρια τεχνολογίας δείχνουν το επόμενο τέλος της οικονομικής ανάπτυξης σε περίπου 10 χρόνια, μόνο το σενάριο BAU2 «δείχνει ένα σαφές μοτίβο κατάρρευσης, ενώ η CT προτείνει τη δυνατότητα μελλοντικών μειώσεων να είναι σχετικά μαλακές προσγειώσεις, τουλάχιστον για την ανθρωπότητα γενικά. ”
Και τα δύο σενάρια επί του παρόντος «φαίνεται να ευθυγραμμίζονται αρκετά όχι μόνο με τα παρατηρούμενα δεδομένα», καταλήγει η Herrington στη μελέτη της, υποδεικνύοντας ότι το μέλλον είναι ανοιχτό.
Ένα παράθυρο ευκαιρίας
Ενώ η εστίαση στην επιδίωξη της συνεχιζόμενης οικονομικής ανάπτυξης από μόνη της θα είναι μάταιη, η μελέτη διαπιστώνει ότι η τεχνολογική πρόοδος και οι αυξημένες επενδύσεις σε δημόσιες υπηρεσίες δεν θα μπορούσαν απλώς να αποφύγουν τον κίνδυνο κατάρρευσης, αλλά να οδηγήσουν σε έναν νέο σταθερό και ευημερούμενο πολιτισμό που λειτουργεί με ασφάλεια εντός πλανητικά όρια. Αλλά έχουμε μόνο την επόμενη δεκαετία να αλλάξουμε πορεία.
“Σε αυτό το σημείο λοιπόν, τα δεδομένα ευθυγραμμίζονται περισσότερο με τα σενάρια CT και BAU2 που υποδηλώνουν επιβράδυνση και ενδεχόμενη διακοπή της ανάπτυξης εντός της επόμενης δεκαετίας περίπου, αλλά το World3 αφήνει ανοιχτό εάν η επακόλουθη μείωση θα αποτελέσει κατάρρευση”, καταλήγει η μελέτη. Παρόλο που το σενάριο του «σταθεροποιημένου κόσμου» παρακολουθεί λιγότερο στενά, μια σκόπιμη αλλαγή πορείας που επιφέρει η κοινωνία να στρέφεται προς έναν άλλο στόχο από ότι η ανάπτυξη είναι ακόμα δυνατή. Το έργο LtG υπονοεί ότι αυτό το παράθυρο ευκαιριών κλείνει γρήγορα. ”
Σε μια παρουσίαση στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ το 2020, η οποία ήταν υπό την ιδιότητά της ως διευθυντής της KPMG, η Herrington υποστήριξε το «agrowth» – μια αγνωστική προσέγγιση για την ανάπτυξη που εστιάζει σε άλλους οικονομικούς στόχους και προτεραιότητες.
«Η αλλαγή των κοινωνικών μας προτεραιοτήτων δεν χρειάζεται να είναι συνθηκολόγηση σε απαίσια ανάγκη», είπε. «Η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να είναι αναγεννητική και οι παραγωγικές μας ικανότητες μπορούν να μεταμορφωθούν. Στην πραγματικότητα, βλέπουμε παραδείγματα αυτού που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Η επέκταση αυτών των προσπαθειών δημιουργεί τώρα έναν κόσμο γεμάτο ευκαιρίες που είναι επίσης βιώσιμος. ”
Σημείωσε πως η ταχεία ανάπτυξη και ανάπτυξη εμβολίων σε πρωτοφανή ποσοστά ως απάντηση στην πανδημία COVID-19 καταδεικνύει ότι είμαστε ικανοί να ανταποκριθούμε γρήγορα και εποικοδομητικά σε παγκόσμιες προκλήσεις εάν επιλέξουμε να δράσουμε. Χρειαζόμαστε ακριβώς μια τόσο αποφασιστική προσέγγιση για την περιβαλλοντική κρίση.
«Οι απαραίτητες αλλαγές δεν θα είναι εύκολες και θα προκαλέσουν μεταβατικές προκλήσεις, αλλά ένα βιώσιμο και χωρίς αποκλεισμούς μέλλον είναι ακόμα δυνατό», δήλωσε ο Herrington
Τα καλύτερα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι αυτό που αποφασίζουμε τα επόμενα 10 χρόνια θα καθορίσει τη μακροπρόθεσμη μοίρα του ανθρώπινου πολιτισμού. Παρόλο που οι πιθανότητες βρίσκονται σε άκρη, ο Herrington επεσήμανε την «ταχεία άνοδο» των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και καλών κυβερνητικών προτεραιοτήτων ως βάση αισιοδοξίας, σηματοδοτώντας την αλλαγή της σκέψης που λαμβάνει χώρα τόσο στις κυβερνήσεις όσο και στις επιχειρήσεις. Μου είπε ότι ίσως η πιο σημαντική επίπτωση της έρευνάς της είναι ότι δεν είναι πολύ αργά για τη δημιουργία ενός πραγματικά βιώσιμου πολιτισμού που λειτουργεί για όλους.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.