Κύριε Μπαρδάκη, μάχεστε τις δασικές πυρκαγιές στο σπίτι σαςεδώ και μια εβδομάδα. Δεν είσαι κουρασμένος?
Η εργασία σε τέτοια ακραία ζέστη είναι πάντα ανάπηρη. Έχουμε καλό εξοπλισμό. Παρ ‘όλα αυτά, είναι απίστευτα σωματικά απαιτητικό, αλλά συνήθως το αισθάνεστε μόνο μετά τη δουλειά. Εν τω μεταξύ, συχνά δεν το παρατηρείτε, απλώς και μόνο επειδή υπάρχουν πιο σημαντικά πράγματα: να σώσετε ανθρώπους και τα υπάρχοντά τους. Προπονούμαστε καθημερινά για να είμαστε όσο το δυνατόν πιο κατάλληλοι σε τέτοιες καταστροφές. Αλλά οι τραυματισμοί και τα αναπνευστικά προβλήματα είναι μέρος της δουλειάς.
Πώς είναι η καθημερινότητά σας αυτή τη στιγμή;
Είμαστε διαθέσιμοι όλο το εικοσιτετράωρο. Νέες πυρκαγιές ξεσπούν συνεχώς, μεταξύ άλλων και σε μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα. Είμαι μέλος μιας ειδικής μονάδας με ειδικές στρατιωτικές δυνάμεις. Έχουμε πετάξει απευθείας στην πηγή της φωτιάς από έμπειρους πιλότους με ελικόπτερο. Μπορούμε λοιπόν να καταπολεμήσουμε τη φωτιά εκεί άμεσα.
Μην φοβάσαι?
Έχω δέος και σεβασμό. Η φωτιά είναι θηρίο. Και αν δεν το σεβαστείς, δεν έχεις καμία πιθανότητα. Ο πληθυσμός όμως μας εμπιστεύεται. Αισθάνονται ασφαλείς: γνωρίζουν ότι θα κάνουμε ό, τι περνά από το χέρι μας για να τους προστατεύσουμε. Αυτό είναι ενθαρρυντικό.
Έπρεπε να εκκενώσουν πολλούς Έλληνες. Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν υποτίθεται ότι φεύγουν από το σπίτι τους;
Θέλουμε να σώσουμε ανθρώπους, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να τους πείσουμε να φύγουν. Υπάρχουν γέροι, παιδιά, ζώα. Και πρέπει να τα αφήσουν όλα πίσω τους. Ένας μεγαλύτερος άντρας μου είπε: «Αγόρι μου, έχτισα αυτό το σπίτι με ιδρώτα και αίμα και δεν έχω σκοπό να φύγω.» Σε τέτοιες στιγμές πρέπει να βρεις τις σωστές λέξεις.
Σας αγχώνει αυτό;
Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να χάνουν τα σπίτια τους. Δεν είναι μόνο μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους, είναι το μόνο που έχουν. Τα ρούχα, οι εικόνες, οι αναμνήσεις. Μια ολόκληρη ζωή που οι φλόγες καταστρέφουν μέσα σε δευτερόλεπτα και που κανείς δεν μπορεί να φέρει πίσω.
Σώζουν ακόμη και τα πιο μικρά – σαν χελώνα …
Όταν τελικά είχαμε σβήσει τη φωτιά στη Δροσιά μετά από ώρες, ελέγξαμε το δάσος. Στη συνέχεια ανακαλύψαμε μια χελώνα και ήμασταν εντελώς έκπληκτοι που το κέλυφος της ήταν ακόμα άθικτο. Έτσι τη σηκώσαμε και κούνησε το κεφάλι της. Πήραμε ένα μπολ με νερό να κρυώσει. Hadπιε ένα ποτό και μετά άρχισε να περπατάει. Την πήραμε και την πήγαμε σε ένα κομμάτι δάσους που είχε γλιτώσει από τις φλόγες. Τέτοιες στιγμές μου δίνουν δύναμη. Αυτή είναι η ανταμοιβή για όλες τις προσπάθειες: Να δούμε ότι καταφέραμε να σώσουμε κάτι.
Δημοσιεύσατε μια φωτογραφία του και σχολιάσατε με τις λέξεις: “Το μέλλον ξεκινά σήμερα”. Τι εννοείτε με αυτό;
Η φωτογραφία δείχνει τι έκανε η φωτιά. Αλλά είναι επίσης μια ακτίνα ελπίδας, ένα θετικό μήνυμα: το μέλλον ξεκινά τώρα. Και αν ένα τόσο μικρό ζώο καταφέρει με κάποιο τρόπο να επιβιώσει από αυτήν την καταστροφή, τότε μπορούμε κι εμείς!
Οι δασικές πυρκαγιές δεν είναι σπάνιες στην Ελλάδα. Αρκετά γίνονται για την πρόληψη τέτοιων καταστροφών;
Δουλεύουμε όλο το χειμώνα για να αποτρέψουμε μια τόσο μεγάλη πυρκαγιά. Καθαρίζουμε τα δάση μας, τα δασικά μονοπάτια, ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι για το καλοκαίρι. Αν δεν υπήρχαν αυτές οι προετοιμασίες, οι καταστροφές θα ήταν ακόμη μεγαλύτερες. Αλλά τα δάση βρίσκονται σε όλη τη χώρα και είναι πυκνά δασωμένα και γεμάτα πεύκα. Είναι πολύ εύφλεκτα.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.
πηγή: faz