Ο Γεώργιος Κατεχάκης (1881-1939) ήταν βενιζελικός στρατιωτικός και πολιτικός. Χρημάτισε βουλευτής, τρεις φορές υπουργός Στρατιωτικών (1924, 1930-1932, 1933), γενικός διοικητής Θράκης και γενικός διοικητής Κρήτης.
Γεννήθηκε το 1881 στον Πλάτανο της Μεσαράς και ανατράφηκε μέσα σε μια οικογένεια που στην κυριολεξία είχε αφιερωθεί σε αγώνες προκειμένου να απελευθερωθεί η Κρήτη.
Πατέρας του ήταν ο στρατηγός Απόστολος Κατεχάκης, παππούς του ο Χατζή Μιχαήλ Κατεχάκης, οπλαρχηγός του 1821 ο οποίος έλαβε τα όπλα με την έναρξη της Επανάστασης στην Κρήτη (1866-1839), ανακηρύχθηκε αρχηγός της επαρχίας Καινουρίου και συμμετείχε υπό τη γενική αρχηγία του Μιχαήλ Κόρακα.
Ο Γεώργιος Κατεχάκης κατατάχτηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε με βαθμό ανθυπολοχαγού το 1902. Πήρε μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα τα έτη 1904 και 1905. Ήταν αρχηγός του σώματος των Κρητών Εθελοντών και έφερε το ψευδώνυμο «Καπετάν Ρούβας». Έδρασε κυρίως στις περιφέρειες Φλώρινας, Καστοριάς και Μοναστηρίου. Ο Κατεχάκης σημείωσε εντυπωσιακές επιτυχίες ενάντια στους Βούλγαρους, με αποκορύφωμα την περίφημη ενέδρα στο Σκλήθρο.
Το 1912-1913 έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς Πολέμους ως γενικός αρχηγός των εθελοντικών σωμάτων της Μακεδονίας και ως επιμελητής της μεραρχίας Ηπείρου. Το 1916, ταγματάρχης τότε, διορίστηκε επιτελάρχης της 9ης Μεραρχίας στη Θεσσαλονίκη και πήρε μέρος στο εθνικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Διορίστηκε προσωπάρχης του υπουργείου Στρατιωτικών, και το επόμενο έτος επιτελάρχης του σώματος στρατού εθνικής αμύνης. Με την υπογραφή ανακωχής απεστάλη στην Κωνσταντινούπολη, όπου και ανέπτυξε πλούσια δράση σε θέματα πληροφοριών και δολιοφθοράς.
O Γεώργιος Κατεχάκης έφθασε στο βαθμό του στρατηγού σε ηλικία 39 ετών, ο νεότερος στρατηγός από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους.
Αποστρατεύτηκε το 1920 και παρέμεινε εκτός δράσης μέχρι το 1922, όταν επανήλθε ως γενικός διοικητής Θράκης. Αποστρατεύτηκε εκ νέου το 1923 με το βαθμό του υποστράτηγου, εκλέχτηκε βουλευτής Ηρακλείου, και το 1924 έγινε υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Εκλέχτηκε δύο φορές γερουσιαστής Ηρακλείου και διορίστηκε διοικητής Κρήτης από την κυβέρνηση Αλέξανδρου Ζαΐμη το 1928, καθώς και από τις κυβερνήσεις του Ελευθέριου Βενιζέλου (Ιουνίου και Δεκεμβρίου) του 1929. Το υπουργείο Στρατιωτικών ανέλαβε για δεύτερη φορά το 1930 (στην κυβέρνηση του Δεκεμβρίου 1929), και τρίτη φορά στην κυβέρνηση του 1933. Κατά τον Μεσοπόλεμο δημιούργησε μαζί με τον Γεώργιο Φεσσόπουλο τις μυστικές υπηρεσίες του ελληνικού κράτους.
Πέθανε στις 22 Απριλίου 1939.
