Ιδανικά, μεταξύ 13 και 15 ετών η μητέρα θα πρέπει να συνοδεύσει την κόρη της στο γυναικολόγο. Αυτό σημαίνει ότι πολλά χρόνια πριν έχει κτιστεί μεταξύ τους μια αμοιβαία σχέση εμπιστοσύνης. Η μητέρα οφείλει να εξηγήσει στην κόρη της – από την έναρξη της εφηβείας – όλες τις αλλαγές που θα γίνουν στο σώμα της και να της δείξει έμπρακτα ότι τώρα που ανακαλύπτει το σώμα και τη σεξουαλικότητά της θα είναι στο πλευρό της με αμέριστη αγάπη και συμπαράσταση.
Η πρώτη επίσκεψη σε έναν γυναικολόγο βοηθά την έφηβη ώστε να λύσει όλες τις απορίες της σχετικά με την γυναικεία ανατομία, για τους φόβους και τα ερωτηματικά που πιθανά έχει αναφορικά με την έμμηνο ρύση, την αντισύλληψη και την ερωτική πράξη. Τα νέα κορίτσια έχουν την τάση να ενημερώνονται από το διαδίκτυο και στη συνέχεια προτιμούν να μιλάνε με τις φίλες τους για θέματα που κάποτε αποτελούσαν ταμπού να τα κουβεντιάσουν με τη μητέρα τους. Αυτό τα οδηγεί σε παραπληροφόρηση και σε πιθανούς κινδύνους όπως η περίπτωση μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης.
Τι περιλαμβάνει η εξέταση του γυναικολόγου.
Αμέσως μετά θα εξετάσει τα εξωτερικά γεννητικά όργανα δια της αφής. Συγκεκριμένα θα εστιάσει στα μικρά και μεγάλα χείλη του αιδοίου, την κλειτορίδα, το έξω στόμιο της ουρήθρας, την είσοδο του κόλπου, τον παρθενικό υμένα ή τα υπολείμματά του (εφόσον έχει υπάρξει σεξουαλική επαφή), το τριχωτό του εφηβαίου και το περίνεο μεταξύ κόλπου και πρωκτού.
Ο γυναικολόγος, επίσης, θα πραγματοποιήσει και ένα τεστ ΠΑΠ. Να σημειωθεί πως το τεστ ΠΑΠ δεν προϋποθέτει απαραίτητα ότι η νέα κοπέλα είναι ενεργή σεξουαλικά. Η εξέταση θα ολοκληρωθεί με την ψηλάφηση του στήθους.
Ο γιατρός μπορεί στο τέλος να προβεί σε εμβολιασμό ή να συνταγογραφήσει το εμβόλιο για τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων HPV. Να σημειωθεί πως ο εν λόγω ιός ευθύνεται για το 5% όλων των καρκίνων παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του τραχήλου της μήτρας, του κόλπου και αιδοίου, της κεφαλής και τραχήλου, του πέους, του πρωκτού και των γεννητικών κονδυλωμάτων, επηρεάζοντας εξίσου και τα δύο φύλα.
Η συχνότητα της επίσκεψης στον γυναικολόγο
Στις περισσότερες περιπτώσεις, και όταν δεν συντρέχουν λόγοι, αρκεί μια επίσκεψη ετησίως. Στην περίπτωση που υπάρξει ανωμαλία στην περίοδο, διαφορετικού χρώματος κολπικά υγρά, πόνος, επώδυνη σεξουαλική επαφή και υποψίες εγκυμοσύνης αποτελεί αναγκαιότητα η άμεση επίσκεψη σε έναν γυναικολόγο.
Οι λόγοι που πρέπει να σας οδηγήσουν στον γυναικολόγο.
1. Μεταβολές στην περίοδο: Αν υπάρξει διακοπή, καθυστέρηση, μεγαλύτερη διάρκεια στη ροή ή αλλαγή στο χρώμα και την υφή του αίματος επιβάλλεται η επίσκεψη στον γυναικολόγο. Μια αλλαγή στην έμμηνο ρύση μπορεί να κρύβει ορμονικά προβλήματα, ινομυώματα στη μήτρα, μια μόλυνση, πιθανή εγκυμοσύνη ή ακόμη και διακοπή της περιόδου που οφείλεται σε μεγάλη και απότομη απώλεια κιλών.
2. Έντονος πόνος και κράμπες στην περίοδο: Πιθανότατα να μην υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ανησυχίας αλλά ίσως αποτελεί σύμπτωμα ενδομητρίωσης. Η πάθηση αυτή δημιουργείται όταν ιστός που επενδύει το εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, βρίσκεται σε άλλο σημείο όπως οι ωοθήκες, οι σάλπιγγες, οι ιερομητρικοί σύνδεσμοι, η ουροδόχος κύστη, το ορθό, οι ουρητήρες, τα νεφρά, τα νεύρα της πυέλου προκαλώντας φλεγμονώδεις αντιδράσεις με συμφύσεις και έντονο πόνο.
3. Αιμορραγία, που δεν σχετίζεται με την έμμηνο ρήση: Αν για παράδειγμα μετά από κάποια σεξουαλική επαφή εμφανιστεί αίμα μπορεί να κρύβεται ένας πιθανός τραυματισμός, ινομυώματα, ένας πολύποδας στη μήτρα ή ακόμη και καρκίνος.
4. Θετικό τεστ εγκυμοσύνης: Δεν αρκεί το τεστ του φαρμακείου το οποίο απλώς δίνει μια πρώτη πληροφόρηση στην περίπτωση της καθυστέρησης. Η πρώτη επίσκεψη πραγματοποιείται όταν έχουμε 15 ημέρες καθυστέρηση της περιόδου. Με τον γυναικολόγο σας θα συζητήσετε ό,τι σας απασχολεί προκειμένου να οδηγηθείτε σε σωστές αποφάσεις που έχουν αρχικά να κάνουν με το αν θα κρατήσετε το παιδί ή όχι.
Πότε μπορεί να διακοπεί η κύηση; Ιδανικά εντός των πρώτων 12 εβδομάδων. Στις πρώτες 19 εβδομάδες, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ή αιμομιξίας. Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου.
5. Ενόχληση στην ευαίσθητη περιοχή: Το αίσθημα της φαγούρας, τα αυξημένα κολπικά υγρά και η αλλαγή της οσμής αποτελούν δείγμα μιας λοίμωξης. Τέλος τα συμπτώματα της ουρολοίμωξης περιλαμβάνουν το αίσθημα καύσου κατά την ούρηση, τη συχνουρία, την αιματουρία και σε κάποιες περιπτώσεις τον πυρετό.
6. Επώδυνη συνουσία: Συχνές αιτίες είναι η ξηρότητα του κόλπου, οι λοιμώξεις, ή τα ινομυώματα της μήτρας. Ωστόσο, μπορεί να κρύβεται μια βαθιά δυσπαρευνία που μπορεί να κρύβει ασυνείδητους φόβους και εσωτερικές συγκρούσεις για τη σεξουαλική δραστηριότητα ή ακόμη και ενοχές για την ερωτική πράξη.
