Αποδεικνύεται ότι το να ερωτεύεσαι αντιστοιχεί με την απελευθέρωση βασικών χημικών ουσιών του εγκεφάλου από ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου, δήλωσε ο Δρ Gül Dölen, ένας αναπληρωτής καθηγητής νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Johns Hopkins.
Μία από αυτές τις περιοχές του εγκεφάλου είναι ο υποθάλαμος. Αυτή η πολυλειτουργική περιοχή μεγέθους αμυγδάλου βαθιά μέσα στον εγκέφαλο απελευθερώνει την ορμόνη ωκυτοκίνη, ή αυτό που ο Dölen αποκαλεί «η χημική ουσία της αγάπης». Η ωκυτοκίνη είναι μια ειδική ορμόνη που προάγει το δέσιμο. Απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια του τοκετού, του θηλασμού, του οργασμού και της αγκαλιάς από τα κύτταρα του υποθάλαμου στην υπόφυση, όπου αποθηκεύεται για μελλοντική χρήση.
Το να ερωτευτείς μπορεί να χτυπήσει την καρδιά σου, αλλά τι κάνει στον εγκέφαλό σου;
Τύποι αγάπης
«Το πρώτο πράγμα που πρέπει να διευκρινίσουμε είναι τι εννοούμε με τον όρο αγάπη». “Έχουμε μια λέξη στα αγγλικά. Οι Έλληνες είχαν έξι λέξεις για διαφορετικά είδη αγάπης”, από το σεξουαλικό πάθος στη φιλία μέχρι μια βαθιά αγάπη για την ανθρωπότητα.
Ομοίως, δεν φαίνονται όλοι οι έρωτες ίδιοι στον εγκέφαλο και οι διαφορετικοί τύποι αγάπης, όπως ο ρομαντικός έρωτας, ο γονικός δεσμός ή η φιλική στοργή, έχουν διαφορετικά δυνατά σημεία.
Αν και όλα αυτά τα συναισθήματα περιλαμβάνουν την ίδια χημική ουσία του εγκεφάλου σε κάποιο βαθμό, δεν προέρχονται όλα από τους ίδιους νευρώνες ή νευρικά κύτταρα στον εγκέφαλο.
Η Dölen και οι συνάδελφοί της ανακάλυψαν ότι η ρομαντική αγάπη προέρχεται από τους μεγαλοκυτταρικούς ή μεγαλύτερους νευρώνες στον υποθάλαμο, ενώ άλλες μορφές αγάπης, όπως η στοργή, προέρχεται από τους παρβοκυτταρικούς ή μικρότερους νευρώνες.
Οι Έλληνες είχαν έξι λέξεις για διαφορετικά είδη αγάπης
Και η έρευνά τους, που αναφέρεται στο Neuron Journal, αποκάλυψε έναν άλλο λόγο που η ρομαντική αγάπη κατακλύζει τις αισθήσεις σας.
«Δεν έχει σημασία μόνο το μέγεθος». Το να ερωτεύεσαι απελευθερώνει 60.000 έως 85.000 μόρια ωκυτοκίνης σε μαγνοκυτταρικούς νευρώνες. Αυτό είναι σημαντικά μεγαλύτερο από ό,τι στους μικρότερους νευρώνες, οι οποίοι απελευθερώνουν 7.000 έως 10.000 μόρια.
Μόλις απελευθερωθούν, τα μόρια της ρομαντικής αγάπης και της δεσμευτικής αγάπης ωκυτοκίνης δρουν διαφορετικά.
Όταν η ωκυτοκίνη φεύγει από τους μαγνοκυτταρικούς νευρώνες (τα ρομαντικά αγαπημένα κύτταρα ωκυτοκίνης), εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος και στο κυκλοφορούν εγκεφαλονωτιαίο υγρό, το οποίο λούζει τον εγκέφαλο. Όπου συναντά κύτταρα που έχουν υποδοχείς ωκυτοκίνης -επινεφρίδια, μήτρα, μαστούς και εγκέφαλο- δεσμεύει και ενεργοποιεί αυτούς τους υποδοχείς. Η απόκριση του υποδοχέα ποικίλλει ανάλογα με το όργανο, αλλά περιλαμβάνει τη γαλουχία, την καταστολή της απόκρισης στο στρες και τα συναισθήματα αγάπης, συμπεριλαμβανομένης της προσκόλλησης και της ευφορίας.
“Η μεγάλη αγάπη πλημμυρίζει ολόκληρο τον εγκέφαλο. Γι’ αυτό όλα είναι τριαντάφυλλα – και δεν παρατηρείς ότι δε κατεβάζει το καπάκι της τουαλέτας”.
Αντίθετα, «Ο εγκέφαλός σας απελευθερώνει πολύ μικρότερη ποσότητα ωκυτοκίνης από τους μικρότερους νευρώνες».
Όταν η ωκυτοκίνη φεύγει από τους παρβοκυτταρικούς νευρώνες (τα πλατωνικά αγαπημένα κύτταρα ωκυτοκίνης), μεταφέρεται μόνο σε συγκεκριμένες συνάψεις στον εγκέφαλο και δεν λούζει τον εγκέφαλο ούτε εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος.
Μελέτες ποντικιών.
Ένας περιορισμός της έρευνας είναι ότι τα περισσότερα υποκείμενα σε ερωτικές μελέτες ήταν τρωκτικά και όχι άνθρωποι, κοιτάζοντας συμπεριφορές όπως η περιποίηση ή το δέσιμο ζευγαριών.
Οι σαρώσεις εγκεφάλου, όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία, σε ανθρώπους μπορούν να παρακολουθήσουν πόσο αίμα ρέει σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Αλλά «δεν διαχωρίζουν συγκεκριμένους νευρώνες που συνδέονται με την αγάπη από άλλους νευρώνες βαθιά στον υποθάλαμο».
Χρησιμοποιώντας γενετικά τροποποιημένα ποντίκια στα οποία λάμπουν συγκεκριμένοι νευρώνες όταν ενεργοποιούνται, οι ερευνητές μπορούν να μελετήσουν πώς η αγάπη επηρεάζει έναν εγκέφαλο που λειτουργεί. «Μπορούμε να κάνουμε έγχυση φθορισμού, ώστε οι νευρώνες που πυροδοτούν την αγάπη να ανάψουν κυριολεκτικά».
Εστιασμένη προσοχή.
Η Sandra JE Langeslag, αναπληρωτής καθηγητής ψυχολογικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Missouri έχει μελετήσει πώς η αγάπη αλλάζει τον εγκέφαλό σας σε πραγματικό χρόνο.
Αυτή και άλλοι νευροεπιστήμονες πραγματοποίησαν σαρώσεις εγκεφάλου και διαπίστωσαν ότι μέρη του εγκεφάλου λαμβάνουν περισσότερο οξυγόνο – ένας αντιπρόσωπος της ροής του αίματος και της εγκεφαλικής δραστηριότητας – όταν οι άνθρωποι βλέπουν φωτογραφίες της αγαπημένης τους έναντι των γνωστών τους.
Χρησιμοποίησε επίσης ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) για τη μέτρηση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, ενώ στα άτομα έδειχναν τέτοιες φωτογραφίες.
Οι δοκιμές αποκάλυψαν ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων φώτιζε πολύ περισσότερο όταν έβλεπαν εικόνες του συντρόφου τους. «Καθορίσαμε ότι οι άνθρωποι δίνουν καλύτερη προσοχή στην αγαπημένη τους παρά σε μια όμορφη άγνωστη ή στους φίλους τους».
