Το Στόουνχεντζ περιβάλλεται από γρασίδι στις μέρες μας, αλλά πριν από περίπου 10.000 χρόνια, το τοπίο είχε λάκκους που πιθανώς έσκαψαν προϊστορικοί κυνηγοί που προσπαθούσαν να παγιδεύσουν θηράματα, διαπιστώνει μια νέα μελέτη.
Μια ομάδα ερευνητών βρήκε στοιχεία για αυτούς τους λάκκους ενώ ερευνούσε την περιοχή γύρω από το Στόουνχεντζ, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 9 Μαΐου στο Journal of Archaeological Science.
Η ομάδα διεξήγαγε μια έρευνα πεδίου ηλεκτρομαγνητικής επαγωγής περίπου 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα γύρω από το Στόουνχεντζ και χρησιμοποίησε έναν αλγόριθμο για τον εντοπισμό ανωμαλιών. Κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου έρευνας, οι ερευνητές φέρουν ένα κομμάτι εξοπλισμού που μοιάζει με ράβδο που έχει ηλεκτρομαγνητικά πηνία και στα δύο άκρα. Ένα πηνίο δημιουργεί ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, το οποίο επιτρέπει στη συσκευή να αναλύει την ηλεκτρική αγωγιμότητα του εδάφους. αλλαγές στην ηλεκτρική αγωγιμότητα μπορεί να σημαίνουν ότι υπάρχουν αρχαιολογικά κατάλοιπα.
Ο αλγόριθμος εντόπισε 415 πιθανούς μεγάλους λάκκους με διάμετρο μεγαλύτερο από 2,4 μέτρα και περίπου 3.000 μικρότερους λάκκους με διάμετρο λιγότερο από 7,9 πόδια, λέει ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Philippe De Smedt, αναπληρωτής καθηγητής περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης στο Βέλγιο.
Το πότε όλα αυτά χρονολογούνται είναι αβέβαιο. Η ομάδα ανέσκαψε εννέα από τους μεγάλους λάκκους και διαπίστωσε ότι έξι από αυτούς κατασκευάστηκαν από ανθρώπους στην προϊστορική εποχή. Μπορούσαν να πουν ότι κατασκευάστηκαν από ανθρώπους με βάση τα τεχνουργήματα που βρέθηκαν μέσα τους και το σχήμα των κοιλωμάτων. Ο παλαιότερος λάκκος που ανασκάφηκε ήταν περίπου 10.000 ετών και περιείχε υπολείμματα λίθινων εργαλείων που μπορεί να χρησιμοποιούνταν για κυνήγι. Τα ευρήματα «υποδηλώνουν ότι ο λάκκος πιθανώς σκάφτηκε ως κυνηγετική παγίδα για μεγάλα θηράματα, όπως τα ένα εξαφανισμένο πλέον είδος βοοειδών, το κόκκινο ελάφι και το αγριογούρουνο».
Ενώ ο παλαιότερος γνωστός λάκκος πιθανότατα χρησιμοποιήθηκε για κυνήγι, ένας από τους άλλους λάκκους χρονολογήθηκε πριν από 3.300 χρόνια, μια εποχή μετά το Stonehenge που ανεγέρθηκε το Stonehenge και μπορεί “πολύ καλά να σχετίζεται με τη μακροπρόθεσμη τελετουργική δόμηση του τοπίου του Stonehenge”. Επιπλέον, δύο από τους άλλους λάκκους, που πιθανώς χτίστηκαν για τελετουργικούς σκοπούς, χρονολογούνται περίπου πριν από 5.500 χρόνια και πριν από 5.200 χρόνια, μια εποχή όχι πολύ πριν από την κατασκευή του Stonehenge.
Δεν είναι σαφές γιατί οι προϊστορικοί άνθρωποι έχτισαν το Στόουνχεντζ, αλλά πολλές ιδέες περιλαμβάνουν ότι το μνημείο χρησίμευε ως ιερός κυνηγότοπος, τόπος συγκέντρωσης της κοινότητας, αστρονομικό ημερολόγιο, δομή για την ενίσχυση του ήχου, νεκροταφείο ή ακόμα και καταφύγιο για αρχαία θεραπεία.
Οι λάκκοι είναι «ενδιαφέρουσες ανακαλύψεις», δήλωσε ο Timothy Darvill, καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Bournemouth στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο οποίος έχει κάνει προηγούμενες ανασκαφές στην τοποθεσία, αλλά δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη. «Η γεωφυσική έρευνα έχει ακόμα πολλά να αποκαλύψει στο τοπίο του Στόουνχεντζ, αλλά πρέπει να κάνουμε ό,τι έχει κάνει αυτή η ομάδα και να ελέγξουμε επιτόπου όλες τις ενδιαφέρουσες ανωμαλίες πριν κάνουμε ερμηνείες».
Ο Ντάρβιλ πρόσθεσε ότι «τα χαρακτηριστικά χρονολόγησης με ραδιοάνθρακα που ανακαλύφθηκαν μέσω της γεωφυσικής θα προσθέσουν λεπτομέρειες στην εικόνα και θα επιτρέψουν στα ευρήματα να τοποθετηθούν σωστά στη μακρά και περίπλοκη ακολουθία δραστηριότητας στο τοπίο του Στόουνχεντζ».
Τα τελευταία χρόνια οι μελέτες του τοπίου γύρω από το Στόουνχεντζ έχουν αποκαλύψει μια σειρά από ανακαλύψεις. Αυτά περιλαμβάνουν ένα πέτρινο μνημείο super-henge περίπου 15 φορές μεγαλύτερο από το Stonehenge, έναν χωμάτινο περίβολο του οποίου ο σκοπός είναι ασαφής και αρκετούς τάφους.
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.