Η μυστηριώδης εξαφάνιση του αστεριού θα μπορούσε να υπαινίσσεται έναν νέο τύπο αστρικού θανάτου.
Το 2019, οι επιστήμονες είδαν ένα τεράστιο αστέρι 2,5 εκατομμύρια φορές πιο φωτεινό από ότι ο ήλιος, το οποίο εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος.
Δημοσιεύθηκε σήμερα (30 Ιουνίου) στο περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, μια ομάδα διαστημικών ντετέκτιβ (βλέπε: αστροφυσικοί) προσπαθούν να λύσουν την περίπτωση του εξαφανισμένου αστεριού παρέχοντας αρκετές πιθανές εξηγήσεις. Από αυτά ξεχωρίζει ένα τέλος: Ίσως, έγραψαν οι ερευνητές, το τεράστιο αστέρι πέθανε και κατέρρευσε σε μια μαύρη τρύπα χωρίς να υποστεί πρώτη έκρηξη σουπερνόβα μια πραγματικά «άνευ προηγουμένου» πράξη αστρικής αυτοκτονίας.
“Ενδέχεται να έχουμε εντοπίσει ένα από τα πιο ογκώδη αστέρια του τοπικού σύμπαντος που περνά απαλά τη νύχτα”, ανέφερε ο Jose Groh, αστρονόμος στο Trinity College του Δουβλίνου και συγγραφέας μιας νέας εργασίας για το αστέρι.
“Εάν είναι αλήθεια, αυτή θα ήταν η πρώτη άμεση ανίχνευση ενός τέτοιου αστέρι τέρατος που τελειώνει τη ζωή του με αυτόν τον τρόπο”, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Andrew Allan, επίσης του Trinity College.
Το εν λόγω αστέρι, που βρίσκεται περίπου 75 εκατομμύρια έτη φωτός στον αστερισμό Υδροχόος, μελετήθηκε καλά μεταξύ 2001 και 2011.Η φουσκωμένη σφαίρα ήταν ένα θαυμάσιο παράδειγμα μιας φωτεινής μπλε μεταβλητής (LBV) ένα τεράστιο αστέρι που πλησιάζει στο τέλος της ζωή του, και επιρρεπείς σε απρόβλεπτες διακυμάνσεις στη φωτεινότητα. Αστέρια σαν αυτό είναι σπάνια, με μόνο μια χούφτα επιβεβαιωμένη στο σύμπαν μέχρι τώρα. Το 2019, ο Allan και οι συνεργάτες του ήλπιζαν να χρησιμοποιήσουν το Μεγάλο Τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου για να μάθουν περισσότερα για τη μυστηριώδη εξέλιξη της μακρινής LBV, μόνο για να ανακαλύψουν ότι το αστέρι φαινόταν να έχει εξαφανιστεί εντελώς από τον γαλαξία του.
Κανονικά, όταν ένα αστέρι πολύ μεγαλύτερο από τον ήλιο φτάνει στο τέλος της ζωής του, εκρήγνυται σε μια τεράστια έκρηξη σουπερνόβα. Αυτές οι εκρήξεις είναι εύκολο να εντοπιστούν, καθώς λεκιάζουν τον ουρανό γύρω τους με ιονισμένο αέριο και ισχυρή ακτινοβολία για πολλά έτη φωτός σε κάθε κατεύθυνση. (Μερικές φορές, αυτό φαίνεται εντελώς όμορφο.) Μετά την έκρηξη, ο πυκνός πυρήνας του εναπομείναντος αστρικού υλικού μπορεί να καταρρεύσει σε μια μαύρη τρύπα ή ένα αστέρι νετρονίων δύο από τα πιο ογκώδη και μυστηριώδη αντικείμενα του διαστήματος.
Το λείπει LBV δεν άφησε τέτοια ακτινοβολία. Απλώς εξαφανίστηκε.
Για να διερευνήσουν αυτό το μυστήριο, οι ερευνητές εξέτασαν τις προηγούμενες παρατηρήσεις του αστεριού που ελήφθησαν το 2002 και το 2009. Ανακάλυψαν ότι το αστέρι είχε υποστεί μια ισχυρή περίοδο έκρηξης κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, εκτοξεύοντας τεράστιες ποσότητες αστρικού υλικού με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό από το συνηθισμένο. Τα LBV μπορούν να βιώσουν πολλές εκρήξεις όπως αυτό στην ιδιοσυγκρασιακή ηλικία τους, έγραψαν οι ερευνητές, αναγκάζοντάς τους να λάμπουν πολύ πιο φωτεινά από ό, τι συνήθως. Η έκρηξη πιθανότατα έληξε λίγο μετά το 2011, ανέφερε η ομάδα.
Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί το αστέρι εμφανίστηκε τόσο λαμπερό κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων παρατηρήσεων ωστόσο, δεν εξηγεί τι συνέβη μετά την έκρηξη που προκάλεσε το άστρο να εξαφανιστεί. Μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι ότι το αστέρι εξασθένισε σημαντικά μετά την έκρηξη του, και στη συνέχεια επισκιάστηκε περαιτέρω από ένα παχύ πέπλο κοσμικής σκόνης. Εάν συνέβαινε αυτό, τότε το αστέρι θα μπορούσε να επανεμφανιστεί σε μελλοντικές παρατηρήσεις.
Η πιο περίεργη και πιο συναρπαστική εξήγηση είναι ότι το αστέρι δεν ανέκαμψε ποτέ από την έκρηξη του, αλλά κατέρρευσε σε μια μαύρη τρύπα χωρίς να γίνει σουπερνόβα. Αυτό θα ήταν ένα σπάνιο γεγονός, παραδέχτηκε η ομάδα. Λαμβάνοντας υπόψη την εκτιμώμενη μάζα του αστεριού πριν από την εξαφάνισή του, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα με διαστάσεις 85 έως 120 φορές τη μάζα του ήλιου της Γης, αν και πώς θα μπορούσε να είχε συμβεί χωρίς μια ορατή σουπερνόβα εξακολουθεί να είναι μια ανοιχτή ερώτηση.