Γράφει ο Μουρτζούκος Χρήστος.
Κάθε χρόνο η Ελλάδα απωλεί τεράστιες εκτάσεις γης, αποτέλεσμα όλων αυτών, η καταστροφή της βιοποικιλότητας στις εκάστοτε περιοχές, η τοξικότητα στον αέρα, ο τεράστιος αριθμός πανίδας που χάνεται και που δύσκολα αναπληρώνεται και η καταστροφή του φυσικού πλούτου της Ελλάδας συρρικνώνεται συνεχώς.
Με περισσότερο από ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες (1.500.000) καμένα στρέμματα γης η Ελλάδα μάχεται με τις φλόγες. Τέλη Αυγούστου και ένα αρνητικό γεγονός για την πατρίδα μας, την τελευταία εβδομάδα κάθε μέρα ξεκινούν και νέες φωτιές σε διάφορες περιοχές, είτε της Στερεάς είτε και της νησιωτικής μας χώρας. Με την χειρότερη πυρκαγιά στην Ευρώπη όσον αφορά τον Έβρο, και αυτό σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή υπηρεσία Κοπέρνικος, αποδεικνύεται ότι κάτι γίνεται λάθος, είτε στη διαχείριση, είτε στην πρόληψη.
Κοντά στο ένα εκατομμύριο (1.000.000) καμένα στρέμματα γης, πέριξ της Αλεξανδρούπολης με ότι αυτό συνεπάγεται και για τον τοπικό πληθυσμό, τον φυσικό πλούτο, την πανίδα της περιοχής αλλά και την εθνική σημασία της ευρύτερης δασικής έκτασης. Με 16 υπέρ-πυρκαγιές από το 2007, τα τελευταία 21 χρόνια η πατρίδα μας έχει απολέσει εκατομμύρια στρέμματα με ότι αυτό συνεπάγεται και την δύσκολη αναπλήρωση των καμένων εκτάσεων. Από το 2007 έως το 2009 είχαμε 9 υπέρ-πυρκαγιές το 2012 1 και από το 2021 μέχρι το 2023 6 υπέρ-πυρκαγιές. Όπερ και σημαίνει, 16 υπέρ-πυρκαγιές κι όλο αυτό έρχεται να συμπληρωθεί με τα πάνω από 4.000 τουλάχιστον νεκρά ζώα και με το 33% της Αττικής να έχει καταστρέφει τα τελευταία τρία χρόνια.
Προστασία του δάσους.
Με πολλές φωνές και για τις δασικές εκτάσεις της επαρχίας, να φωνάζουν για την κατάργηση της δασοφυλακής να μιλάνε για τις ελλείψεις και την ανυπαρξία στην ουσία του Δασαρχείου αλλά και των δασοπυροσβεστών. Κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να μην καθαρίζονται και αποψιλώνονται τα δάση. Το ακούσαμε από πολλές φωνές και στο προστατευόμενο δάσος της Δαδιάς, δεν γίνεται ο καθαρισμός και η σωστή υλοτόμηση για να προστατευτεί το δάσος όπως και η δημιουργία αντιπυρικών ζωνών. Με την υπηρεσία της δασοφυλακής θα μπορούν να καθαρίζονται τα δάση να ανοίγονται αντιπυρικές ζώνες και οι πυροσβέστες με τα αλυσοπρίονα τους να καταφέρνουν να προστατέψουν το δάσος.
Πρόληψη.
Δεν υπάρχει η προεργασία της πρόληψης, είτε με περιπολίες, είτε με τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη τα οποία να ίπτανται 24/7 με θερμικές και νυχτερινής όρασης κάμερες, και φυσικά με τη συνδρομή των δορυφόρων. Με τις αντιπυρικές ζώνες να ανοίγονται όταν η φωτιά είναι σε καταστροφική μανία δεν σώνεται με τίποτα η κατάσταση, είναι ανέφικτο να δημιουργήσεις αντιπυρικές ζώνες κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς, κάτι που είδαμε και στη φωτιά του Έβρου. Η ολιγωρία του κράτους όταν στην απέλπιδα προσπάθεια των πυροσβεστών να κατασβέσουν τις φωτιές ζήτησαν τη βοήθεια των τοπικών κατοίκων για να βοηθήσουν με τους γεωργικούς ελκυστήρες να καθαρίσουν τις δασικές εκτάσεις, να οργώσουν τις περιοχές και να βοηθήσουν από τη μεριά τους δημιουργώντας και αυτοί αντιπυρικές ζώνες, κάτι όμως που θα έπρεπε να γίνεται ήδη από την άνοιξη. Στην Γερμανία χωρίς να έχουν τα προβλήματα με τις πυρκαγιές γίνεται συνεχής καθαρισμός των δασών, διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών, αλλά και στοχευμένη υλοτόμηση των δέντρων.
Επανασχεδιασμός στην καταπολέμηση των δασικών πυρκαγιών.
Θα πρέπει να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση που να αφορά τον επανασχεδιασμό. Η προστασία των δασών και των εθνικών δρυμών της Ελλάδος είναι ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Το ότι δεν συνεργάζονται και οι ίδιες υπηρεσίες του κράτους στην προστασία του δάσους είναι ένα πρόβλημα. Θα πρέπει να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση από αύριο και την επανέναρξη της Βουλής και να μην αναλωθούν τα κόμματα σε ανούσιες συζητήσεις, θα πρέπει να γίνει μία δημιουργική συζήτηση. Βλέποντας το πολιτικό σύστημα τα λάθη που έχουν γίνει όλα τα χρόνια που έχουν περάσει και τις καταστροφές που έχουν συντελεστεί με ότι αυτό συνεπάγεται, είτε είναι εθνικοί δρυμοί, είτε είναι αρχαιολογικοί χώροι, είτε είναι στρατιωτικοί χώροι, θα πρέπει να δημιουργηθεί αυτή η υπηρεσία που θα προστατεύει και θα καθαρίζει τα δάση. Να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση και να φέρει ένα ουσιαστικό αποτέλεσμα το οποίο θα εμφανιστεί στην πράξη. Αυτή τη στιγμή αυτό που συντελείται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια είναι μία καταστροφή του φυσικού μας πλούτου, τοξικότητα στον αέρα που αναπνέουμε, αλλά και στην δύσκολη αναπλήρωση και της χλωρίδας και της πανίδας.
