Γράφει ο Άγγελος Χωριανόπουλος/futurewarfare.gr
Η παρούσα ανάλυση αποτελεί μία ρεαλιστική βάση διαμόρφωσης ενός ισχυρού διπλωματικού πυρήνα για της παρούσες και τις μελλοντικές διπλωματικές συζητήσεις που διεξάγονται μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, Ελλάδας-Αλβανίας, Ελλάδας-ΕΕ και Ελλάδας-Λιβύης (διπλωματικό σώμα, επιτελεία, πολιτικό σύστημα, ναυτιλία και εμπορικός στόλος).
Από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας η θάλασσα θεωρείτο ένα θεϊκό απροσπέλαστο εμπόδιο που στεκόταν ενάντια στην θέληση του ανθρώπου για μετακίνηση αγαθών, υπηρεσιών και κυριαρχίας. Εν έτει 2023, η ανθρωπότητα έχει αναπτύξει πληθώρα κατασταλτικών λύσεων για πιθανές επεκτατικές πολιτικές αναθεωρητικών δυνάμεων έχοντας ως στόχο την ”αδρανοποίηση” της απειλής και όχι την ολοκληρωτική ”καταστροφή” της. Στο πλαίσιο των δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, παρακάτω θα παρουσιαστεί ένα βληματοκεντρικό μοντέλο μάχης το οποίο δίνει έμφαση στην αγορά βλημάτων-ακριβείας τα οποία έχουν ως σκοπό την αδρανοποίηση των Κέντρων-Βάρους των εχθρικών δυνάμεων που δύναται να αντιμετωπίσει ο ελληνισμός στο σύνολο του.
150 Bλήματα LRASM για Πολεμική Αεροπορία και Δυνάμεις Πυροβολικού με Συνολικό Κόστος 450-500 εκατομμύρια
Ο πύραυλος AGM-158C LRASM (Long Range Anti-Ship Missile) αποτελεί ένα πρηγμένο κατευθυνόμενο βλήμα χαμηλού ηλεκτρομαγνητικού αποτυπώματος (stealth) που αναπτύχθηκε από την Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) για χρήση από την Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών και το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών. Σχεδιάστηκε για να ενσωματώνει εξελιγμένες δυνατότητες αυτόνομης στοχοποίησης, ξεπερνώντας τις δυνατότητες του αντιπλοϊκού πυραύλου Harpoon του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, ο οποίος βρισκόταν σε ενεργή υπηρεσία από το 1977.
Η DARPA ξεκίνησε το πρόγραμμα LRASM τον Ιούνιο του 2009, αναθέτοντας σύμβαση στη Lockheed Martin για ένα πρόγραμμα επίδειξης LRASM δύο φάσεων. Τον Δεκέμβριο του 2013, η DARPA ανακοίνωσε την πρόθεσή της να παραχωρήσει αποκλειστικό συμβόλαιο στη Lockheed Martin για την περαιτέρω ανάπτυξη και βελτίωση των υποσυστημάτων του LRASM καθώς και του σχεδιασμού των εσωτερικών συστημάτων, με στόχο τη μετάβαση της τεχνολογίας στο Πολεμικό Ναυτικό. Το Πεντάγωνο εξουσιοδότησε το Πολεμικό Ναυτικό να ξεκινήσει περιορισμένη παραγωγή του LRASM τον Φεβρουάριο του 2014. Αυτή η εξουσιοδότηση προήλθε από την ανάγκη για μια επείγουσα λύση για την αντιμετώπιση των περιορισμών εμβέλειας και επιβίωσης του πυραύλου Harpoon. Αντικατόπτριζε επίσης μια στρατηγική αλλαγή στην ιεράρχηση της ικανότητας εξουδετέρωσης των εχθρικών πολεμικών πλοίων, μια ικανότητα που είχε παραμεληθεί από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και ύστερα, αλλά απέκτησε νέα σημασία με τον εκσυγχρονισμό του Ναυτικού του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας.
Τον Μάρτιο του 2014, το Πολεμικό Ναυτικό ανακοίνωσε τα σχέδιά του να διοργανώσει διαγωνισμό για τον αντιπλοϊκό πύραυλο Offensive Anti-Surface Warfare (OASuW)/Increment 2, ο οποίος προοριζόταν να διαδεχθεί τον LRASM και να τεθεί σε υπηρεσία έως το 2024.
Σχεδίαση:
- Αυτόνομη Στοχοποίηση απειλών
- Ενσωματωμένα συστήματα στοχοποίησης για αυτόνομη εμπλοκή στόχων
- Δεν χρειάζεται πλοήγηση GPS, επιχειρεί σε ηλεκτρομαγνητικά κορεσμένο περιβάλλον μάχης
- Ενσωματωμένα αντίμετρα για αποφυγή ενεργών αμυντικών συστημάτων
- Ενσωματώνει πολλαπλές λειτουργίες παθητικής αναγνώρισης στόχων μέσω RF
- Αναβαθμισμένο σύστημα ισχύος Target Engagement
- Κατευθύνεται και από ενεργό ραντάρ της πλατφόρμας εκτόξευσης
- Λαμβάνει διόρθωση πορείας εν πτήση μέσω συνδέσμου δεδομένων data-link από δορυφόρους, επίγεια ραντάρ, drone και τακτικά κλιμάκια
- Χρησιμοποιεί ενσωματωμένους αισθητήρες για την εύρεση στόχων
- Διαττηρεί μεσαίο προφίλ πτήσης και στην συνέχεια διεξάγει βίαιη καθύσδυση πλησίον του επιπέδου της θάλασσας για μπλοκή στόχου κάτωθεν των ραντάρ
- Εκτιμώμενη μέγιστη εμβέλεια 930 χλμ.
- Σύστημα αναζήτησης στόχου και καθοδήγησης BAE Systems Searcher Ανθεκτικό σε εμπλοκή GPS
Τεχνικά Χαρακτηριστικά
Ζυγίζει Περίπου 2.760 λίβρες (1.250 κιλά) έχει μήκος: Εκτιμώμενο 4,26 μέτρα, πλάτος 635 χιλιοστά, ύψος 450 χιλιοστά, α΄νοιγμα πτέρυγας 2,7 μέτρα. Διαθέτει Κεφαλή WDU-42/B υψηλής εκρηκτικής ικανότητας και διείσδυσης θραυσμάτων έκρηξης. Βάρος κεφαλής περίπου 453,6 κιλά, κινητήρα Williams F107‐WR‐105 turbofan, επιχειρησιακή εμβέλεια έως 500 ναυτικά μίλια (926 χιλιόμετρα), σύστημα καθοδήγησης GPS, INS, IIR (EO), με ενσωματωμένους αισθητήρες καθοδηγούμενους από Τεχνητή Νοημοσύνη για ανίχνευση στόχων υψηλής αξίας. Πιθανό κυκλικό σφάλμα (CEP) περίπου 3 μέτρα
Πλατφόρμες Εκτόξευσης
- Β-1 Lancer
- F/A-18E/F Super Hornet
- F-35 Lightning II (ενσωμάτωση σε εξέλιξη)
- P-8 Poseidon (ένταξη σε εξέλιξη)
- Mk 41 Vertical Launching System (VLS)
- HIMARS (εξερεύνηση σε εξέλιξη)
500 Βλήματα JASSM-ER Συνολικής Αξίας 1.2 δισεκατομμυρίων
Επιχειρησιακά Χαρακτηριστικά των Πυραύλων JASSM-ER:
Το πρόγραμμα ανάπτυξης των πυραύλων JASSM ξεκίνησε το 1995 μετά την ακύρωση του έργου AGM-137 TSSAM, το οποίο προοριζόταν να αναπτύξει ένα υψηλής ακρίβειας stealth stand-off πύραυλο. Αναγνωρίζοντας τη συνεχιζόμενη ανάγκη για τέτοια όπλα ακριβείας, ο Στρατός των ΗΠΑ ξεκίνησε ένα νέο έργο με παρόμοιους στόχους. Η κατασκευή και η παραγωγή του JASSM ξεκίνησε το 1998 και η Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία το πιστοποίησε επιχειρησιακά το 2003. Το JASSM-ER δοκιμάστηκε για πρώτη φορά το 2006 και η πρώτη παρτίδα πυραύλων παραδόθηκε στην USAF τον Μάρτιο του 2014. Ο σχεδιασμός του βλήματος έχει ως νευραλγικό σκοπό ανάπτυξης την επιτυχή εμπλοκή στόχων που βρίσκονται εντός Ζωνών Άρνησης και Αντιπρόσβασης Περιοχής. Το JASSM-ER ενσωματώνει σύνδεση δεδομένων όπλων (WDL) στον πύραυλο επιτρέποντας διορθώσεις πορείας εν πτήση μετά την εκτόξευση για κρούση ακριβείας έναντι κινητών στόχων.
Το 2018, η USAF ξεκίνησε την ανάπτυξη μιας περαιτέρω εκτεταμένης παραλλαγής που ονομάζεται AGM-158D. Γνωστό ως JASSM-XR ή «Extreme Range», με πιθανή εμβέλεια δράσης 1.800 km. Οι παραδόσεις προγραμματίζονται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο του 2024. Ο JASSM έχει αυτονομία πτήσης 370 χιλιομέτρων, ενώ ο JASSM-ER έχει αυτονομία περίπου 1.000 χιλιομέτρων. Και οι δύο εκδόσεις έχουν μήκος 4,26 μέτρα, διάμετρο 0,55 μέτρα, ύψος 0,45 μέτρα, εκτεταμένο άνοιγμα φτερών 2,7 μέτρα και βάρος εκτόξευσης 1.023 κιλά. Το JASSM φέρει κεφαλή τύπου WDU-42/B κατηγορίας 432 κιλών διείσδυσης και θραυσματοποίησης. Αναπτύχθηκε για τις βόμβες JDAM και JSOW. Ενσωματώνει επίσης τρισδιάστατα μοντέλα στοχοποίησης των εχθρικών στόχων, εκ των οποίων οκτώ μπορούν να αποθηκευτούν σε κάθε βλήμα.
Πλατφόρμες Εκτόξευσης
- B-1B Lancer
- B-2 Spirit
- B-52H Stratofortress
- F-15E Strike Eagle
- F-16C/D
- F/A-18C/D
- F-35 JSF
Χαρακτηριστικά
- Κατασκευαστής: Lockheed Martin
- Τύπος: AGM-158B/B-2 πύραυλοι Standoff αέρος-εδάφους με εκτεταμένο βεληνεκές (JASSM-ER)
- Εμβέλεια και κεφαλή: Φέρει κεφαλή 1.000 λιβρών με εμβέλεια επχειρησιακής δράσης έως και 575 μίλια
- Βλήμα AGM-158B-2: Διαθέτει πολεμική κεφαλή βάρους 2.000 λιβρών με εμβέλεια 1.200 μιλίων.
- Χαρακτηριστικά: Η πώληση περιλαμβάνει συστήματα απεμπλοκής GPS JASSM και άλλο εξοπλισμό υποστήριξης.
- Ενσωμάτωση: Οι πύραυλοι προορίζονται για χρήση σε μαχητικά αεροσκάφη της Ιαπωνικής Αεροπορικής Δύναμης Αυτοάμυνας (JASDF), συμπεριλαμβανομένου του F-15J. Η Ιαπωνία σχεδιάζει επίσης να χρησιμοποιήσει το βλήμα JASSM για τα αναβαθμισμένα F-15J Eagle που κατασκευάζονται από την Mitsubishi. Επιπλέον, ο μελλοντικός Στόλος Αεροσκαφών της Ιαπωνίας θα περιλαμβάνει 147 αεροσκάφη F-35 τα οποία είναι εφικτό να χρησιμοποιήσουν βλήματα JASSM, καθιστώντας την Ιαπωνία έναν από τους σημαντικότερους χρήστες μαχητικών stealth πέμπτης γενιάς για την αμυντική αρχιτεκτονική των ΗΠΑ στην περιοχή της Νότιας Κίνας.
400 Βλήματα AIM-120 AMRAAM Συνολικού Κόστους 800 εκατομμύρια
Ο AIM-120 Advanced Medium-Range Air-to-Air Missile (AMRAAM), είναι ένας αμερικανικός πύραυλος αέρος-αέρος με ικανότητες κρούσης πέραν της γραμμής του ορίζοντα. Χρησιμοποιεί ενεργό σύστημα καθοδήγησης και αξίζει να σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα όπλο «fire and forget». Από το 2008, η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών, το Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών και 33 διεθνείς πελάτες είχαν κατασκευάσει συνολικά περισσότερους από 14.000 πυραύλους AMRAAM. Το βλήμα έχει επιχειρήσει σε πολυάριθμες συγκρούσεις, καταγράφοντας 16 ”kills” αέρος-αέρος σε εμπλοκές στο Ιράκ, τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Ινδία και τη Συρία.
Zυγίζει 161,5 κιλά, έχει μήκος 3,65 μέτρα, διάμετρο 178 χιλιοστών, άνοιγμα πτέρυγας 0,484 μέτρα και διαθέτει βάρος κεφαλής 20 κιλών. Χρησιμοποιεί πυραυλοκινητήρα στερεού καυσίμου, με λειτουργική εμβέλεια έως και 105 χιλιόμετρα. Η Μέγιστη ταχύτητα φτάνει τα 4 Mach χρησιμοποιώντας σύστημα αδρανειακής καθοδήγησης, ενεργό τερματικό ραντάρ και την επιλογή για υποστήριξη σύνδεσης δεδομένων ενημέρωσης στο μέσο της πορείας κρούσης.
150 x Βλήματα PrSM
Οι Ηνωμένες Πολιτείες εν όψει της πολιτικο-διπλωματικής διενέξεως με την Κίνα φαίνεται να διαμορφώνουν ένα αρκετά ευέλικτο οπλοστάσιο πολλαπλών ικανοτήτων το οποίο έχει ως στόχο να εκδιώξει την Κίνα από τα γεωοικονομικά κέντρα των Στενών της Μάλακα και των Κόλπων του Άντεν και του Ορμούζ. Κύριο συστατικό στοιχείο του οπλοστασίου θα είναι ο πύραυλος επιφανείας-επιφανείας PrSM, ο οποίος θα είναι ικανός μέσω χερσαίων εγκαταστάσεων να βάλει έναντι στόχων τόσο στα χερσαία εδάφη της Κίνας όσο και στο θαλάσσιο περιβάλλον της Νότιας Κίνας.
O πύραυλος PrSM κατασκευάζεται από τις Αμερικανικές εταιρείες Lockheed Martin και Raytheon Missile Systems με σκοπό να αντιμετωπίσει τις αναδυόμενες απειλές της Κίνας και της Ρωσίας στο περιβάλλον του Αρκτικού Ωκεανού και της Νοτιο-Σινικής Θάλασσας. Το πρόγραμμα ανάπτυξης του PrSM χρονολογείται από το 2017 (ίσως και νωρίτερα), ενώ ήταν αρχικά γνωστό ως Long Range Precision Fires (LRPF). Είχε ως πρωταρχικό στόχο την ανάπτυξη ενός πυραύλου που θα λειτουργήσει ως αντικαταστάτης τον βλημάτων ATACMS και θα προβάλει ισχύ σε εμβέλειες από 70 έως και 499 χιλιομέτρων. Λόγω της εξόδου των ΗΠΑ από την πυραυλική συνθήκη INF, το πρόγραμμα ανάπτυξης του βλήματος φημολογείται πως θα διαμορφώσει έναν πύραυλο με βεληνεκές μεγαλύτερο των 500 χιλιομέτρων. Πιο συγκεκριμένα, ο PrSM αποτελεί ένα εν αναπτύξει βλήμα επιφανείας-επιφανείας που θα λειτουργεί παντός καιρού και θα εκτοξεύεται από τα συστήματα MLRS M270A1 και M142 HIMARS. Οι εκτοξευτές MLRS M270A1 θα είναι ικανοί να εξοπλιστούν μέσω 4 βλημάτων PrSM, ενώ οι εκτοξευτές HIMARS θα εφοδιάζονται με 2 βλήματα PrSM έκαστος.
Τακτική χρήση του PrSM
Σύμφωνα με τον αμυντικό αναλυτή Joseph Trevithik, ο Αμερικανικός Στρατός ενδιαφέρεται για την δημιουργία ενός δικτυοκεντρικού συστήματος προβολής ναυτικής ισχύος μέσω πυροβολαρχιών βασισμένων σε Πολλαπλούς Εκτοξευτές τύπου HIMARS και τροποποιημένων MLRS. Οι συστοιχίες ως κύριο τακτικό στόχο θα έχουν την καταστροφή στόχων επιφανείας/πλοίων μέσω εν ανάπτυξη βλημάτων PrSM (Precision Strike Missile) αλλά και τροποποιημένων ATACMS. Η υπηρεσία AMTC (Aviation and Missile Technology Consortium) σε ενημερωτικό δελτίο τόνισε πως στον πύραυλο ΡrSM (αλλά και στον ATACMS) θα ενσωματωθούν κεφαλές, οι οποίες σε ένα προκαθορισμένο στάδιο πτήσης, θα αποδεσμεύουν σμήνος αυτόνομων drone, όπου μέσω τεχνολογιών αντιληπτικής τεχνητής νοημοσύνης θα διεξάγουν επιχειρήσεις επιτήρησης πεδίου μάχης, ταυτοποίησης στόχων, αξιολόγησης απειλών, μεταφοράς δεδομένων σε Κέντρα Διοίκησης-Ελέγχου, αλλά και επιχειρήσεις κρούσης αντίστοιχες με αυτές των Loitering-Munitions.
Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως η προαναφερθείσα τεχνολογία θα εφαρμοστεί στους ήδη υπάρχοντες πυραύλους ATACMS (που βρίσκονται και εντός του ελληνικού οπλοστασίου), μέσω του προγράμματος Air Launch Effects (ALE). Σκοπός είναι η αξιοποίηση ενός ήδη υπάρχοντος βλήματος που τείνει προς εύρεση νέου ρόλου σε θαλασσοχερσαίο περιβάλλον μάχης (αντίστοιχο με της Νοτιο-σινικής Θάλασσας). Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του προαναφερθέντος προγράμματος, τα σμήνη μη επανδρωμένων αεροχημάτων μικρού ηλεκτρομαγνητικού αποτυπώματος, αλλά και τα σμήνη υπο-πυρομαχικών που θα λειτουργούν σε αποστολές ναυτικής κρούσης, θα περιλαμβάνουν εντός της δομής τους ορισμένες μονάδες οι οποίες θα αξιοποιούν τεχνολογίες ηλεκτρονικού πολέμου/jamming με σκοπό την ασφάλεια πτήσης του σμήνους (η προαναφερθείσα τεχνολογία μέχρι στιγμής έχει επιτευχθεί μονάχα από τον Ινδικό Στρατό).
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια, τα βλήματα PrSM θα χρησιμοποιηθούν για να διεξάγουν κρούση ακριβείας έναντι καλά φυλαγμένων στρατηγικών εχθρικών στόχων που βρίσκονται εντός δομών αεράμυνας τύπου A2/AD. Εξέχουσα σημασία δίνεται επίσης και στο κομμάτι ανάπτυξης ικανοτήτων κρούσης στόχων εν κινήσει, καθώς σύμφωνα με ανεπίσημες πηγές το βλήμα θα ενσωματώσει τεχνολογίες αναφοράς ανάγλυφου TERCOM. Όπως αναφέρει το BreakingDefense σε εκτενή ανάλυση, η Raytheon πρότεινε στον Αμερικανικό Στρατό να ενσωματωθούν στον PrSM ηλεκτρονικά αντί-αντίμετρα ECCM, με σκοπό να διαμορφώσουν ένα βλήμα ικανό να λειτουργεί υπό συνθήκες κορεσμένου ηλεκτρομαγνητικού περιβάλλοντος. Εξέχουσα βαρύτητα δόθηκε επίσης και στην ανάπτυξης μίας ειδικής αντιπλοϊκής έκδοσης του PrSM, γνωστή και ως LBASM.
Καινοτομίες στην παραγωγή
Η Lockheed Martin χρησιμοποιεί νέα εργαλεία ψηφιακής μηχανικής και τεχνητής νοημοσύνης που έχουν βελτιώσει την παραγωγικότητα, την ποιότητα και την απόδοση του PrSM. Οι τρισδιάστατοι εκτυπωτές για παράδειγμα βοήθησαν την κατασκευάστρια στη βελτιστοποίηση των σχεδίων αλλά και στη μείωση του κόστους/χρόνου παραγωγής σημαντικών υποσυστημάτων του βλήματος. Η Lockheed Martin εκτύπωσε με επιτυχία τρία μέρη για τον πύραυλο, τα οποία απέδωσαν άψογα στις δοκιμές και πλέον αποτελούν μέρος της βασικής γραμμής παραγωγής του προϊόντος. Τα εκτυπωμένα εξαρτήματα είναι εξαιρετικά ανθεκτικά, παρέχουν τεράστια ευελιξία στην παραγωγή και λειτουργούν ως επέκταση της αλυσίδας εφοδιασμού, επιτρέποντας παράλληλα στην ομάδα παραγωγής να πληροί τις απαιτήσεις του χρονοδιαγράμματος.Στο κομμάτι ανάπτυξης των εξωτερικών υλικών του βλήματος χρησιμοποιούνται συνθετικά υλικά τύπου RAM τα οποία προσδίδουν χαμηλό ηλεκτρομαγνητικό αποτύπωμα στα εχθρικά ραντάρ έτσι ώστε τα εχθρικά πλέγματα A2/AD να μην είναι ικανά να εντοπίσουν εγκαίρως το βλήμα.
O πύραυλος σύμφωνα με το πρακτορείο Jane’s θα ενσωματώσει έναν νέο πολλαπλό ερευνητή εχθρικών απειλών από την Raytheon ο οποίος θα είναι ικανός να μεταφέρει τα δεδομένα στον ψηφιακό χάρτη του βλήματος, ενώ παράλληλα μέσω Data-Link τα δεδομένα μάχης θα μεταφέρονται στα κέντρα διοίκησης και ελέγχου. Όπως αναπαριστά το βίντεο της Lockheed Martin, η κεφαλή του PrSM θα έχει την δυνατότητα να διασπάται και να διασκορπίζει επιμέρους υπο-πυρομαχικά άνωθεν των συστημάτων εγγύς αεράμυνας του αντιπάλου.Μέσω αυτής της σχεδίασης, το βλήμα είτε καταστραφεί, είτε όχι, θα είναι ικανό να προκαλέσει ένα αξιοσημείωτο μέγεθος ζημιάς σε εχθρικές εγκαταστάσεις.
Κέντρο Διοίκησης και Ελέγχου του PrSM
Καθώς ο Αμερικανικός Στρατός προετοιμάζεται κυρίως για αποστολές αεροναυτικής κρούσης με την Κίνα, οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών ανάπτυξης οπλικών συστημάτων επιδιώκουν να αναπτύξουν μια ικανότητα στοχοποίησης και συντονισμού των επιθέσεων έναντι θαλάσσιων στόχων μέσω ελικοπτέρων, παράκτιου πυροβολικού και βαλλιστικών πυραύλων. Η εκδήλωση Project Convergence 2020 που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο, εστίασε στην εκμάθηση του τρόπου διοίκησης και ελέγχου σύσσωμου του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ κατά την διάρκεια διενέξεως σε άγνωστο θαλάσσιο περιβάλλον έναντι της Κίνας. «Νομίζω ότι έχουμε πολύ δρόμο να κάνουμε όσον αφορά τη συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό για ορισμένες αποστολές θαλάσσιας κρούσης», ανέφερε ο στρατηγός John Rafferty, επικεφαλής της ομάδας πολλαπλών λειτουργιών του Στρατού για το πρόγραμμα Long-Range Precision Fires.
Τον περασμένο μήνα, ο στρατός χρησιμοποίησε το πρώτο πρωτότυπο του σταθμού εδάφους Tactical Intelligence Targeting Access Node. Ο σταθμός αυτός χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης (AI) που ονομάζεται Prometheus και εφοδιάζεται με τεράστιες ποσότητες δεδομένων μάχης (από τα μέσα που συμμετέχουν στην πολεμική διαδικασία) με σκοπό να τις επεξεργαστεί και να τις ταξινομήσει. Ένας άλλος αλγόριθμος AI που ονομάζεται SHOT δίνει εντολές περί γεωγραφικής τοποθεσίας των εχθρικών στόχων σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα που διαθέτουν το κατάλληλο εύρος και την κατάλληλη καταστροφική ισχύ με σκοπό να βάλουν εναντίον τους. Ένα εν αναπτύξει δίκτυο ελέγχου πυρός, που ονομάζεται Advanced Field Artillery Data System, παρέχει στον SHOT την τοποθεσία και την τακτική κατάσταση κάθε φιλικού οπλικού συστήματος για αποφυγή ακούσιων φίλιων συγκρούσεων. Μια διαδικασία που διαφορετικά θα διαρκούσε λεπτά ή και ώρες μειώθηκε – σε πειραματικό περιβάλλον – μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.
Για να γίνει αντιληπτή η σημασία του προαναφερθέντος Κέντρου Διοίκησης και Ελέγχου που θα χρησιμοποιεί ο PrSM, αξίζει να σημειώσουμε πως το Αμερικανικό Στράτευμα στηριζόμενο στο προαναφερθέν Κέντρο, θα συντονίζει, θα επεξεργάζεται και θα διαμοιράζει στα οπλικά συστήματα τα κατάλληλα δεδομένα μάχης έτσι ώστε να οργανωθεί η αμυντική λειτουργία πέριξ των υδάτων της Νότιας Κίνας.
210 x Βλήματα LORA Συνολικής Άξίας 75 εκατομμύρια
Ο πύραυλος LORA πρωτοεμφανίσθηκε το 2003 σε έκθεση του Ισραηλινού Στρατού, κατασκευάστηκε από τις Israel Aerospace Industries, MLM Division και IMI, ενώ πέραν του Ισραηλινού, τον χρησιμοποιεί και ο Αζερικός Στρατός. Σύμφωνα με την Isra Aerospace Industries, ο LORA έχει διάμετρο 0,624 μέτρα, μήκος 5,2 μέτρα και βάρος εκτόξευσης περίπου 1.600 κιλά. Μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο έως 600 kg και να αναπτύξει μία μόνο κεφαλή (είτε συμβατική είτε πολλαπλών χρήσεων). Χρησιμοποιεί αδρανειακό σύστημα ναυσιπλοΐας INS, ενώ για τερματική καθοδήγηση πλοηγείται τηλεχειριζόμενα μέσω κάμερας. Ο πύραυλος έχει μέγιστη εμβέλεια 430 χιλιομέτρων, κινούμενος με υπερηχητικές ταχύτητες και ακρίβεια 10 m CEP με ικανότητα ελιγμών και αλλαγής δεδομένων πτήσης μέσω δορυφορικής υποβοήθησης GPS.
Το οπλικό σύστημα περιλαμβάνει κυρίως έναν βαλλιστικό πύραυλο και έναν εκτοξευτή μαζί με ένα σύστημα Διοίκησης-Ελέγχου, καθώς και ένα σύστημα επίγειας/θαλάσσιας υποστήριξης. Μπορεί να χτυπήσει με ακρίβεια μια σειρά στόχων, συμπεριλαμβανομένων τακτικών πυραύλων εδάφους-εδάφους (SSM), αεροπορικών βάσεων, πολλαπλών συστοιχιών πυροβολικού, μονάδων αεράμυνας και εχθρικών θέσεων Διοίκησης-Ελέγχου. Παρέχει βελτιωμένο χρόνο απόκρισης στην αλλαγή δεδομένων πτήσης αγνοώντας τους καιρικούς περιορισμούς. Το κόστος συντήρησης του πυραύλου είναι πολύ χαμηλό, καθώς στεγάζεται σε σφραγισμένο κάνιστρο. Μπορεί εύκολα να μεταφερθεί εύκολα καθώς απαιτεί πολύ μικρό χώρο καταστρώματος κατά τη διάρκεια των θαλάσσιων δραστηριοτήτων του.
Επιχειρησιακή Λειτουργία
Ο πύραυλος LORA μπορεί να εκτοξευθεί είτε από ναυτική εμπορική πλατφόρμα, είτε από χερσαίο εκτοξευτή, εφοδιαζόμενος με δεδομένα πτήσης τόσο από δορυφόρους όσο και από UAV τύπου Heron ΙΙ. Χρειάζεται προετοιμασία δέκα λεπτών για εκτόξευση και τριών λεπτών για μεταφορά από ένα σημείο σε άλλο, παρέχοντας έτσι στο σύστημα μεγάλη επιβιωσιμότητα σε κορεσμένο ηλεκτρομαγνητικά περιβάλλον. Σύμφωνα με την IAI, οι εκτοξευτές εντός δύο λεπτών είναι ικανοί να ρίξουν 48 πυραύλους ακριβείας έναντι στόχων επιφανείας και να ενταχθούν αρκετά γρήγορα στο φίλιο πληροφοριοκεντρικό περιβάλλον C4ISR που έχει δομηθεί είτε σε Αποκεντρωτικό Σύστημα Διοίκησης-Ελέγχου είτε σε Πυραμιδοειδές (Νατοϊκό). Η τακτική ευελιξία και η προσαρμοστικότητά του σε διαφορετικά μοντέλα διοίκησης (ανάλογα το στράτευμα) είναι κύριο χαρακτηριστικό οπλικού συστήματος Ισραηλινής Κατασκευής και αντισυμβατικής σκέψης με σκοπό να λειτουργήσει σε πληθώρα οπλοστασίων (Ινδικό, Αμερικανικό).
Διεθνείς Διαστάσεις και Γεωστρατηγική Αξία του LORA
Από τον Οκτώβριο του 2020 και ύστερα, το Ισραήλ υπέγραψε δύο Διεθνείς Συμφωνίες με τεράστιες γεωστρατηγικές διαστάσεις για το πολιτικοοικονομικό μέλλον της Ευρασίας. Η αρχή έγινε με την »Συμφωνία του Αιώνα» μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ, της οποίας η εμπορική διάσταση (πέραν του Παλαιστινιακού) έχει να κάνει με τον χρηματοοικονομικό και επιχειρησιακό έλεγχο των εμπορικών ροών της Νότιοσινικής θάλασσας μέχρι το Σουέζ. Η δεύτερη σειρά Συμφωνιών, αποτελείται από τις Συμφωνίες Ειρήνης του Αβραάμ, μεταξύ Ισραήλ και Αραβικών Κρατών, όπου ως σκοπό έχουν την διασύνδεση των ενεργειακών ροών από το Κατάρ, μέχρι το Σουέζ, θέτοντας το Ισραήλ ως κομβικό ελεγκτή τόσο των ενεργειακών ροών όσο και της ανακατανομής ισχύος μεταξύ των συμμαχιών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Απώτερος σκοπός της Δύσης ως πολιτική οντότητα, είναι η δημιουργία ενός άτυπου Αραβικού ΝΑΤΟ με το Ισραήλ ως κεντρικό πυλώνα ενεργειακής-οικονομικής-πολιτικής σύνθεσης μεταξύ Δύσης και Αράβων, έτσι ώστε η αναδυόμενη Κίνα, (μέσω του σχεδίου BRI και των συμμαχιών της) να μην καταφέρει να ελέγξει το φυσικό αέριο-πετρέλαιο του Κατάρ και της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής.
Για να επιτευχθεί η προαναφερθείσα »Αρχιτεκτονική Ασφαλείας» που θα ξεκινάει από το Σουέζ και θα τελειώνει στα Στενά του Μάλακα (όπου περνάει το 80% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου), η Δύση έχει ανάγκη από οπλικά συστήματα αντίστοιχης επιχειρησιακής ευελιξίας και φιλοσοφίας με του πυραύλου LORA που μπορούν να ενταχθούν σε πληθώρα οπλοστασίων. Πρωτίστως, μέσω ανάπτυξης χερσαίων-θαλάσσιων συστοιχιών μάχης, είναι ικανός να ελέγξει πλήρως τόσο τα Στενά του Σουέζ όσο και την είσοδο εμπορικών πλοίων προς τον Κόλπο του Άντεν και την Ερυθρά Θάλασσα, »κλειδώνοντας» το εμπόριο μεταξύ του γεωγραφικού συμπλόκου Κέρας Αφρικής-Νοτιοανατολική Μεσόγειος.
Δευτερευόντος, μέσω της χρήσης πυραύλων LORA από εμπορικά πλοία, το Ισραήλ είναι ικανό (δεδομένου ενός ευρύτερου δικτυοκεντρικού πλέγματος προβολής ναυτικής ισχύος) να ελέγξει το εμπόριο στο γεωγραφικό σύμπλοκο Ινδικός Ωκεανός-Κόλπος Μαννάρ της Σρι Λάνκας (γεωοικονομικός σύμμαχος Κίνας όπου διέρχεται το 57% του παγκόσμιου θαλάσσιου εμπορίου προς την Ευρώπη). Τέλος, τρίτο γεωγραφικό σύμπλοκο στο οποίο το Ισραήλ μέσω των LORA μπορεί να προβάλει σκληρή ισχύ είναι τα ίδια τα Στενά του Μάλακα και η Νοτιοσινική Θάλασσα, όπου σε συνεργασία με την συμμαχία κρατών »Five Eyes» (Kαναδάς, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, Αυστραλία, Nέα Ζηλανδία) οι γεωοικονομική διάδρομοι της Νότιας Ευρασίας περνάνε υπό σχεδόν αποκλειστικό δυτικό έλεγχο.
400 x Bλήματα RBS-15 Συνολικής Αξίας 380 εκατομμύρια
Το βλήμα RBS-15 κινείται με υποηχητική ταχύτητα των 0.9 Mach, διαθέτει τέσσερις εκδόσεις, όπου η πρώτη έκδοση Mk.I έχει ως μέγιστο βεληνεκές τα 70 χιλιόμετρα, η έκδοση Mk.II τα 250 χιλιόμετρα, ενώ οι εκδόσεις Mk.III και Mk.IV αγγίζουν εμβέλειες μεγαλύτερες των 300 χιλιομέτρων. Ορισμένες εκ των εκδόσεων μπορούν να λειτουργήσουν και με δορυφορική υποβοήθηση GPS αναβαθμίζοντας συνεχώς τα δεδομένα πτήσης.
Σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία Saab, οι εκδόσεις RBS-15 Mk.III και RBS-15 Mk.IV (Gungnir) είναι ιδανικές για κρούση έναντι ναυτικών στόχων υψηλής αξίας καθώς εντάσσονται στις κατηγορίες βλημάτων »fire-and-forget». Οι RBS-15 Mk.IV (Gungnir) και RBS-15 Mk.ΙΙ πλοηγούνται μέσω αδρανειακού συστήματος καθοδήγησης, δεχόμενοι υποβοήθηση από σύστημα παγκόσμιου προσδιορισμού θέσης GPS, αλτίμετρο λέιζερ και ερευνητή ραντάρ (συχνοτήτων Ku). Λειτουργούν ακόμα και σε ακραίες καιρικές συνθήκες μέσω του ισχυρού ραντάρ και του Συστήματος Σχεδιασμού Αποστολής ΜΕΡS (Missile Engagement Planning System). Το MEPS δίνει στον χειριστή την ικανότητα διαχείρισης μαζικών πληγμάτων με πολλαπλούς πυραύλους RBS-15 έναντι στόχων επιφανείας, καθώς και την δυνατότητα επαναπροσδιορισμού στόχου προτεραιότητας κατά την διάρκεια της πτήσης.
Συμπέρασμα
Όπως γνωρίζουμε από τη θεωρία του Eπιθετικού Ρεαλισμού, τα πολυπολικά και χαοτικά μεταβαλλόμενα συστήματα είναι περισσότερο επιρρεπή σε πόλεμο από ότι τα διπολικά και τα πολυπολικά συστήματα που περιέχουνε δυνητικούς ηγεμόνες. Στο πλαίσιο του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού ισχύος έχουν επέλθει και τρίτες χώρες όπως η Αλβανία και η διαιρεμένη Λιβύη oι οποίες δύναται δια της Σκληρής Ισχύος να διαδραματίσουν μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό ισχύος σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Οι βληματοκεντρικές επιχειρήσεις και τα δίκτυα επιτήρησης/στοχοποίησης συνόρων μέσω ενισχυμένης χρήσης μη επανδρωμένων μέσων και τεχνητής νοηοσύνης δύναται να λειτουργήσουν καθοριστικά για την εξασφάλιση των εθνικών μας δικαιωμάτων.
