Η ανθρωπότητα βαδίζει προς ένα «φρικτό μέλλον» μαζικών εξαφανίσεων, κρίσεων υγείας και συνεχών διαταραχών που προκαλούνται από το κλίμα στην κοινωνία, κάτι που μπορεί να αποφευχθεί μόνο εάν οι παγκόσμιοι ηγέτες αρχίσουν να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις περιβαλλοντικές απειλές, προειδοποιούν οι επιστήμονες σε ένα νέο έγγραφο που δημοσιεύθηκε στις 13 Ιανουαρίου. στο περιοδικό Frontiers in Conservation Science.
Στην εφημερίδα, μια ομάδα 17 ερευνητών με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό και την Αυστραλία περιγράφει τρεις μεγάλες κρίσεις που αντιμετωπίζει η ζωή στη Γη: διαταραχές του κλίματος, μείωση της βιοποικιλότητας και ανθρώπινη υπερκατανάλωση και υπερπληθυσμός. Αναφερόμενος σε περισσότερες από 150 μελέτες, η ομάδα υποστηρίζει ότι αυτές οι τρεις κρίσεις, οι οποίες είναι έτοιμες να κλιμακωθούν τις επόμενες δεκαετίες, έθεσαν τη Γη σε πιο επισφαλή θέση από ό, τι συνειδητοποιούν οι περισσότεροι άνθρωποι, και θα μπορούσαν ακόμη και να θέσουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη φυλή.
Το σημείο της νέας εφημερίδας δεν είναι να επιπλήξει τους μέσους πολίτες ή να προειδοποιήσει ότι όλα έχουν χαθεί, αλλά μάλλον, να περιγράψουν ξεκάθαρα τις απειλές που αντιμετωπίζει ο πλανήτης μας, ώστε οι άνθρωποι (και ελπίζουμε ότι οι πολιτικοί ηγέτες) να αρχίσουν να τους παίρνουν στα σοβαρά και να σχεδιάζουν ελαφρυντικές ενέργειες, πριν είναι πολύ αργά.
“Το δικό μας δεν είναι έκκληση για παράδοση”, έγραψαν οι συγγραφείς στην εφημερίδα τους. «Στόχος μας είναι να παρέχουμε στους ηγέτες ένα ρεαλιστικό« κρύο ντους »της κατάστασης του πλανήτη που είναι απαραίτητο για τον προγραμματισμό να αποφευχθεί ένα άθλιο μέλλον.
Πώς θα μοιάζει αυτό το μέλλον; Για αρχάριους, γράφει η ομάδα, η φύση θα είναι πολύ πιο μοναχική. Από την αρχή της γεωργίας πριν από 11.000 χρόνια, η Γη έχει χάσει περίπου το 50% των χερσαίων φυτών της και περίπου το 20% της ζωικής της βιοποικιλότητας, ανέφεραν οι συγγραφείς, επικαλούμενοι δύο μελέτες, μία από το 2018 και η άλλη από το 2019. Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, 1 εκατομμύριο από τα 7 εκατομμύρια έως 10 εκατομμύρια είδη της Γης θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν εξαφάνιση στο εγγύς μέλλον.
Μια τέτοια τεράστια απώλεια βιοποικιλότητας θα διαταράξει επίσης κάθε σημαντικό οικοσύστημα στον πλανήτη, έγραψε η ομάδα, με λιγότερα έντομα για επικονίαση φυτών, λιγότερα φυτά για φιλτράρισμα του αέρα, του νερού και του εδάφους και λιγότερα δάση για την προστασία των ανθρώπινων οικισμών από πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές.
Εν τω μεταξύ, όλα τα ίδια φαινόμενα που προκαλούν φυσικές καταστροφές προβλέπεται ότι θα γίνουν ισχυρότερα και πιο συχνά λόγω της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής. Αυτές οι καταστροφές, σε συνδυασμό με την ξηρασία που προκαλείται από το κλίμα και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι θα γίνουν πρόσφυγες για το κλίμα μέχρι το 2050, αναγκάζοντας μαζικές μεταναστεύσεις που θέτουν σε κίνδυνο περαιτέρω ανθρώπινες ζωές και διαταράσσουν την κοινωνία.
Ο υπερπληθυσμός δεν θα κάνει τίποτα πιο εύκολο.
“Μέχρι το 2050, ο παγκόσμιος πληθυσμός πιθανότατα θα αυξηθεί στα ~ 9,9 δισεκατομμύρια, με την αύξηση που προβλέπεται από πολλούς να συνεχιστεί μέχρι τον επόμενο αιώνα”.
Αυτή η ακμάζουσα ανάπτυξη θα επιδεινώσει κοινωνικά προβλήματα όπως η επισιτιστική ανασφάλεια, η στέγαση, η ανεργία, ο υπερπληθυσμός και η ανισότητα. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί αυξάνουν επίσης τις πιθανότητες πανδημιών. Καθώς οι άνθρωποι καταπατούν όλο και πιο μακριά σε άγριους χώρους, ο κίνδυνος να αποκαλυφθούν θανατηφόρες νέες ζωονοσογόνες ασθένειες όπως το SARS-CoV-2, ο ιός που προκαλεί το COVID-19 γίνεται όλο και μεγαλύτερος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο του 2020 στο περιοδικό World Development.
Ενώ μπορούμε να δούμε και να αισθανθούμε τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε καθημερινή βάση, όπως η καταγραφή θερμότητας σε όλο τον κόσμο και η ολοένα και πιο ενεργές εποχές τυφώνων, για παράδειγμα, οι χειρότερες επιπτώσεις αυτών των άλλων κρίσεων θα μπορούσαν να χρειαστούν δεκαετίες για να γίνουν εμφανείς. Αυτή η καθυστέρηση μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος μπορεί να είναι υπεύθυνη για αυτό που οι συγγραφείς αποκαλούν «εντελώς ανεπαρκή» προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτών των καταπατημένων περιβαλλοντικών απειλών.
“Εάν το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού κατανοούσε πραγματικά και εκτιμούσε το μέγεθος των κρίσεων που συνοψίζουμε εδώ και το αναπόφευκτο των επιδεινωμένων συνθηκών, λογικά θα περίμενε κανείς θετικές αλλαγές στην πολιτική και τις πολιτικές να ταιριάζουν με τη σοβαρότητα των υπαρξιακών απειλών”. “Αλλά το αντίθετο ξεδιπλώνεται.”
Πράγματι, μόλις την περασμένη εβδομάδα μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Climate Change αποκάλυψε ότι οι άνθρωποι έχουν ήδη ξεπεράσει τους στόχους της υπερθέρμανσης του πλανήτη που τέθηκαν από τη Συμφωνία του Παρισιού του 2015, και επί του παρόντος είμαστε σε καλό δρόμο για να κατοικήσουμε σε έναν κόσμο που είναι 2,3 βαθμοί Κελσίου πιο ζεστές από τις μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες στην προ-βιομηχανική εποχή, λίγο περισσότερο από τη μέση του «χειρότερου σεναρίου» του Ηνωμένου Έθνους. Τα έθνη δεν κατάφεραν επίσης να επιτύχουν τους βασικούς στόχους της βιοποικιλότητας που έθεσαν τα Ηνωμένα Έθνη το 2010, σημειώνουν οι συγγραφείς.
Το σκοτεινό μέλλον που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο δεν είναι εγγυημένο, έγραψαν οι επιστήμονες, αρκεί οι παγκόσμιοι ηγέτες και η υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής να αρχίσουν αμέσως να αντιμετωπίζουν σοβαρά τα προβλήματα. Μόλις οι ηγέτες αποδεχθούν τη «σοβαρότητα της κατάστασης», τότε μπορούν να ξεκινήσουν οι μεγάλης κλίμακας αλλαγές που απαιτούνται για τη διατήρηση του πλανήτη μας. Αυτές οι αλλαγές πρέπει να είναι σαρωτικές, συμπεριλαμβανομένης της «κατάργησης της διαρκούς οικονομικής ανάπτυξης… [και] μια γρήγορη έξοδος από τη χρήση ορυκτών καυσίμων», έγραψαν οι επιστήμονες.
Αλλά το πρώτο βήμα είναι η εκπαίδευση.
“Επομένως, εναπόκειται στους εμπειρογνώμονες οποιουδήποτε κλάδου που ασχολείται με το μέλλον της βιόσφαιρας και της ανθρώπινης ευημερίας να… αποφύγει τη “γλύκα” να επικαλύψει τις συντριπτικές προκλήσεις μπροστά και« να το πει όπως είναι », κατέληξε η ομάδα. “Οτιδήποτε άλλο είναι παραπλανητικό στην καλύτερη περίπτωση … δυνητικά θανατηφόρο για την ανθρώπινη επιχείρηση στη χειρότερη περίπτωση.”