Βυζαντινά σκουλαρίκια και ένα νόμισμα ισλαμικού ρυθμού βρέθηκαν από ένα κλειδί της πόλης για το εμπόριο των Βίκινγκς στη Γερμανία.
Ένας εκπαιδευόμενος ανιχνευτής μετάλλων στη βόρεια Γερμανία χτύπησε πρόσφατα κάτι που ο μέντοράς του δεν περίμενε ποτέ: έναν θησαυρό 800 ετών από χρυσά κοσμήματα και ασημένια νομίσματα που εμπορεύονταν στις εμπορικές συνδέσεις της περιοχής.
Ο μεγάλος θησαυρός περιείχε μια εκθαμβωτική συλλογή αντικειμένων. «Ο θησαυρός αποτελούνταν από δύο πολύ υψηλής ποιότητας χρυσά σκουλαρίκια με ημιπολύτιμους λίθους, μια επιχρυσωμένη καρφίτσα ψευδο-νομίσματος, δύο επιχρυσωμένα δαχτυλίδια με πέτρινα καρφιά, ένα θραύσμα δαχτυλιδιού, έναν μικρό πρώην επιχρυσωμένο διάτρητο δίσκο, μια καρφίτσα δαχτυλιδιού και περίπου 30 ασημένια νομίσματα, μερικά από τα οποία ήταν βαριά κατακερματισμένα», ο Ulf Ickerodt(ανοίγει σε νέα καρτέλα), διευθυντής του Κρατικού Αρχαιολογικού Τμήματος του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν(ανοίγει σε νέα καρτέλα) .
Εδώ και δεκαετίες, ερασιτέχνες και επαγγελματίες αρχαιολόγοι συνεργάζονται για να ερευνήσουν την περιοχή του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, και ειδικότερα το μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO στο Χαϊθάμπου(ανοίγει σε νέα καρτέλα). Γνωστή ως Hedeby στα δανικά, η τοποθεσία ήταν η δεύτερη μεγαλύτερη σκανδιναβική πόλη και ήταν σημαντική για τους Βίκινγκς μεταξύ του όγδοου και του 11ου αιώνα. Το Haithabu καταστράφηκε και εγκαταλείφθηκε γύρω στο 1066, τερματίζοντας την εποχή των Βίκινγκς στην περιοχή, αλλά έναν ή δύο αιώνες αργότερα κάποιος έθαψε σκόπιμα την τσάντα γεμάτη τιμαλφή.
Οι ανιχνευτές συνάντησαν τον θησαυρό ενώ περπατούσαν σε ένα καλά μελετημένο κομμάτι γης. Ανέφεραν το εύρημα στο ALSH και μια ομάδα αρχαιολόγων στη συνέχεια ανέσκαψε τον χώρο για να αποκαλύψει αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων ασημένιων και χρυσών αντικειμένων με διατηρημένα κομμάτια υφασμάτων.
Ίσως τα πιο αξιοσημείωτα αντικείμενα στο θησαυρό είναι τα δύο σκουλαρίκια. «Πιθανότατα χρονολογούνται στην εποχή γύρω και μετά το 1100 και είναι στην παράδοση της βυζαντινής χρυσοχοΐας». Ο θησαυρός περιείχε επίσης μια απομίμηση ενός ισλαμικού νομίσματος – ενός χρυσού δηναρίου Almohad – που είχε γίνει καρφίτσα. Το χαλιφάτο του Αλμοχάντ ήταν μια μουσουλμανική δυναστεία που κυβέρνησε τη νότια Ισπανία και τη βόρεια Αφρική μεταξύ του 12ου και του 13ου αιώνα. Τα 30 ασημένια νομίσματα, που κόπηκαν την εποχή του Δανού βασιλιά Βάλντεμαρ Β ́, υποδηλώνουν ότι ο θησαυρός θάφτηκε λίγο μετά το 1234.
Ο συνδυασμός δανέζικων νομισμάτων και κοσμημάτων της Δυτικής Μεσογείου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρων και υποδηλώνει τον κοσμοπολίτικο χαρακτήρα της περιοχής.
“Τα ισλαμικά νομίσματα ήταν γνωστά στη νότια Σκανδιναβία μεταξύ του 9ου και του 11ου αιώνα”, δήλωσε ο Marjanko Pilekić(ανοίγει σε νέα καρτέλα), ένας νομισματολόγος στη Γερμανία που δεν συμμετείχε σε αυτή την έρευνα. Τα χρήματα μπορεί να «έφτασαν μαζικά σε αυτήν την περιοχή μέσω εμπορικών επαφών μεγάλων αποστάσεων, ληστειών, αφιερώματος, μεταξύ άλλων», είπε. «Ήταν μια δημοφιλής πρακτική να τρυπάς ή να βυθίζεις τα νομίσματα και να τα φοράς».
Η ανακάλυψη θησαυρών είναι σπάνια στο Σλέσβιχ-Χόλσταϊν και δεν είναι σαφές εάν αυτά τα αντικείμενα ήταν προσωπική ιδιοκτησία ή κλάπηκαν, εάν προορίζονταν να παραδοθούν σε κάποιον άλλο ή εάν θάφτηκαν για τελετουργικούς λόγους. «Ειδικά σε περιόδους κρίσης», είπε ο Ickerodt, «ο κίνδυνος που προκύπτει οδηγεί στην απόκρυψη των περιουσιών». Η περιοχή Haithabu δεν εγκαταλείφθηκε για πολύ μετά την καταστροφή της στα μέσα του 11ου αιώνα. Απέναντι από την είσοδο του Schlei, το Σλέσβιχ είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ως οικιστικό και εμπορικό κέντρο. “Ένα εκτεταμένο εμπορικό δίκτυο βορρά-νότου και ανατολής-δύσης έχει αναπτυχθεί εδώ από τον πρώιμο Μεσαίωνα, στο οποίο ενσωματώθηκε η περιοχή της Μεσογείου, η Βόρεια Θάλασσα και η Βαλτική Θάλασσα”, δήλωσε ο Ickerodt. «Ο θησαυρός σίγουρα δεν καταστράφηκε τυχαία».
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.