Ξένος εργολάβος, ανενόχλητος έκτισε χιλιάδες επαύλεις σε Τρίκωμο, Μπογάζι, Καρπασία και Ακανθού – Πώς ο σφετερισμός στραγγαλίζει το εδαφικό στη λύση του Κυπριακού
Οσφετερισμός περιουσιών Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα φαίνεται να εντείνεται την τελευταία δεκαετία, με πρωταγωνιστές Ισραηλινούς επενδυτές. Σύμφωνα μάλιστα με τον τουρκοκυπριακό Τύπο, Ισραηλινοί έχουν αποκτήσει συνολικά 25 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης στα κατεχόμενα. Τρανό παράδειγμα του παράνομου εποικισμού και του σφετερισμού περιουσιών στα κατεχόμενα αποτελεί η περίπτωση ομίλου εταιρειών με ιδιοκτήτες Τούρκο και Ισραηλινό, ο οποίος φέρεται να αλωνίζει τις περιοχές της Ακανθού, Κερύνειας, Καρπασίας και το Μπογάζι, χτίζοντας συμπλέγματα χιλιάδων πολυτελών κατοικιών.
Πρόσωπα και ονόματα αποκτά ο σφετερισμός
Πρόκειται για τον όμιλο Αφίκ, ιδρυτής του οποίου είναι ο Τούρκος Σιμόν Μιστριέλ Αϊκούτ, που γεννήθηκε στο Μπέργκαμα της Τουρκίας το 1950 και απέκτησε την παράνομη υπηκοότητα της λεγόμενης «τβδκ», αφού, σύμφωνα με δημοσίευμα στον τουρκοκυπριακό Τύπο, του αφαιρέθηκε η ιθαγένεια της Δημοκρατίας της Τουρκίας. Διευθύνων Σύμβουλος της Αφίκ Γκρούπ είναι ο Γιακόβ Αφίκ, γεννημένος στο Ισραήλ με διαβατήριο της Πορτογαλίας, ο οποίος απέκτησε επίσης παράνομη υπηκοότητα.
Η Milligazete αναφέρει:
- Το υπουργικό συμβούλιο της (λεγόμενης) «τβδκ» αποφάσισε όπως στον Γιακόβ Αφίκ, ο οποίος γεννήθηκε στο Ισραήλ στις 6.3.1973, χορηγηθεί η υπηκοότητα της (λεγόμενης) «τβδκ» σύμφωνα με το εδάφιο (Γ) της παραγράφου (1) του άρθρου 9 του «νόμου περί ιθαγένειας» αριθ. 25/1993.
- Το υπουργικό συμβούλιο της (λεγόμενης) «τβδκ», υπό την προϋπόθεση ότι ο Σιμόν Μιστριέλ Αϊκούτ, γεννημένος στο Μπέργκαμα, έχει καθαρό ποινικό μητρώο, σύμφωνα με το εδάφιο (Β) της παραγράφου (1) του άρθρου 9 του “νόμου περί ιθαγένειας” αριθ.25/1993, αποφάσισε να γίνει πολίτης της «λεγόμενης) «τβδκ».
Σύμφωνα με την παράνομη νομοθεσία του ψευδοκράτους, όποιος διατηρεί την υπηκοότητά του μπορεί με ευκολία να αποκτά περιουσία στα κατεχόμενα, καθώς δεν υπάρχει περιορισμός στην απόκτηση. Με αυτόν τον τρόπο o όμιλος Αφίκ κατάφερε να περάσει στα χέρια του τεράστιες εκτάσεις.
Στην ιστοσελίδα του ομίλου διαφημίζονται έργα μόνο στα κατεχόμενα, ενώ η Κύπρος παρουσιάζεται με τη σημαία που προέβλεπε το Σχέδιο Ανάν.
Το μεγαλύτερο έργο του ομίλου είναι το CAESAR RESORT & SPA, στο κατεχόμενο Τρίκωμο, το οποίο αποτελείται από 5.000 διαμερίσματα, από τα οποία έχουν ήδη πωληθεί τα 4.000. Ένα άλλο έργο στην Καρπασία εμφανίζεται στην ιστοσελίδα τους και αποτελείται από 720 διαμερίσματα και 106 βίλες. Στο κατεχόμενο Μπογάζι υπάρχει ακόμα ένα έργο 200 παραθαλάσσιων μονάδων.
Συνολικά ο όμιλος εταιρειών Αφίκ, με διευθύνoντα σύμβουλο τον Αφίκ Γιακούβ, ανήγειρε ήδη σχεδόν 9.000 οικιστικές μονάδες σε ελληνοκυπριακή γη στα κατεχόμενα. Συγκεκριμένα: 8.086 διαμερίσματα, 164 βίλες, 480 διαμερίσματα (υπό κατασκευή). Όσα σπίτια ή διαμερίσματα δεν έχουν πουληθεί, στην πλειοψηφία τους ενοικιάζονται με την ημέρα, με κόστος περίπου 100 ευρώ. Τέλος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του, ο Αφίκ φέρνει τους υποψήφιους αγοραστές είτε στο παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου, είτε μέσω του αεροδρομίου Λάρνακας, τους μεταφέρει στις κατεχόμενες περιοχές και τους περιοδεύει στις διάφορες παράνομες αναπτύξεις, με κεντρικό σημείο δωρεάν διαμονής το CEASAR BLUE.
Η τουρκική Milligazet, σε δημοσίευμά της πέρσι τον Οκτώβρη, επιχειρεί εμμέσως πλην σαφώς να διασυνδέσει και την εταιρεία Evergreen με τις ισραηλινές επενδύσεις στα κατεχόμενα. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι «η εταιρεία Evergreen Cyprus έπαιξε κρίσιμο ρόλο στη διαδικασία της απόκτησης εδαφών της (λεγόμενης) «τδβκ» από Ισραηλίτες. Στο πλαίσιο αυτό, ο όμιλος Αφίκ, που ασχολείται με οικοδομικές εργασίες στο νησί, παίζει σημαντικό ρόλο στην απόκτηση εδαφών από τους Εβραίους».
Σκοτεινά πολυδαίδαλα σχήματα εταιρειών.
Δύο χρόνια πριν από την πολιτογράφηση για απόκτηση υπηκοότητας του ψευδοκράτους, ο Γιακόβ Αφίκ φέρεται, σύμφωνα με έγγραφα, να ενέγραψε στις ελεύθερες περιοχές και την εταιρεία Danilen ltd.
Σημειώνεται ότι, βάσει του καταστατικού της κυπριακής εταιρείας DANILEN LTD, που αποκάλυψε η εφημερίδα «Πολίτης», η εταιρεία παρέχει με τη μορφή καταπιστευματοδόχου υπηρεσίες πάσης φύσεως ακίνητης περιουσίας και ανάπτυξής της.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Σίγμα», η εταιρεία του Αφίκ που είναι εγγεγραμμένη στην Κύπρο, DANILEN, δεν φέρεται να έχει υποβάλει στον Έφορο Εταιρειών οικονομικές καταστάσεις, όπως προνοεί η νομοθεσία, ενώ οι βαθιές ρίζες της δείχνουν να φθάνουν μέχρι το Άμστερνταμ.
Μοναδικός μέτοχος της DANILEN εμφανίζεται η εταιρεία Blue Zone, η οποία δεν δηλώνει υπαλλήλους, ασχολείται με συμμετοχές σε εταιρείες, παρέχει συμβουλευτικές, ερευνητικές και άλλες εξειδικευμένες υπηρεσίες σε επιχειρήσεις, και φαίνεται οικονομικά ανενεργή.
Ο μεγαλύτερος ίσως σφετεριστής ελληνοκυπριακών περιουσιών, Γιακόβ Αφίκ, φέρεται, από πληροφορίες που αποκάλυψε το «Σίγμα», να διατηρεί άλλες τρεις εγγεγραμμένες εταιρείες στις ελεύθερες περιοχές, πέραν της μίας που έχει ήδη δει το φως της δημοσιότητας, δηλαδή της DANILEN LTD. Συνολικά, λοιπόν, ο κύριος Γιακόβ Αφίκ έχει συμμετοχή αυτήν τη στιγμή σε τέσσερεις εταιρείες.
Για την ώρα δεν διαφαίνεται πάντως οποιαδήποτε διασύνδεση των δραστηριοτήτων στις ελεύθερες περιοχές με τα κατεχόμενα, πλην ενός προσώπου.
Ωστόσο, σύμφωνα με στοιχεία που αποκάλυψε το «Σίγμα», τρανταχτά ονόματα της κυπριακής κοινωνίας φαίνεται ότι διασυνδέονται και συνεργάζονται στις ελεύθερες περιοχές, με τους μεγαλύτερους σφετεριστές ελληνοκυπριακών περιουσιών στα κατεχόμενα, Γιακόβ Αφίκ και Σιμόν Μιστριέλ Αϊκούτ.
Πάντως, ο σφετεριστής Γιακόβ Αφίκ έχει και μόνιμη άδεια παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η πρώτη άδεια παραμονής εκδόθηκε το 2017 και είχε ισχύ για 6 μήνες. Δήλωνε Ισραηλινός, ενώ ήδη είχε και την υπηκοότητα του ψευδοκράτους. Στις 20 Ιουλίου του 2020 τού ανανεώθηκε επ’ αόριστον. Την εξασφάλισε δείχνοντας πορτογαλικό διαβατήριο ως Ευρωπαίος πολίτης, την ώρα που στα κατεχόμενα σφετεριζόταν συστηματικά τις περιουσίες προσφύγων.
Σημειώνεται ότι η Κυβέρνηση είναι πάρα πολύ θορυβημένη, και κάνει φύλλο και φτερό τις δραστηριότητες του Γιακόβ Αφίκ.
Νομικές επιλογές, απραξία, ευθύνες και τετελεσμένα.
Με αφορμή την εν λόγω υπόθεση, εγείρονται ζητήματα που αφορούν το Διεθνές Δίκαιο, το Εθνικό Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, αλλά και τη λήψη πολιτικών αποφάσεων:
Πρώτον, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρόκειται περί σφετερισμού. Κι αυτό διότι αυτοί οι οποίοι εμπλέκονται, εν γνώσει τους πωλούν περιουσίες οι οποίες δεν τους ανήκουν, γιατί είτε ανήκουν σε Ελληνοκύπριους πρόσφυγες είτε σε μη πρόσφυγες στα κατεχόμενα. Άρα, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις αρχές Πινέιρο, αυτή η ενέργεια είναι παράνομη.
Δεύτερον, είναι παράνομη επί τη βάσει του Ποινικού Κώδικα, δηλαδή της δικής μας νομοθεσίας. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα Κεφάλαιο 154 στο άρθρο 255, ποινικό αδίκημα εναντίον περιουσίας διαπράττει «όποιος κλέβει, χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη, που γίνεται με δόλιο τρόπο και χωρίς αξίωση δικαιώματος με καλή πίστη, αποκτά κατοχή και αποκομίζει οτιδήποτε που μπορεί να καταστεί αντικείμενο κλοπής με σκοπό, κατά τον χρόνο της απόκτησης, να αποστερήσει τον ιδιοκτήτη μόνιμα από αυτό. Νοείται ότι πρόσωπο δύναται να είναι ένοχο κλοπής οποιουδήποτε τέτοιου πράγματος, ανεξαρτήτως του ότι κατέχει αυτό νόμιμα, αν είναι θεματοφύλακας ή συνιδιοκτήτης του, με δόλιο τρόπο σφετερίζεται αυτό για χρήση από τον ίδιο ή από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο παρά του ιδιοκτήτη». Την ίδια ώρα, το άρθρο 260 αναφέρει πως «κλοπή από πρόσωπα που έχουν συμφέρον στο κλοπιμαίο» διαπράττεται «όταν κάποιο πρόσωπο αποκτά κατοχή πράγματος ή σφετερίζεται πράγμα που μπορεί να κλαπεί, κάτω από περιστάσεις οι οποίες διαφορετικά θα υπαγόταν η πράξη σε κλοπή, είναι αδιάφορο ότι αυτός αποκτά ειδική ιδιοκτησία ή συμφέρον στο πράγμα ή είναι ο ιδιοκτήτης του πράγματος που έχει αποκτηθεί ή σφετεριστεί εφόσον σε αυτό αποκτά ειδική ιδιοκτησία ή έχει συμφέρον κάποιο τρίτο πρόσωπο ή είναι μισθωτής του πράγματος ή είναι ένας από τους συνιδιοκτήτες του ή είναι διευθυντής ή είναι αξιωματούχος οργανισμού ή εταιρείας ή οργάνωσης που έχουν την κυριότητα του πράγματος που έχει αποκτηθεί ή που έχει σφετεριστεί». Η γενική ποινή της κλοπής καθορίζεται ως εξής στο άρθρο 262: «Αυτός που κλέβει οτιδήποτε το οποίο δύναται να κλαπεί, είναι ένοχος του κακουργήματος της κλοπής και υπόκειται σε φυλάκιση τριών χρόνων, εκτός αν λόγω των περιστάσεων της κλοπής ή της φύσης του πράγματος που κλάπηκε, προβλέπεται κάποια άλλη ποινή».
Τρίτον, υπάρχει ήδη η απόφαση στην υπόθεση Αποστολίδη εναντίον Orams, με βάση την οποία μπορεί ο οποιοσδήποτε πολίτης να ενάγει οποιονδήποτε σφετεριστή και η απόφαση να εκτελεστεί σε όλη την ΕΕ. Για την ιστορία, υπενθυμίζουμε πως το Βρετανικό Εφετείο εξέδωσε στις 19 Ιανουαρίου 2010 την τελική απόφασή του για την υπόθεση Αποστολίδη κατά του ζεύγους Orams, επιτρέποντας την προσφυγή του κ. Αποστολίδη και διατάσσοντας την εγγραφή και εκτέλεση στη Βρετανία της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου του 2004. Ο κ. Αποστολίδης είχε φέρει μιαν αστική υπόθεση κατά ενός ζεύγους Βρετανών που είχαν κατασκευάσει ένα εξοχικό σπίτι στο ακίνητό τους στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου και συγκεκριμένα στη Λάπηθο. Το κυπριακό δικαστήριο απεφάνθη ότι το ζεύγος Orams είχε καταπατήσει τη γη του κ. Αποστολίδη και τους διέταξε να κατεδαφίσουν τα κτήρια που είχαν ανεγερθεί επί του ακινήτου, να παραδώσουν την κενή ιδιοκτησία στον κ. Αποστολίδη και να καταβάλουν αποζημίωση. Το Βρετανικό Εφετείο ομόφωνα αποδέχθηκε την έκδοση προδικαστικής απόφασης του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, κρίνοντας ότι σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) 44/2001, η απόφαση του Κυπριακού Δικαστηρίου όσον αφορά σε αστική υπόθεση έπρεπε να εφαρμοστεί στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι απόφαση ενός Δικαστηρίου της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να αναγνωρίζεται και να εκτελείται από τα άλλα κράτη μέλη, ακόμη και αν αφορά γη που βρίσκεται στο κατεχόμενο τμήμα του νησιού, στο οποίο η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο επί του παρόντος. Η εν λόγω απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι δεσμευτική για τα δικαστήρια όλων των κρατών-μελών. Η υπόθεση επιβεβαιώνει την αρμοδιότητα των Κυπριακών Δικαστηρίων σε ολόκληρη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και ενισχύει τα περιουσιακά δικαιώματα των εκτοπισμένων ιδιοκτητών. Αυτό σημαίνει ότι ένας εκτοπισμένος ιδιοκτήτης μπορεί να αναζητήσει αποτελεσματικά ένδικα μέσα εναντίον οποιουδήποτε χρησιμοποιεί την περιουσία του χωρίς τη συγκατάθεσή του, κατάσχοντας περιουσιακά του στοιχεία σε οποιαδήποτε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέταρτον, υπάρχει και άλλη επιλογή: αυτή του κράτους. Το ερώτημα που τίθεται εδώ είναι το πώς μπορεί να ενεργήσει η ΚΔ είτε ο σφετεριστής είναι πολίτης της ΕΕ είτε όχι. Ο Γενικός Εισαγγελέας αυτεπάγγελτα μπορεί να εκδώσει ένταλμα σύλληψης σε βάρος οποιουδήποτε ενέχεται σε τέτοιου είδους ποινικό αδίκημα και να ζητήσει από την Interpol ή την Europol την έκδοσή του.
Πέμπτον, εγείρεται το ερώτημα γιατί το κράτος της ΚΔ δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του και τους πολίτες του με τον τρόπο που προαναφέραμε, δηλαδή με καθολικές αγωγές στο δικαστήριο και με εντάλματα σύλληψης; Η πολιτική ηγεσία επί σειρά ετών δεν ήθελε να ενοχλήσει την Τουρκία, διότι μια τέτοια ενέργεια ενδεχομένως να έχει πολιτικές διαστάσεις και σε μία τέτοια περίπτωση ενδεχομένως η Τουρκία να θέσει βέτο στην επανέναρξη των συνομιλιών. Και έτσι εμπεδώνονται σταδιακά, αλλά σταθερά, τα τετελεσμένα της εισβολής.
– Σφετερισμός ε/κ περιουσιών από ξένο εργολάβο στα κατεχόμενα, 5.7.2023 (https://www.sigmalive.com/news/kypriako/1123087/sfeterismos-ek-periousion-apo-kseno-ergolavo-sta-katexomena?_gl=1*1amxc0m*_ga*MTIzMDc1MTI4OS4xNjg4MTQ2NjA5*_ga_97FY0LL9WH*MTY4ODY1MjYzNC4yMi4xLjE2ODg2NTM0MDEuMC4wLjA.)
– Ολόκληρη η ιστορική απόφαση του Αγγλικού Εφετείου, 19.1.2010 εδώ: Apostolides v Orams & Ors [2010] EWCA Civ 9 (Court of Appeal of England & Wales), (www.bailii.org/ew/cases/EWCA/Civ/2010/9.html)
– Ο περί Ποινικού Κώδικα Νόμος (ΚΕΦ.154) (http://www.cylaw.org/nomoi/enop/non-ind/0_154/full.html).
