Γράφει η Ευαγγελία Κατσιγιάννη.
Ο Τάσος Λειβαδίτης γιος του Λύσανδρου Λειβαδίτη και της Βασιλικής Κοντοπούλου γεννήθηκε στις 20 Απριλίου 1922 στην Αθήνα και ήταν το μικρότερο από τα πέντε παιδιά της οικογένειας.
Στην πρωτεύουσα και συγκεκριμένα στο Mεταξουργείο, έζησε ευτυχισμένα παιδικά χρόνια, χάρη στην οικονομική ευμάρεια που του εξασφάλιζαν οι εμπορικές δραστηριότητες του πατέρα του. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο ξεκίνησε να φοιτά το 1940 στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, δίχως ωστόσο ποτέ να ολοκληρώσει τις σπουδές του, εξαιτίας της γερμανικής κατοχής. Στα χρόνια αυτά έχοντας χάσει τον πατέρα του, που στο μεταξύ είχε πτωχεύσει, αποφάσισε να στραφεί στην λογοτεχνία και συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση ως μέλος της ΕΠΟΝ ερχόμενος σε επαφή με ανθρώπους του αριστερού χώρου. Το 1946 πραγματοποίησε την πρώτη του εμφάνιση στα ελληνικά γράμματα με τη δημοσίευση του ποιήματός του “Το τραγούδι του Χατζηδημήτρη” στο περιοδικό “Ελεύθερα Γράμματα” και παντρεύτηκε την Μαρία Στούπα, με την οποία απέκτησαν μια κόρη.
Η δραστηριότητά του στον χώρο της Αριστεράς είχε ως απόρροια το 1948 την εξορία του στο Μούδρο, στη Μακρόνησο, στον Άι Στράτη και τέλος στις Φυλακές Χατζηκώστα στην Αθήνα, απ’ όπου και απελευθερώθηκε το 1951. Ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε τα έργα του “Μάχη στην άκρη της νύχτας” και “Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας” μέσω των οποίων απέκτησε περαιτέρω φήμη. Το 1955 πέρασε από δίκη για την ποιητική του συλλογή “Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου”, στην οποία αθωώθηκε πανηγυρικά. Η ίδια συλλογή τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο ποίησης στο Παγκόσμιο Φεστιβάλ Νεολαίας στη Βαρσοβία. Στα χρόνια που ακολούθησαν δημοσίευσε τις συλλογές «Ο άνθρωπος με το ταμπούρλο» (1956), την «Συμφωνία αρ. 1» (1957) που απέσπασε το πρώτο βραβείο του Δήμου Αθηναίων και το πιο γνωστό του έργο «Οι γυναίκες με τ’ αλογίσια μάτια» (1958) για τα οποίο απέσπασε διθυραμβικά σχόλια από τους λογοτεχνικούς κριτικούς.
Παράλληλα με την ποιητική του δραστηριότητα, εργάστηκε το 1947 στο περιοδικό “Θεμέλιο” και από το 1953 ως το 1980 ως κριτικός ποίησης στην εφημερίδα “Αυγή”, με εξαίρεση το διάστημα 1967-1974, κατά το οποίο η εφημερίδα έκλεισε λόγω της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Το 1961 πήρε μέρος σε συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη ανά την ελληνική επαρχία, απαγγέλλοντας ποιήματά του και συνομιλώντας με το κοινό και συνεργάστηκε στο σενάριο με τον Κώστα Κοτζιά γράφοντας και τους στίχους των τραγουδιών για την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη “Συνοικία το όνειρο”, που αποτέλεσε σταθμό στην ιστορία του νεορεαλιστικού ελληνικού κινηματογράφου και απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία. Από το 1962 έως το 1966 υπήρξε τακτικό μέλος του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης» δημοσιεύοντας εκεί πολιτικά και κριτικά δοκίμια. Στα χρόνια της Χούντας των Συνταγματαρχών αναζητώντας τρόπους βιοπορισμού, ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο περιοδικό “Φαντάζιο” και να δουλεύει ως μεταφραστής και διασκευαστής λογοτεχνικών έργων για λαϊκά περιοδικά ποικίλης ύλης με το ψευδώνυμο Ρόκκος.
Την περίοδο της μεταπολίτευσης, κέρδισε το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης το 1976 για τη συλλογή «Βιολί για μονόχειρα» και το 1979 το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για το «Εγχειρίδιο ευθανασίας». Το 1981 αποτέλεσε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της «Εταιρείας Συγγραφέων» και έγραψε επίσης ένα μικρό τόμο με τίτλο «Έλληνες ποιητές», ο οποίος αναφέρεται στις συλλογές που εκδόθηκαν την περίοδο 1978-1981. Το 1986 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή “Βιολέτες για μια εποχή” που θεωρήθηκε ως το κύκνειο άσμα του. Ακολούθησε η συλλογή «Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα» (1987).
Ο Τάσος Λειβαδίτης άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα στις 30 Οκτωβρίου 1988, στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο από ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής. Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν χειρόγραφα ανέκδοτα ποιήματά του με τον τίτλο «Χειρόγραφα του Φθινοπώρου» (1990) καθώς το έργο του «Απάνθισμα» (1997). Τα ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα Ρωσικά, Σερβικά, Ουγγρικά, Σουηδικά, Ιταλικά, Γαλλικά, Αλβανικά, Βουλγαρικά, Κινεζικά και Αγγλικά και διακρίνονται σε 3 περιόδους από τους θεωρητικούς της λογοτεχνίας: την επαναστατική, τη συμβολική-αλληγορική και την υπαρξιακή περίοδο. Η ποίησή του ούσα ακόμη δημοφιλής, συνεχίζει να συγκινεί το αναγνωστικό κοινό καθιστώντας τον Τάσο Λειβαδίτη ως έναν εκ των κορυφαίων εκπροσώπων της Α’ μεταπολεμικής γενιάς.
Πηγές
Εθνικό Κέντρο Βιβλίου / Από το 18ο αιώνα μέχρι το 1935 (ekebi.gr)
Τάσος Λειβαδίτης: Η ζωή και το ποιητικό έργο – Βιογραφία – Σαν Σήμερα .gr (sansimera.gr)
Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Τάσος Λειβαδίτης, ο ποιητής της πιο όμορφης ουτοπίας. — Kalithea Press
Ακολουθήστε μας στα κοινωνικά δίκτυα facebook, twitter, instagram, youtube, και στο Google news. Διαβάστε την e-enimerosi.com για να ενημερώνεστε για όλα τα νέα, από την Ελλάδα και τον κόσμο, κάνετε εγγραφή στην σελίδα και πατήστε το καμπανάκι για να ενημερώνεστε πρώτοι έγκαιρα και έγκυρα.